مائده طهماسبی: چاره ای نیست، باید فضاهای تازه ای را تجربه کنیم + عکس

مائده طهماسبی که این روزها به اجرای نمایش در فضای مجازی می اندیشد، معتقد است در شرایط فعلی، برای ادامه حیات تئاتر چاره ای نداریم جز روی آوردن به فضاهای تازه.

این بازیگر و کارگردان تئاتر درباره اجرای نمایش در فضای مجازی و به صورت آنلاین می گوید: بیش از یک سال و نیم از ورود کرونا به زندگی ما می گذرد و به دنبال تعطیلی مراکز فرهنگی بویژه تئاتر که نوعی تجمع است، ظاهرا باید برای این دوره خاص ضرورتی قائل شویم تا از هنر تئاتر دور نمانیم.

طهماسبی با یادآوری اینکه پیش از این بخشی از هنرمندان تئاتر، مدیوم تله تئاتر را نمی پسندیدند، اضافه می کند: قبلا بعضی از ما تله تئاتر را قبول نداشتیم چون در آن، اصلی ترین ویژگی تئاتر یعنی ارتباط زنده میان بازیگر و تماشاگر وجود نداشت ولی در دوره فعلی چاره ای نیست و باید به مدیوم های تازه ای مانند اجراهای آنلاین، اجرای زنده یا پخش قطعات نمایشی در فضای مجازی و ... بسنده کنیم.

او با بیان اینکه همه جهان در این مقطع با شرایط استثنایی رو به رو است، می افزاید: همین وضعیت سبب شده در بسیاری از کشورها راه های جایگزینی برای تداوم تئاتر ایجاد شود و همه جا به تجربه های جدیدی دست زده اند و این چنین است که اپلیکیشن های متنوع و متعددی برای اجرای قطعات نمایشی ساخته شده است.

طهماسبی که خود در نظر دارد قطعه ای نمایشی را مقابل دوربین ببرد، می گوید: چند پیشنهاد برای نمایشنامه خوانی یا اجرای یک قطعه نمایشی مقابل دوربین دارم ولی فعلا نمی توانم جزییاتش را اعلام کنم ولی قدر مسلم این است که باید فرم های تازه ای پیدا کنیم و این اتفاق هم حتما رخ می دهد. همچنانکه چندی پیش یکی از دوستان ایرانی مقیم کانادا درباره روایت یک داستان با حضور بازیگرانی در چند کشور مختلف صحبت کرد که این قطعه در اپلیکشین زوم قابل اجراست .

این هنرمند در پاسخ به این پرسش که چرا تجربه های پراکنده ای که سال گذشته در زمینه اجرای نمایش در فضای مجازی در ایران انجام شد، استمرار پیدا نکرد، توضیح می دهد: شاید اجرای یک نمایش یک ساعته در قالب تک گویی برای تماشاگر خسته کننده بوده است. بیننده امروز بویژه در فضای مجازی بسیار کم حوصله است. او حوصله تماشای یک تک گویی یک ساعته را ندارد. بنابراین شاید آن اجراها بازخورد خوبی از تماشاگران نگرفته باشند.

او که تجربه کارگردانی نمایش هایی «خانواده تت» و «گله، سکوت، کلمه» را دارد، اضافه می کند: شاید بهتر باشد به سمت یکسری جلسات نمایشنامه خوانی برویم چون به هر حال کمی فرم و قدری فضاسازی دارد و با حضور چند بازیگر می توان شرایطی ایجاد کرد که تماشاگر خسته نشود.

بازیگر نمایش های «تق صیر» و «خانه برناردا آلبا» درباره این موضوع که آیا برای اجرای نمایش در فضاهای تازه لازم است متونی ویژه هم نوشته شود، می گوید: حتما نمایشنامه نویسان ما به این زمانه فکر می کنند و متونی ویژه این ایام می نویسند. اجرای متون قبلی، چیزی شبیه تله تئاتر خواهد بود. باید به فکر اجراهایی مناسب قاب مونیتور لپ تاب یا حتی کوچک تر از آن باشیم. طبیعتا در این شیوه اجرا هم به دکور و لباس نیاز داریم ضمن اینکه این گونه اجراها به دلیل مسائل فنی و تکنیکی خود، هزینه بر هم هستند. بنابراین شاید بهتر باشد به نمایش هایی کم خرج تر فکر کنیم. البته این روزها سایت هایی برای نمایش فیلم تئاترهای قبلی فعال شده اند که بلیت فروشی هم دارند.

مائده طهماسبی در پاسخ به پرسشی دیگر درباره چگونگی برقراری ارتباط با تماشاگر در اشکال تازه اجرا توضیح می دهد: باید درست تجربه کنیم . این روزها تماشاگران خلوت بسیاری دارند . به همین دلیل بخش زیادی از مردم در خانه های خود فیلم ها و سریال ها ایرانی و خارجی را دنبال می کنند و دلیل ساخت این همه سریال در شبکه نمایش خانگی، همین افزایش مخاطبان است. البته فراموش نکنیم تماشگر تئاتر همواره کم شمارتر از تماشاگر فیلم و سریال بوده ولی با ورود به فضاهای تازه و اطلاع رسانی درست، می توانیم همان تماشاگران را دوباره بیابیم و حتی شاید بتوانیم تماشاگران دیگری هم جذب کنیم.