بالندگی گیلان به گردشگری هنر

ایرنا/ این خبر پیرامون بالندگی گیلان به گردشگری هنر برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

ویل دورانت در ابتدای کتاب «تاریخ تمدن» خود آورد: تمدن، هم اشتراک مساعی است و هم رقابت، بنابراین چه بهتر که هر ملتی دارای فرهنگ، دولت، اقتصاد، لباس و آوازهای مخصوص خود باشد؛ این چنین است که گیلان بر داشته های غنی خود می بالد. چندی نمی گذرد که موفقیت های پیاپی صنایع دستی گیلان اعم از جهانی شدن روستای قاسم آباد رودسر با محوریت چادر شب بافی و ملی شدن چهار روستا و یک شهر، رنگ و رخ هنرمندان صنایع دستی را باز کرده و معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی کشور پیرامون بالندگی گیلان به گردشگری هنر بیان کرد: این مناطق به عنوان مسیر و مقصد گردشگری هنری به گردشگران داخلی و خارجی معرفی می شوند.

گیلان سراسر همایشی است از فرهنگ، تاریخ، طبیعت و در این بین شرق گیلان که خود تاریخیست به بلندای هزاران سال موفق شد در سال 98 همراه با عطر نارنج، چای و شالی ثمره کوبش پر قدمت زنان قاسم آباد رودسر در تار و پود نخ های ابریشمی را با نقش هایی چون شانه گُل، قالی گُل، گلیم گُل را در بافته ای با عنوان چادرشب به ثبت جهانی برساند.

اگرچه پیش از جهانی شدن روستای قاسم آباد رودسر، روستای فشتکه خمام خنکای بافته های سبز حصیرهایش را در بعد ملی به ثبت رساند، اما پس از جهانی شدن چادر شب بافی، رشت بواسطه رشتی دوزی (قلاب دوزی رشت) رنگهای چشم نواز ابریشمینش را، شالما در غرب گیلان عطر جنگل را در سازه های چوبینش، ارده گرمای پشم گوسفندانش را در قامت طراحی لباس و پارچه با نام شال بافی و جیرده لذت عطر گل در هزار طرح سفالستانش را توانست در بعد ملی به ثبت برساند و در قالب گردشگری هنر بین المللی کند.

جیرده، روستای ملی سفال گیلان

روستای جیرده شفت در اتفاقی که کم نصیب دگران می شود، گواهینامه روستای ملی سفال را دریافت کرد و در سوز کرونا و بدخبرهای سخت زندگانی، حیاتی دوباره در حوزه هنرهای سنتی و صنایع دستی خلق کرد، روستایی که می تواند مقصدی تازه برای تفرج گردشگران باشد.

بطور قطع جیرده در نقشه سفرهای پساکرونا هم نقطه ای پررنگ خواهد بود. روستایی که از توابع بخش مرکزی شهرستان شفت است و پس از پل روگذر و عبور از بقعه آقاسید شریف، روستای توریستی سقالکسار در بین مراتعی وسیع هویدا می شود؛ همچنین از طریق جاده قزوین به رشت بعد از پلیس راه، تقاطع روگذر به سمت فومن، آقاسید شریف از دیگر مسیرهای دسترسی است.

رشت، آقاسید شریف و منطقه نمونه گردشگری سقالکسار یکی از دیدنی ترین نقاط گیلان است و سفال های بسیار در آستانه خانه ها نشان رسیدن به مقصد دارد. جیرده با خانه هایی آغاز می شود که درهایش رو به وسعت ردیف های تولیدات سفالی باز است و نخستین خانه مربوط به سوسن کاظمی از هنرمندان نمونه هنرهای سنتی و صنایع دستی است؛ کاظمی و پسر جوانش پای کار ایستاده اند و بی آنکه نشانی از هویت خبرنگاری بجویند با حوصله تمام به پرسش ها پاسخ می دهند و یک به یک تولیداتشان را شرح می دهند.

شالما، روستای ملی چوب تراشی

شالما دیگر روستای صنایع دستی گیلان سرسبز است که به عنوان روستای ملی چوب تراشی و استشمام خوش عطر جنگل در سازه هایش شناخته می شود. شالما را می بایست در مسیر ییلاقات و دل کوهپایه های غرب گیلان بجویید. رشت را به قصد ماسال از جاده ای پشت سر خواهید گذاشت که سپیدارهای فومن سایه سار جاده است؛ جاده پر از سخاوت سبز شالی ها را به سمت صومعه سرا پشت سر می گذارید تا به تابلوی سبز ماسال - طاهر گوراب برسید و در پیچی تند به چپ بپیچید و راه را در مسیر طاهر گوراب پی بگیرید.

جاده از دو سو محصور به رودهای جاری، شالی، شیروانی های رنگی و درختان کهنی که به باور مردمان آن سرزمین مقدس بوده و پارچه های سبز بر آنها بسته شده پیش می رود؛ به طاهر گوراب که رسیدید، اگر خوب گوش کنید، شاید صدای سم اسب میرزا کوچک جنگلی از پس قرون در ذهنت بپیچد و زین های آویزان در جلوی مغازه های طاهر گوراب این موضوع را ملموس تر می کند.

عناصر طبیعت همچنان حیات می آفرینند. به ماسال که رسیدید، شالما در 12 کیلومتری جنوب غربی ماسال قرار دارد و گیرایی ماسال مجسمه های عظیمی برآمده از دل فرهنگ بومی آن سرزمین است؛ بانویی که چرخ نخ ریسی پیش رویش پشم گوسفندان را به نخ بدل می کند یا پیرمرد چوپان با شولایی که درحال نواختن نی بود گویی محمود به، لِدُوه (پرده ای از نی شبانی) و بوره کوی (گوسفند بور) را بر فراز جنگل های تالش می نوازد.

تابلوی راهنمای ایستاده در وسط میدان، ییلاقات و شالما را در یک مسیر نشان می دهد؛ هر چه به سمت شالما پیش می رویم چوب فروشی ها بارزتر و تنه های باریک درختانی که به هیبت پیکان هایی نوک تیز تراش خورده اند نشانشان می شود؛ عطر کباب گوسفندی همه فضا را پر کرده و زغال ها در منقل های جلو کبابی های محلی بر فراز کوهپایه زبانه می کشد؛ دست فروشان کنار جاده با چینش خوج های جنگلی گویی رنگ به ارمغان می بخشند.

کوههای برف زده نزدیک و نزدیکتر می شوند؛ زنان کاری تر، پرورش قزل آلا بارزتر؛ دهکده های پرورش گل انبوه تر، روستاهای کوهپایه ای پیدا تر و کوه های برف آگین جنگلی بقدری نزدیک می شوند که احساس می کنی اگر از پنجره دست دراز کنی مخمل سبزشان را لمس خواهی کرد و در نهایت شالما با تابلویی که بر روی آن نوشته شده است به روستای سیاحتی و زیارتی شالما، دیار هنرمندان صنایع دستی خوش آمدید؛ دست سازه های چوبی، امامزاده، رود و جنگل و کوهپایه بر روی آن نقش شده و از پس تابلو، گلدسته های امامزاده و بامهای شیروانی رنگی همطراز با جاده، پس از گذر از تابلو شالما و ورود به جاده روستا، پرسان پرسان به داخل روستا که گویی در سراشیبی تند و در فرودست بنا شده هدایت می شوید و اندک دست ساخته های چوبی جلو خانه ها پیدا می شوند تا به کارگاه و فروشگاه اسلام چیتن بنا شده رو به ازدحام جنگل و رود هدایت می شوید.

فشتکه، روستای ملی حصیر

روستای فشتکه بخش خمام بعنوان روستای ملی حصیر کشور در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. فشتکه جز 14 روستای منطقه آزاد انزلی است و در راه اصلی جاده رشت-انزلی قرار گرفته و از روستاهای شهر خمام محسوب می شود. سبدبافی و حصیربافی به عقیده بسیاری از محققان پس از سنگ تراشی، قدیمی ترین هنر و صنعتی است که انسان با آن آشنایی یافته و همچنین این هنر، منشأ بسیاری از صنایع دستی دیگر از جمله پارچه بافی، گلیم بافی، بامبوبافی، سفالگری و کوزه گری است. به گفته برخی محققان، بافتن گلیم و قالی و انواع پارچه ها از روی سبد بافی و حصیربافی اقتباس شده و قدیمی ترین نمونه دستباف به حدود شش هزار سال قبل تعلق دارد.

ارده، روستای ملی شال بافی

ارده در بلندای یک هزار و 400 متری از سطح دریا روستای ملی شال بافی است. همان جایی که رابینو در گفت و گو از بازرگانی و صنعت اسالم می نویسد: محصولی که در این منطقه تهیه می شود پارچه ای به نام شال و جوراب های کوتاه پشمی و جاجیم و مقدار کمی طناب است. شال بیشتر در دیلمان، سیاهکل، ماسوله، ماسال و سیاه مزگی تولید می شود؛ اما نمودش در ارده سه هزار ساله با 750 خانوار بارز شد و دستبافته های پشمی بسیار متنوع با نقش های هندسی کهن، شانه ای، شاخه ای، سرخسی، صلیبی برای ارده عنوان روستای ملی شال بافی را به ارمغان آورد.

ارده، سرزمینی بر بلندای ارتفاعات شمال و در گذر از ییلاق دوران شهرستان رضوانشهر در غرب استان گیلان، همان جایی است که طبیعتش 'به رنگ خدا ' مجید مجیدی را رقم زد و محمد پسر روشندل این فیلم نغمه پرندگان و آواز دارکوب را می فهمید. برای دیدن ارده، ییلاق دوران را همراه با خروش طبیعت و جنگل های مرتفع شمال پشت سر خواهید گذاشت و با شیبی تند وارد روستای ارده می شوید و در نشیب راه مردمان روستا با لباس های محلی برآمده از طبیعت به استقبال می آیند.

صنایع بومی و دستی هر سرزمینی بدون شک یکی از افتخارات ملت آن است، زیرا ریشه های عمیق و استواری در اعتقادات، آداب، عادات، رسوم، سنن و در مجموع فرهنگ معنوی جامعه دارد و نمایشگر فرهنگ و تمدن اقوام بوده است؛ اما این بافته های هویتی بیش از هرچیری رابطه عمیقی با اقتصاد و معیشت این جوامع ارتباط دارند که همین موضوع در سایه صنعت گردشگری توانسته آنها را زنده نگهداشته و راه حیاتشان را تداوم بخشد.

معاون صنایع دستی گیلان پیرامون بالندگی گیلان به گردشگری هنر تاکید کرد: هدف ما از ثبت ملی حمایت و از بین بردن مشکلات و جلب توجه مسئولان برای حمایت و تقویت فعالیت های یاد شده در حوزه هنرهای سنتی و صنایع دستی است. فرزاد رشیدی یادآور شد: 31 اثر صنایع دستی و هنرهای سنتی گیلان طی 10 سال اخیر مهر اصالت دریافت کرده و اینک موسم ششمین دوره داوری مهر اصالت ملی رسیده که امیدواریم این رقم افزایش چشمگیری داشته باشد.

وی پیرامون بالندگی گیلان به گردشگری هنر افزود: تلاش شده برنامه محور کار کنیم و در این زمینه سیاست کشورهای موفق در حوزه صنایع دستی را مورد بررسی قرار دادیم. رویکرد کلان ما استفاده از ظرفیت سمن ها و دغدغمندان فرهنگی است که این موضوع در بحث ثبت جهانی روستای قاسم آباد با محوریت چادرشب بافی و همچنین ثبت ملی شهر و روستاهای گیلان به منصه ظهور رسید.

وی اظهار داشت: بر همین اساس فرآیندهایی جز تاکتیک های این معاونت طی یک پروسه پنج ساله تعریف شد. این فرآیندها شامل مشارکت، تمایز و هویت بخشی میراثی، برند سازی در سطح جهانی، برند سازی در سطح ملی، ترویج، آموزش و حفاظت از صنایع دستی استفاده از ظرفیت گردشگری برای توسعه صنایع دستی و بازرگانی و صادرات است. معاون صنایع دستی گیلان با بیان اینکه در این راستا بسیاری از هدف گذاری ها محقق شده و بسیاری دیگر در دست انجام و اجراست، ادامه داد: یکی از مهمترین و بزرگترین رویدادهای حوزه صنایع دستی در حوزه بازرگانی و صادرات بروز یافته و آن رشد سه برابری صادرات صنایع دستی نسبت به سال 92 است.

رشیدی یادآور شد: سال 92 حدود 700 هزار دلار صادرات صنایع دستی از استان گیلان به خارج از مرزهای کشور انجام شده و این در حالیست که با ثبت جهانی چادرشب بافی جهش بزرگی در صادرات این تولیدات اتفاق افتاد و صادرات صنایع دستی در سال 99 به 2 میلیون و 321 هزار دلار رسید و چادرشب بافی، حصیر بافی و تولیدات چوبی بیشترین رقم صادرات صنایع دستی را به خود اختصاص دادند. صنایع دستی گیلان به رغم فراز و فرودهای بسیار و حتی با توجه به برخی بی مهری ها؛ به قوت گیرایی، رنگ و اصالت توانسته در زمره ارزشمندترین هنرهای کاربردی جامعه مطرح شود و خشنودیم صنایع دستی گیلان به سبب ذوق، قریحه، ظرافت و اصالت از پس سالها فراز و فرودی که بر آن رفته است، رهسپار جهان شده و ثبت جهانی و صادراتی با سه برابر رشد دستاوردی بزرگ برای هنرهای صنایع دستی این سرزمین رقم زد.