پدرام شریفی و بازی های تاثیرگذارش + عکسها

پدرام شریفی در آخرین آثار خود «هم گناه»، «می خواهم زنده بمانم» و «بی همه چیز» بازی های خوبی داشته است.

پدرام شریفی یکی از بازیگران جوان است که در دهه 90 وارد سینما شد و در آثاری مانند «ماهی و گربه»، «متولد 65»، «سیانور»، «سال دوم دانشکده من» و «شبی که ماه کامل شد» ایفای نقش کرد. این بازیگر در یک سال و نیم گذشته با دو سریال «هم گناه» و «می خواهم زنده بمانم» در نمایش خانگی، بیشتر از قبل شناخته شد و با «بی همه چیز» نیز در جشنواره فجر 99 حضور موفقی داشت. پدرام شریفی در این دو سریال و فیلم سینمایی نقش جوان عاشق پیشه قصه را بازی کرده، اما خودش را تکرار نکرده و بازی خوبی در این آثار داشته است.

بازی بی اغراق در «هم گناه» و «بی همه چیز»

پدرام شریفی در سریال «هم گناه»، نقش «پیمان» را بازی می کرد که از بیماری روحی و روانی رنج می برد، به همین دلیل در خیالاتش با مادرش زندگی می کرد. «پیمان» در نقش یک فرد عاشق و آرام وارد زندگی دخترعمویش شد تا از او انتقام بگیرد. پدرام شریفی با بازی خوب و دور از اغراق خود، حضور باورپذیری در نقش «پیمان» داشت. او در نیمه اول قصه نقاب «پیمان» عاشق و مهربان را داشت و هرچه به افشای حقیقت نزدیک شدیم، آرام آرام در جلد «پیمان» دیوانه فرو رفت. او از همان ابتدا نفوذناپذیری، مرموز بودن و ناشناخته بودن کاراکتر را به درستی در رفتارها و حالت های چهره اش نشان داد و در انتها مخاطب را غافلگیر کرد. پدرام شریفی پس از این سریال در فیلم «بی همه چیز» هم در نقش شخصیت عاشق قصه دیده شد. او در این فیلم نقش معلم جوانی در دهه 40 را بازی می کند که به دختر یکی از افراد معتمد روستا علاقه مند است. این شخصیت برخلاف «پیمان»، کاراکتر پیچیده ای نیست و پدرام شریفی هم به واسطه بازی خوب خود همان طور که باید او را بشناسیم، یعنی مهربان، عاشق و قربانی بدخواهی های دیگران جلوه و احساسات کاراکتر را کاملا به مخاطب منتقل می کند.

حضور باورپذیر در «می خواهم زنده بمانم»

پدرام شریفی این روزها سریال «می خواهم زنده بمانم» را در حال انتشار دارد و با این مجموعه هم یکی از بهترین نقش های خود را تجربه کرده است. او در این سریال هم نقش معلمی عاشق را بازی کرده که به دلیل از دست دادن «هما» دختری که قصد دارد با او ازدواج کند، به شخصیت دیگری تبدیل می شود. هرچند که بعضی ویژگی های این نقش با شخصیت او در «بی همه چیز» بی شباهت نیست، اما او در سریال بازی متفاوتی دارد و خودش را تکرار نمی کند. او هنگام دیدن «هما» در کنار همسرش، به خوبی احساساتی مانند خشم، کینه و حسرت را در چشم ها و رفتارهای کنترل نشده اش نشان می دهد و تحول «نادر» عاشق ابتدای قصه را به درستی به نمایش می گذارد. شریفی در قسمت های اخیر سریال هم وجهه منفی شخصیت اش را پررنگ تر از قبل نشان می دهد و در نقش فردی که سرشار از نفرت و انتقام است، مخاطب را با خود همراه می کند.

نویسنده: مائده کاشیان