عمار تفتی: باید سریال های بیشتری درباره ایدز بسازیم + عکس

تا به امروز بازیگران زیادی نقش افراد معتاد را در سریال های تلویزیونی بازی کرده اند که عمار تفتی یکی از آنهاست.

تا به امروز بازیگران زیادی نقش افراد معتاد را در سریال های تلویزیونی بازی کرده اند که عمار تفتی یکی از آنهاست. این بازیگر در سریال «پریا» ایفاگر نقش معتادی متجاهر به نام شهرام است که به شکل ناخواسته گرفتار ایدز شده و دیگرانی را نیز مبتلا کرده است. تفتی اعتقاد دارد شهرام یک معتاد واقعی است که نظیرش را در جامعه امروز زیاد می بینیم. به باور این بازیگر، شهرام نیز به مانند همه انسان ها اشتباهاتی در زندگی اش داشته که بعضی از آن ها به نتایج فاجعه باری ختم شده است. او شخصیت هایی مانند شهرام را بیشتر یک قربانی می داند و تاکید می کند که برای ایفای این نقش وقت زیادی گذاشته و برای مدتی با خودش درگیر بوده است. تفتی نقشش در سریال پریا را از آن نقش هایی می داند که جای کار زیادی دارد و برای بازیگر چالش را به همراه می آورد. این بازیگر همچنین معتقد است که بازی اش در نقش جوان معتاد سریال پریا برای مخاطب واقعی و باورپذیر به نظر می رسد. این بازیگر از سریال پریا به عنوان اثری پرمخاطب یاد می کند و موضوع جذاب سریال را دلیل اصلی این استقبال می داند. تفتی همچنین اظهار تاسف می کند که بیماری ایدز در بسیاری از جوامع، دیگر موضوعی حاد محسوب نمی شود، اما در جامعه ما همچنان حساسیت های کاذبی بر روی آن وجود دارد. عمار تفتی علاوه بر پریا در سریال های بانوی سردار، نیاز، رنگ شک، گل های گرمسیری، میوه ممنوعه، زیرزمین، پای پیاده و زنبق های وحشی نیز به ایفای نقش پرداخته است. به تازگی سریال جلال 2 با بازی او بر روی آنتن بود.

شبکه آی فیلم سریال پریا به کارگردانی حسین سهیلی زاده و نویسندگی سعید فرهادی را در حال بازپخش برای مخاطبان خود دارد. به همین مناسبت، گفت و گویی داشته ایم با عمار تفتی، بازیگر نقش شهرام در این مجموعه جذاب و دیدنی. افسانه بایگان، لادن مستوفی، امیرحسین آرمان، امیررضا دلاوری، محمود پاک نیت، کمند امیرسلیمانی، رامتین خداپناهی، مهری آل آقا و محمدهادی قمیشی دیگر بازیگران سریال پریا هستند.

_ پیش از سریال پریا معتادان زیادی را در تلویزیون دیده ایم که بازیگران مختلف نقش هایشان را ایفا کرده اند. به نظر خودتان کاراکتر شهرام که شما نقشش را در پریا بازی می کنید، چه تمایزی با دیگر معتادان دارد؟

من شهرام را یک معتاد واقعی دیدم، شبیه به معتادانی که در جامعه می بینیم. او یکی از افراد همین اجتماع است که گرفتار اعتیاد شده و برای خلاصی اش از این معضل دست و پا می زند، اما به جایی نمی رسد. شهرام یک معتاد غلوشده نیست و امثال او را در اطراف خودمان زیاد می بینیم. شاید تنها نقطه ضعف او اعتیادش به مواد مخدر باشد، مثل بسیاری از معتادان که در زندگی روزمره با آن ها سر و کار داریم. همین واقعی بودن به نظرم مهمترین نقطه قوت کاراکتر شهرام است.

_ بر اساس این واقعی بودن که به آن اشاره کردید، چقدر با شخصیت شهرام همذات پنداری داشتید و او را ملموس می دیدید؟

شهرام هم مثل همه آدم ها اشتباهاتی در زندگی اش داشته؛ اما شاید بدشانسی او از این نظر است که اشتباهاتش گاهی به فاجعه ختم شده. شهرام قبل از این که معتاد باشد، یک انسان معمولی است که مجموعه ای از رفتار های درست و نادرست را در کارنامه اش دارد که خودش در خیلی از آن ها به شکل مستقیم دخیل نبوده، یعنی قصد و نیت قبلی نداشته است. حتی گاهی می بینیم که او خودش یک قربانی است و مورد ظلم واقع شده. مشکل اینجاست که برخی از اشتباهات او به نتایج فاجعه باری ختم شده که جبرانش نه تنها آسان نیست که عوارض و تبعاتش، دیگران را هم درگیر خود کرده و به قول معروف دودش در چشم آن ها رفته است.

_ خودتان علاوه بر آنچه که از مختصات شخصیتی شهرام در فیلمنامه آمده بود، چه تلاشی برای شناخت بیشتر و آشنایی با ویژگی های یک فرد معتاد داشتید؟

برای درست درآوردن نقش شهرام خیلی با خودم کلنجار رفتم و وقت گذاشتم. فیلمنامه را چندین بار خواندم و نقش را در ذهنم مرور کردم. به هر حال، کاراکتر هایی مثل شهرام ما به ازای بیرونی دارند و می توان از آن ها هم برای رسیدن به نقش مدنظر کمک گرفت. خوشبختانه آقای سهیلی زاده دست بازیگر را در جلوی دوربین باز می گذارد و یک اعتماد متقابل بین کارگردان و هنرپیشه برقرار است. آقای سهیلی زاده برای نقش شهرام به عنوان یک فرد معتاد که آلوده به ویروس ایدز است، به من اعتماد کردند و بخش عمده کار را به خودم سپردند. چند روز که از آغاز تصویربرداری گذشت، احساس کردم که از کارم رضایت دارند.

_ به نظر می رسد نقش هایی مانند شهرام جای کار زیادی برای بازیگر دارد و فرصتی است تا توانایی هایش را به نمایش بگذارد.

اصولاً این خاصیت نقش های خاکستری است. چنین نقش هایی فراز و فرود زیادی دارند و برای بازیگر جذاب هستند. به نظرم همه نقش ها می توانند خاکستری و جذاب باشند، به شرطی که یک شخصیت پردازی درست بر روی آن ها انجام شود. همه ما یکسری خصوصیات مثبت و منفی را با هم در خود داریم و هیچ آدمی به شکل مطلق بی گناه و بدون اشتباه نیست. همه ما اشتباهاتی در زندگی خود داشته ایم و واقعا نمی شود به راحتی درباره دیگران قضاوت کرد. نقش های خاکستری مثل شهرام به علت برخورداری از ابعاد مختلف، این فرصت را به بازیگر می دهد تا برای ایفای هر یک از این ابعاد، دچار چالش شود و بخشی از توانایی های خودش را به نمایش بگذارد.

_ زمانی که سریال پریا برای اولین بار روی آنتن رفت از نتیجه کار راضی بودید؟

بله، به نظرم شهرام واقعی و باورپذیر از آب درآمده و توانسته بود با مخاطب ارتباط برقرار کند. خودم از آنچه که بر تصویر تلویزیون می دیدم، رضایت داشتم. همیشه از همکاری با آقای سهیلی زاده لذت برده ام و از نتیجه کار راضی بوده ام. پیش از پریا در دو سریال «رستوران خانوادگی» و «نیاز» هم با ایشان کار کرده بودم که آن ها هم تجربه های خوبی بودند.

_ بازخورد مخاطبان سریال چگونه بود؟ در مواجهه با خودتان چه واکنشی داشتند؟

پریا سریال پرمخاطبی بود و بینندگان زیادی داشت. موضوع سریال و قصه جذابش باعث شده بود که خیلی ها آن را تماشا کنند. طبیعتاً ما بازیگران هم از این استقبال بی بهره نمی ماندیم و واکنش های اغلب مثبتی از مردم دریافت می کردیم. کاراکتر شهرام برای مخاطبان سریال جذاب بود و حتی با او همذات پنداری می کردند.

_ سریال پریا به موضوعی هم می پرداخت که همچنان برای مخاطب جذاب به نظر می رسد. پرداخت به موضوع ایدز را چقدر در جذب مخاطبان موثر می دانید؟

فکر می کنم این موضوع فقط در جامعه ما همچنان جذاب و حساسیت برانگیز است، در حالی که در خیلی از جوامع دیگر مسئله ای عادی و کاملاً جا افتاده شده و دیگر حساسیت چندانی بر روی آن وجود ندارد. سال هاست که درباره این بیماری اطلاع رسانی شده و می توان گفت دیگر موضوع حاد و روز جامعه محسوب نمی شود. عجیب است که پس از سال ها هنوز هم ایدز یک مسئله حساسیت برانگیز در جامعه ما است و هر چند سال یکبار سریالی درباره آن می سازیم، در حالی که در دنیا یک موضوع کاملا معمولی است. با توجه به شناخت و اطلاعات کمی که از این بیماری در جامعه ما وجود دارد به نظرم هنوز پرداختن به آن جای کار دارد و باید سریال های بیشتری برای اطلاع رسانی درباره این بیماری ساخت و به نمایش گذاشت. سریال پریا هم اطلاعات خوبی را درباره ایدز در اختیار مخاطبان خود می گذاشت و یکی از دلایل استقبال از آن هم به همین مسئله برمی گردد.