غار آبی دانیال مازندران | ملاقات با خفاش های خواب آلود

غار آبی دانیال مازندران در نزدیکی روستایی به نام دانیال قرار دارد. غار دانیال جز غارهای رودخانه ای کشور بوده و دمای داخلیش در تمام طول سال تقریبا تغییری ندارد. طول غار در حدود 2158 متر و عمقش 74.2 متر هست. با ما در این مقاله جذاب همراه باشید تا بدانید غار دانیال کجاست و با بخشهای غار دانیال سلمانشهر آشنا می شوید.

آشنایی

در طول پیمایش غار دانیال سلمانشهر متوجه خواهید شد که در این مکان تنها پشه، خفاش و آبزیان محدودی از جمله قورباغه و خرچنگ وجود دارند. ارتفاع سقف در قسمتهای مختلف تغییرات فاحشی داشته و از 0.5 تا 50 متر متغیر است. بطور کلی، این مکان فضایی زیرزمینی است با دهانه ای به خارج از پوسته زمین که هیچگونه ابعاد خاص و مشخصی ندارد و گاهی در دل زمین یا گاهی در دل صخره هاست. غار آبی دانیال مازندران که کشف و شناسایی آن اخیرا رخ داده، بتازگی مورد توجه گردشگران و توریستهای داخلی و خارجی واقع شده است.

غار آبی دانیال مازندران، یک غار طبیعی است نه ساخته بشر و همین موضوع آن را جز غارهای خاص و منحصر بفرد قرار می دهد. این غار فقط دارای یک شعبه یا دالان اصلی بطول تقریبی 1500 متر و عرض تقریبی یک و نیم متر است که با پیچ و خم های فراوان و گذر از دالانهای تنگ و باریک پر از آب و حوضچه و آبشارهای کوچک ادامه می یابد و در انتها به چند شعبه کوچکتر منتهی می شود.

برای دسترسی به غار چه اطلاعاتی لازم است؟

-دهلیز راهرویی است که باید از آن خمیده یا خزیده عبور کرد.

-دالان راهرویی است که پهنایش به اندازه دستهای باز شده یک انسان و بلندیش در حدی است که می توان بطور ایستاده از آن عبور کرد.

-تالار به فضاهای وسیع با سقفهای بسیار بلند گفته می شود.

-دخمه فضای نسبتا کوچکی است با ابعاد حداقل دو متر. دخمه فقط یک راه ورودی دارد و از همان راه باید از آن خارج شد.

-چاه مجرایی است که به صورت عمودی گسترش پیدا کرده و عمقش معمولا حداقل یک متر و حداکثر چند متر هست. چاه ها استوانه ای یا مخروطی هستند.

-براساس مقاله غار دانیال کجاست باید بدانید که سیفون فضایی در غار است که سقف خیلی کوتاه بوده و غالبا آب تا زیر سقف راهرو وجود دارد.

-مخزن ایستگاه نهایی آب بوده و غالبا با تجهیزات غواصی امکان عبور فراهم می شود.

-تنگه راهروهایی بوده که توسط برش متمایل به پایین آب در حال حرکت بوجود آمده و دارای قدی چند برابر عرض هستند.

-رودچه راهروهای کوچکی هستند که در زیر آنها آب جریان دارد و رودخانه ها را تغذیه می کنند.

قندیل های موجود در ساختار داخلی غار از چه نوعی هستند؟

استالاکتیت ها رسوباتی آهکی بوده که مانند قندیل از سقف غارها آویزان می شوند و اکثرا در صخره های گچی و آهکی بوجود می آیند، چرا که آب می تواند این سنگها را در خود حل کند. آب آهک داری که قطره قطره از سقف این غارها چکه می کند، تبخیر شده، رسوبات آهکی افزوده می شوند و به تدریج این رسوبات به شکل قندیل از سقف غار آویزان شده و استالاکتیت بوجود می آید. استالاگمیت ها نیز به همین ترتیب تشکیل می شوند با این تفاوت که، آنها از به جا ماندن رسوبات آهکی آبی که بر کف غار چکه می کنند، بوجود می آیند. گاهی اوقات استالاگمیت ها به اندازه ای بلند شده که به استالاکمیت ها می رسند و ستونی در داخل غار بوجود می آورند. در بعضی از غارها نیز استالاکمیت ها آنقدر بزرگ شده که دهانه غار را سد می کنند.

فضا و ساختار داخلی

جریان رودخانه از ابتدای ورود به غار آبی دانیال مازندران تا بخش انتهایی وجود دارد و از به هم پیوستن چندین جوی و چشمه بوجود می آید. عمق این جریان در بخشهای مختلف غار متغیر است، ولی بطور کلی از یک متر تجاوز نمی کند. البته، چندین گذرگاه و بخش در این غار وجود داشته که در هنگام بارندگی عمق آنها بالا آمده و گذر از آنها تقریبا غیرممکن می شود. غار دانیال سلمانشهر استلاگمیت و استلاکتیت های چندین میلیون ساله داشته که ساخت هر سانتیمتر از آنها حدود 100 سال طول می کشد.

براساس مقاله غار دانیال کجاست باید بدانید که راهرویی آبی وجود دارد که طی میلیونها سال با حرکت آبهای زیرزمینی در سنگهای آهک شکل گرفته و به این سنگها اشکال عجیب و غریبی داده است. بعد از ورود به دهانه غار دانیال باید قید خشک ماندن را بزنید، چون از همان اول و در فاصله 100 متری دهانه غار دانیال، وارد حوضچه ای می شوید که برای ادامه مسیر باید تا شکم در آن فرو بروید. همینطور که جلو می روید، تزئینات آهکی چند میلیون ساله به استقبال شما می آیند. حدود 300 متر بعد از حوضچه نخست، به فضای باز بزرگی می رسید که به تالار خفاش مشهور شده است.

تقریباً میانه این تالار، تپه های بلندی قرار دارند که با فضله های خفاش ها و گلی پوشیده شده که بسیار هم لغزنده است. باید از آن بالا بروید تا به قله برسید که اتفاقا، کار آسانی هم نیست. روی تپه اگر سرتان را بالا بگیرید، روی سقف تالار، خفاش ها را می بینید که پای رو به آسمان در خوابند.

نکاتی که باید رعایت کنید

کلونی های خفاش چند متر بیشتر با شما فاصله ندارند. پس، به هیچ وجه آنها را با پرتاب چیزی بیدار نکنید. بدلیل آزارهای بازدیدکنندگان، از چند سال قبل تعداد خفاشهای غار دانیال سلمانشهر به میزان قابل توجهی کاهش یافته است. آیا پشیمان شده اید یا در پی کسب هیجان بیشتر راهتان را ادامه می دهید؟ در ادامه، ناچار هستید قسمتهایی از مسیر غار آبی دانیال را سینه خیز و پا مرغی بروید آن هم در جایی که تا مچ در آب سرد هستید. بعد از حدود 200 متر از سیفون اول، به یک سیفون دیگر با دو محوطه بزرگ در دو طرفش می رسید. برای عبور از این نقطه، باید یک صعود دو متری انجام دهید و از بالای صخره بروید. اگر به هیجان بیشتری نیاز دارید، می توانید مسافت چند متری سیفون را از زیر آب عبور کنید و در آن طرف از محوطه بیرون بیایید.

براساس مقاله غار دانیال کجاست باید بدانید که بعد از کمی پیاده روی، به محوطه بازی می رسید که به تالار ریزان معروف شده است. اینجا، شاید زیباترین بخش باشد، چون سقف آن از استلاکتیت های جوان، نازک، بلند و تزئینات آهکی شیری رنگ پوشیده شده است. هر قدر پیش بروید، دمای غار پایین تر می آید و آب کف هم سردتر می شود.

غار دانیال کجاست؟

قبل شیب جاده فرعی دست چپ را داخل شده و تا آخرین ویلا مسیر را ادامه می دهیم. از اینجا، از ماشین پیاده شده، از رودخانه عبور کرده و از سمت چپ رودخانه، مسیر را تا دومین انشعاب ادامه می دهیم. پس از رسیدن به دومین انشعاب، مسیر سمت چپ را به سمت بالا تا زیر دیواره ای سفید رنگ ادامه می دهیم. دهانه غار رو به شمال غربی بوده و درست در زیر این دیواره قرار دارد.