بازی خوب پدرام شریفی در بی همه چیز + عکس

فیلم نیوز/ بازیگر شدن در سینمای ما کار بسیار ساده ای است. ساده تر از ورود به خیلی از حرفه های دیگر. اصلا راحت تر بگوییم، ورود به هیچ حرفه ای به اندازه سینما راحت نیست. مخصوصا امروز. امروز که اینهمه بنگاه بازیگری( شما بخوانید کلاس بازیگری) در گوشه و کنار ایجاد شده و مثل خیلی از مشاغل با داشتن رابطه و سفارش به هرحال در یک فیلم یا سریال می توانی بازی کنی. اما سینما بی رحم است. بی رحم تر از خیلی حرفه ها است. راحت تر بگوییم هیچ کجا به اندازه مدیوم سینما و تصویر اینقدر بی رحم نیست. به سرعت لو می روی. اگر اندازه ش نباشی لو می روی. شاید یکی دو کار بیایی و خوش دیده بشی، ولی ادامه مسیر، بی رحمی سینما یقه ات را می چسبد. اصلا مخاطب خودش کنارت می گذارد.انتخاب های بعدی، مسیری که در آن قدم بر می داری و نقش هایی که بازی «نمی کنی» و جسارت «نه» گفتن داری، تکلیفت را مشخص می کند.

این چند سطر مقدمه ای بود برای اینکه نمونه موفق اش را نام ببرم. «پدرام شریفی» بازیگر درست و اندازه و موفق این مسیر است. سالها کار در تیٔاتر و تلاش برای خوب بودن را می شود در کارنامه این 6 ساله ا ش دید.

شریفی با «متولد 65» دیده شد. نقش اصلی و متفاوت یک فیلم اولی آغاز خوبی برای پدرام شریفی بود. اما همه چیز به این آغاز منتهی نمی شود. انتخاب های هوشمندانه شریفی در ادامه راه مثل هجوم، سال دوم دانشکده من، شبی که ماه کامل شد، همگناه و...کار با کارگردان های مطرح و بازی در نقش هایی متفاوت و فهم درست ریسک پذیری، حالا بعد از 6 سال از شریفی بازیگری استخوان دار و ریشه دار ساخته است. بازیگری با اصالت و صبور.

خیلی هنر می خواهد در فیلم پر بازیگر و پر چهره «بی همه چیز» نقشی را بپذیری و بازی کنی و کنار هدیه تهرانی، پرویز پرستویی، هادی حجازی فر، باران کوثری و... دیده بشی. فیلمی سخت، پر بازیگر با قصه ی ملتهب در نقش یک معلم روستایی که تا به حال ندیدیم. تصویر معلم روستای «بی همه چیز» را برای ما در همان سکانس اول می سازد.

پدرام شریفی بازیگر آرام و آهسته ای است. متین و با وقار به دور از حواشی و بازی های مرسوم رسانه ای، کار خودش را درست انجام می دهد. آهسته قدم بر می دارد اما محکم. خوب فهمیده که مخاطب، معنای ماندگاری را می فهمد. فرق بین عجله دیده شدن و گام به گام را می فهمد. هنر جای عجله نیست. جای بدو بدو نیست.

پدرام شریفی آینده درخشانی پیش رو دارد، اگر با همین فرمان براند و دُم به تله ی عجله ندهد.

یادداشت: عارف بلوری