باید حوزه NFT را در خصوص فرش ماشینی و انواع آثار صنایع دستی اجرایی کنیم

ایلنا/ براساس آخرین اخبار بدست رسیده، باید حوزه NFT را در خصوص فرش ماشینی و انواع آثار صنایع دستی اجرایی کنیم.

با ورود به عصر جدید دنیای تکنولوژی رنگ و بوی دیگری گرفته است. پلتفرم های مختلف به این دنیا ورود کرده و دنیای واقعی جای خود را به دنیای مجازی داده است. حوزه های مختلف از این مهم بهره می گیرند و گردشگری و صنایع دستی و میراث فرهنگی نیز از این عالم دور نیستند.

در این میان شاهد شکل گیری خانه های خلاق و نوآوری به عنوان یکی از هسته های مهم کمک به تسهیل و تسریع ایده و طرح های خلاقانه، نوآورانه هستیم و تیم های آنها برای ایجاد کسب و کار و تجاری سازی محصولاتشان در تلاش هستند.

مهرداد رشیدیان (مسئول خانه خلاق استان همدان) در حوزه تولید محتوای میراث ناملموس فعال است و حدود 10 سال است که در این حوزه فعال است، چرا که در این حوزه بخش های تئوریک بسیار ضعیف بود.

او با اشاره به آنکه در انجام فعالیت های استارت آپی کشور ما به اندازه ای ظرفیت دارد که هرکس ایده ای داشته باشد می تواند به راحتی آن را به نتیجه برساند، گفت: ظرفیت های علمی در این حوزه موجود است و شرکت هایی که بتوانند نیازهای فنی در این حوزه را فراهم کنند تا بتوانیم خروجی های لازم را داشته باشیم نیز فعالیت های خود را شروع کرده اند.

رشیدیان با اشاره به آنکه حوزه میراث ناملموس ما نیازمند پلتفرمی است که مالکان اثر بتوانند اثر و هنر خود را در آن ثبت کنند، اظهار کرد: بطور مثال در حوزه مبل منبت و منبت کاری، هیچ جایی وجود ندارد که منبت کاران بتوانند طرح های اختصاصی خود را در آن ثبت کنند تا سایر بخش ها بتوانند با حفظ کپی رایت و حفظ مالکیت اثر درصدد استفاده از آن طرح برآیند. نباید فراموش کرد که این طرح ها و چگونگی خلق آن نسل به نسل منتقل شده اند و با ورود دستگاه سی ان سی به این حوزه، طرح ها وارد دستگاه می شوند و منبت توسط دستگاه انجام می شود. در واقع جایی برای حفظ هویت اثر وجود ندارد.

این فعال حوزه خلاقیت و نوآوری تصریح کرد: در حوزه تکنولوژی های جدید در بخش رمزارزها، اتریوم به صورت NFT قابل فروش است. به این معنا که اگر NFT برای شخصی ثبت شود به نام او در کیف پولش می ماند و با نام خودش قابل فروش است و قابل معاوضه با فرد دیگری نیست فقط میتوان حق امتیاز داد. اگر بتوانیم این عملیات رادر حوزه میراث ناملموس هم اجرایی کنیم و به جای آنکه به کسی فایل اصلی اثر را بدهیم فقط حق امتیاز آن را بفروشیم می توانیم هویت و حق مالکیت آثار را حفظ کنیم.

او با اشاره به آنکه این تکنولوژی نه تنها در حوزه آثاری مانند منبت کاری که با دستگاه CNC اجرا می شوند قابلیت اجرایی شدن دارد بلکه در حوزه فرش ماشینی، انواع برش ها و انواع آثار صنایع دستی که با دستگاه قابل برش هستند، قابلیت اجرایی شدن دارد.

به گفته رشیدیان، در حوزه شبیه سازی و واقعیت مجازی و واقعیت 360 درجه نیز ورود کرده ایم ولی این مهم هنوز آنچنان که باید در حوزه گردشگری ورود نکرده است. این درحالی است که ظرفیت های زیادی دارد. بسیاری از تکنولوژی های ترند دنیا که در 2020 تا 2030 مورد توجه قرار خواهند گرفت بر پایه واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و واقعیت ترکیبی است. در این میان اولویت بر حوزه گردشگری و گردشگری سلامت است.

به گفته او در حوزه چاپ سه بعدی نیز اینگونه است چنانکه در برخی نقاط دنیا شاهد آن هستیم که مدل سه بعدی سردیس تخت جمشید در سایت های خارجی حدود 100 دلار به فروش می رسد. این درحالی است که بسیاری از این مدل های سه بعدی در استودیوهای کشور وجود دارد که فقط آنها را دپو کرده ایم و امکان ارائه آن را نداریم. بسیاری از این مدل ها ممکن است طی سالهای آینده بر اثر عواملی مانند زلزله و… از بین بروند. از این مدل ها نه تنها استفاده نمی کنند و آنها را ارائه نمی دهیم بلکه به کسی هم نمی دهند که استفاده کند و درآمدی هم از آن بدست نمی آورند.

این فعال عرصه خلاقیت و نوآوری یادآور شد: وقتی یک سایت خارجی می تواند سردیس تخت جمشید را 100 دلار بفروشد ما با داشتن مدل های سه بعدی متنوع و خاص می توانیم درآمد میلیون دلاری از این حوزه داشته باشیم. نباید فراموش کرد که پلتفرم ها در دنیا شکل گرفته اند و ما باید با آن همراه شویم. مالکیت این محتوا از آن ماست و ما می توانیم از آن استفاده کنیم و درآمد داشته باشیم.