اهرام مصر به دست چه کسانی ساخته شده اند؟

ایسنا/ بدنبال آخرین خبرهای منتشر شده، این پرسش مطرح می شود که اهرام مصر به دست چه کسانی ساخته شده اند؟

اهرام تاریخی مصر از مشهورترین سازه های باستانی جهان بشمار می روند. اما ساخت این اهرام بی شک کار دشواری بوده و همواره سوالاتی درباره سازندگان این اهرام مطرح شده است.

فرضیه های بسیاری درباره اینکه چه کسانی این اهرام را ساخته اند وجود دارد که از میان آنها به گروه بزرگی از برده های یهودی و ایده های عجیب تری همچون ساکنان شهر گم شده آتلانتیس و حتی آدم های فضای می توان اشاره کرد.

با این حال هیچ شواهدی برای تایید این فرضیه ها وجود ندارد.

این اهرام نمی توانستند توسط برده های یهودی ساخته شوند چراکه تحقیقات نشان می دهند هیچ بقایای تاریخی در مصر کشف نشده که مستقیما به افراد یهودی ارتباط داشته باشد و به 4500 سال پیش زمانی که اهرام «جیزه» ساخته شدند تعلق داشته باشد. علاوه بر این در کتاب مقدس یهودیان داستانی که درباره برده های یهودی در مصر روایت شد به شهری به نام رامسس مربوط می شود. شهری به همین نام در طول دودمان نوزدهم مصر باستان به احترام نام رامسس دوم که بین 1279 تا 1213 پیش از میلاد فرمانروایی کرده بود بنا شد. یعنی این شهر پس از به اتمام رسیدن ساخت و ساز اهرام بنا شده بود.

همچنین هیچ شواهد باستان شناسی در هیچ دوره تاریخی درباره شهر گم شده آتلانتیس کشف نشده و بسیاری از محققان معتقدند داستان این شهر یک افسانه است. این نتیجه گیری برای فرضیه آدم های فضایی هم صدق می کند.

در حقیقت، تمامی شواهد نشان می دهند مصریان باستان این اهرام را ساخته اند. اما محققان همچنان در حال بررسی و کسب اطلاعات بیشتر درباره این موضوع هستند که سازندگان این اهرام چطور زندگی می کردند و چه رفتاری با آنها می شده است.

مارک لنر، باستان شناس آمریکایی در کتاب «تمام هرم ها: حل کردن اسرار باستانی» نوشت در مجموع بیش از 100 هرم باستانی در مصر وجود دارد، اما مشهورترین آنها نخستین هرم پلکانی که تحت فرمان فرعون جوزر ساخته شده بود و نخستین هرم عادی با وجه های صاف که تحت فرمان فرعون سنفرو ساخته شده بود، هستند.

هرم جیزه در دوران حکمرانی فرعون خوفو ساخته شد. دو جانشین بعدی خوفو یعنی خفره و منکوره نیز در جیزه اهرامی ساختند.

لنر در بخشی از کتابش پیرامون اینکه اهرام مصر به دست چه کسانی ساخته شده اند؟ نوشت فرعون های مصر به تدریج در دوران پادشاهی نوین (1550 تا 1070 پیش از میلاد) از ساخت هرم دست کشیدند و در عوض دفن شدن در دره پادشاهان را انتخاب کردند.

اسناد به جا مانده، از جمله پاپیروسی که در سال 2013 در سواحل دریای سرخ کشف شده است نشان می دهد گروه های بزرگی از کارگران مصالح را به جیزه منتقل می کردند. در این پاپیروس درباره گروهی متشکل از 200 مرد به سرپرستی فردی به نام «مِرِر» نوشته شد. این گروه از کارگران سنگها را با قایق از رود نیل از مسافت 18 کیلومتری از معدن سنگ «طره» به هرم بزرگ جیزه منتقل می کردند تا نمای بیرونی این بنا را بسازند.

در گذشته، متخصصان مصرشناس این فرضیه را مطرح کرده بودند که اغلب سازندگان هرم را کارگران فصلی کشاورزی تشکیل داده بودند که در موقعیتی از سال قرار داشتند که کار کشاورزی زیادی برای انجام دادن وجود نداشته است. با این حال صحت این فرضیه هنوز ثابت نشده است. این پاپیروس که اطلاعاتی درمورد تاریخچه هرم بزرگ جیزه را در برگرفته است هنوز مورد بررسی کارشناسان قرار دارد. اما تاکنون مشخص شد که این گروه 200 نفری کارهای بیشتری از ساخت هرم انجام داده بودند. به نظر می رسد این گروه از افراد به بخش های زیادی از مصر حتی تا صحرای سینا سفر کرده بودند و پروژه های ساخت و ساز زیاد و وظایفی را که به آنها محول شده بود انجام داده بودند. این موضوع فرضیه ای را بوجود می آورد که به جای گروهی از کارگران فصلی که مدتی بعد به زمینهای کشاورزی بازمی گشتند، شاید این گروه بخشی از نیروی کار حرفه ای و دائمی بودند.

به گفته پیر تالت، مصرشناس و استاد دانشگاه سوربن فرانسه، پاپیروسی که در سال 2013 کشف شده است نشان می دهد رژیم غذایی این کارگران خرما، سبزیجات، گوشت قرمز و مرغ را شامل می شده است. علاوه بر این رژیم غذایی، این پاپیروس نشان می دهد این گروه بطور مرتب پارچه هایی را دریافت می کردند که احتمالا در آن دوره حکم پول را داشته است.

لنر و تیم باستان شناسی او شهری واقع در جیزه را که زمانی محل سکونت کارگران سازنده هرم منکوره بوده مورد بررسی قرار داده اند. باستان شناسان تاکنون شواهدی کشف کرده اند که نشان می دهد ساکنان این شهر در خانه هایشان نان های بسیاری تهیه می کردند و از هزاران حیوان برای تغذیه استفاده می کردند. باستان شناسان براساس استخوان های کشف شده در این شهر اعلام کردند روزانه به طور متوسط از 1800 کیلوگرم حیوان شامل گاو، گوسفند و بز برای غذای کارگران استفاده می شده است.

بقایای کارگرانی که در گورهای اطراف هرم ها دفن شده اند نشان می دهد کارگران استخوان های سالم درمان شده داشتند که این موضوع بیانگر دسترسی داشتن این افراد به خدمات درمانی بوده است. تغذیه مناسب سازندگان هرم، شواهد دسترسی آنها به خدمات درمانی و دریافت پارچه به عنوان نوعی دستمزد سبب شده کارشناسان در مجموع با این موضوع که سازندگان هرم های مصر برده نبوده اند موافق باشند.

با این حال نمیتوان نتیجه گرفت که تمامی کارگران از رفاه و شرایط یکسانی برخوردار بوده اند. تحقیقاتی نشان می دهد برخی از مقام های عالی رتبه در خانه های بزرگ زندگی می کردند و غذاهای بهتری داشتند. در عوض لنر فکر می کند کارگران طبقه پایین در خانه های ساده و آلونک های کوچک واقع در خود هرم ها زندگی می کردند.