روحیه با نشاط و صدای جوان منوچهر والی زاده در 80 سالگی + عکس

منوچهر والی زاده از راز و رمز سلامت و جوانی جسم و جانش می گوید .

کلکسیونی از صداهای مختلف کودک و جوان تا میان سال و کهن سال را در کارنامه اش دارد. منوچهر والی زاده را بیشترمان می شناسیم، هنرمندی سرزنده، بانشاط و مهربان که با بیش از 60سال فعالیت از مفاخر عرصه دوبله به شمار می رود. به گفته خودش مردم با صدایش یاد شخصیت کارتونی «لوک خوش شانس» می افتند. در صفحه مثبت شصت امروز سراغی از وی گرفتیم و از حال وهوا و سبک زندگی این روزهایش پرسیدیم.

سرگرمی از جنس کتاب و روزنامه

والی زاده که پدر یک دختر و یک پسر است، می گوید: «دخترم به همراه فرزندان دوست داشتنی اش در کانادا زندگی می کند. پسرم مجید هم دارای تحصیلات معماری و در تهران مشغول کار است.» او در ادامه به اوقات فراغت روزانه اش اشاره می کند و می گوید: «بیشتر اوقاتم را صرف مطالعه کتاب و همچنین خواندن روزنامه می کنم. به علاقه مندان کتاب توصیه می کنم کتاب «دوریان گری» را حتما بخوانند، آن قدر ترجمه اش خوب است که وقتی خواندم فقط تصویر در ذهنم مجسم می شد.»

صدایم لطف خدا بوده است

والی زاده در میان همکاران و شنوندگان رادیو به صدایی جوان معروف است. از او درباره رازهای جوان ماندن صدا در دوران سالمندی می پرسم که می گوید: «این دیگر لطف خدا بوده است. یک علتش هم از کار مستمر و مداوم است. شاید اگر دو سه سال کار نمی کردم، صدا و تارهای صوتی ام فرسوده می شدند. ببینید خداوند به هیچ شخصی صدای بد نداده است ولی کم خوابی و پرخوری به صدا ضرر می رساند. با شکم پر که نمی شود خوب گویندگی کرد. از طرفی هم سعی کرده ام غذاهای تند نخورم.»

لذت و اهمیت کار گروهی در این سن

والی زاده از مشکلات این روزهای کرونایی می گوید: «پیش از تعطیلات در تهران مشغول کارکردن بودم و همیشه به همکارانم می گویم خدا را شکر کنید که کار ما تعطیل نشد و حوصله مان سر نرفت. اما فعالیت مان به خاطر کرونا تک نفره انجام می شود، یعنی دورهم بودن و تعامل خودش را از دست داد. زمانی با همه همکاران دسته جمعی داخل اتاق ضبط می رفتیم و در دیالوگ ها بده بستان داشتیم. کار جمعی و گروهی و مشارکت و تعاملی که موج می زد، لذت بخش ، جذاب تر و خاطره ساز بود. من که واقعا عذاب می کشم، بالاخره حدود 65 سال است که در این کار همیشه در کنار دوستان و همکارانم بودم اما به خاطر کرونا از توفیق دیدارشان محروم شدم. متاسفانه سال گذشته هم یکی از پشتوانه ها و شگفتی های دوبله کشورمان، استاد چنگیز جلیلوند را بر اثر کرونا از دست دادیم.»

نرمش و سیب را فراموش نکنید!

توصیه های والی زاده به خوانندگان صفحه مثبت شصت، پایان بخش گفت وگویش با ماست: «اول بگویم که در زندگی هیچ چیزی بهتر از صداقت، راستی و درستی نیست. نکته دیگر این که از دوران جوانی ام هر روز صبح تا نرمش نکنم از خانه بیرون نمی روم و به همه افراد، به خصوص همسن و سالانم توصیه می کنم نرمش کنند. صبح ها به صورت ناشتا و بعد از مسواک زدن هم یک عدد سیب بخورند، چون بدن شان را سالم نگه می دارد. 40 سال است که مرتب هر روز صبح سیب می خورم.»

نویسنده : صادق جهانی | خبرنگار