عکسی از دوران کودکی مهراوه شریفی نیا

مهراوه شریفی نیا با انتشار عکس زیر نوشت:

تاریخ: پنجشنبه. بهار چند سال قبل

_________________________

نامه ی نهم

سلام دکتر جان!

با خودم قرار گذاشتم فردا صبح ناشتا، روی وزنه بروم.

دلم می خواهد حداقل شش کیلوگرم وزن کم کرده باشم. یعنی توقع زیادی است؟ آخر دکتر جان دختری که هر روز فست فود سفارش می داد و چای و شکلاتش ترک نمی شد، آیا نباید در این دورانِ سالم خواریِ اجباری حداقل شش کیلو لاغر شده باشد؟

نخیر! من به هفته ای نیم کیلو راضی نیستم. اگر به من بود که ترجیح می دادم همان روز اول از شر همه ی ده کیلو خلاص شوم.

اما، خودمانیم خوب طاقت آوردم.

دکتر جان با وجود تمام حرف هایی که درباره ی مضرات ماست و سردیِ آن می زنید، من ناهار روزهای فرد را بیشتر از روزهای زوج دوست دارم، چون عاشق ماست هستم. از سنی که حافظه ام شروع به ثبت خاطرات کرده غذای محبوبم کته با ماست بوده است؛ طوری که کل کاسه ی ماست را روی پلو خالی می کردم و این قدر هم می زدم تا همه اش به هم بچسبد و شبیه کیک شود. بعد با سر در بشقاب فرو می رفتم تا حین خوردن، بتوانم بدون استفاده از دست روی صورتم سبیل و ریش سفیدی شبیه مال پدربزرگ خلق کنم.

یا برای خوردن ماکارونی آن قدر با ماست کثیف کاری می کردم که مادرم مجبور می شد برایم روزنامه پهن کند و مرا با کاسه ی ماست و بشقاب غذا تنها بگذارد؛ نیم ساعت بعد که به سراغم می آمد من دختری بودم با لُپ و دهانی نارنجی، نشسته وسط سفر ه ای که حسابی کثیفش کرده و در ظرفش مقداری رشته ی شُل و حال به هم زن باقی گذاشته است. او هم می خندید و از من و گندکاری ام به یادگار عکسی می گرفت.

دکتر جان راستش فکر می کردم برای چندمین وعده ی آزاد ناهار، حتما پیتزا و سیب زمینی سرخ کرده سفارش می دهم، اما، انگار حرف های شما درباره ی آشغال و پُر زیان بودنِ فست فود روی من تاثیر زیادی گذاشته؛ دیشب ناخودآگاه بلند شدم، به آشپزخانه رفتم، لوبیا خیس کردم و از امروز صبح باز به طبخ قورمه سبزی مشغول شدم که تا فردا ناهار روی اجاق قل بزند و بویش خانه را بردارد و حسابی جا بیفتد.

دکتر جان تمامِ وعده های آزادِ ناهار را قورمه سبزی خوردم! هر هفته!

چند وقت قبل رفته بودم باغ کتاب و از کتاب فروشی اش کتاب «قورمه سبزی» ابراهیم رها را خریدم. نویسنده، طنز نویسِ سیاسی است و با نام مستعار می نویسد. انتخاب نام قورمه سبزی هم برای کتابش کاملا هوشمندانه و کنایه آمیز است.

من هم فکر کردم وقتی یک نویسنده ی طنز سیاسی این قدر خوش سلیقه است که نام کتابش را قورمه سبزی می گذارد، حتما باید آن را خرید و خواند.

آیا ممکن است روزی عشق به قورمه سبزی در من بمیرد؟

هرگز.

با احترام