تاکی کاردی؛ از نارسایی قلبی تا سکته مغزی
قلب پرکارترین اندام بدن است که از دوره جنینی تا زمان مرگ به صورت دائم در حال کار کردن است. به همین دلیل، قلب یکی از مستعدترین اندام ها برای ابتلا به بیماری های مختلف است. یکی از بیماری های رایج مرتبط با این اندام تاکی کاردی (Tachycardia) یا تندتپشی است.
بیماری تاکی کاردی به ضربان بیش از حد قلب (معمولاً تعداد بیش از 100 ضربه در دقیقه) اطلاق می شود. باید این موضوع را دانست که در تمامی موارد تاکی کاردی یک بیماری محسوب نمی شود و گاهی پاسخ طبیعی بدن نیاز به اکسیژن بیشتر است.
کار اصلی قلب پمپاژ خون به اندام هاست. قلب با این کار اکسیژن و مواد غذایی را به تمامی اندام ها و بافت ها منتقل می کند. همچنین قلب در راستای دفع مواد زائد بدن اقدام به پمپاژ خون به ریه ها، کلیه ها و دیگر اندام ها می کند. در برخی موارد که فرد اقدام به ورزش کردن می کند و یا در معرض استرس قرار می گیرد، افزایش ضربان قلب طبیعی است؛ اما در برخی موارد این افزایش ضربان دلیل منطقی ندارد.
متخصصان تاکید دارند که تاکی کاردی در برخی موارد نشان دهنده یک مشکل جدی سلامتی است. آریتمی (غیرطبیعی بودن ریتم ضربان قلب) یکی از عوامل اصلی خطر برای وقوع سکته مغزی است. موضوعات متنوعی می تواند باعث وقوع تاکی کاردی غیر طبیعی شود که مهم ترین آن شامل موارد زیر می شود:
1- کم خونی
2- مصرف برخی دارو ها
3- مشکلات غده تیروئید
4- حمله قلبی
5- مشکلات مرتبط با قلب
متخصصان می گویند ممکن است فرد به تاکی کاردی مبتلا باشد، اما هیچ علائمی از خود نشان ندهد. با این حال، رایج ترین علائمی که این بیماران از خود بروز می دهند شامل موارد زیر می شود:
1- گیجی و سبکی سر
2- تپش قلب و احساس نامنظم کار کردن قلب
3- تنگی نفس
4- درد قفسه سینه
در موارد بسیار شدیدتر تاکی کاردی می تواند منجر به سکته قلبی و یا بی هوشی فرد شود. سکته مغزی، نارسایی قلبی و نیز ایست قلبی از دیگر مواردی است که احتمال دارد در این بیماران رخ دهد. از این رو، توجه به این بیماری بسیار اهمیت دارد و افراد باید در اسرع وقت برای درمان بیماری خود به پزشک متخصص مراجعه کنند.
معمولاً پزشکان با انجام آزمایش های بالینی و تخصصی می کوشند تا بیماری فرد را تشخیص دهند. الکتروکاردیوگرام، انجام تست ورزش و اکوکاردیوگرام از روش هایی است که متخصصان برای پی بردن به بیماری تاکی کاردی از آن استفاده می کنند.
درمان تاکی کاردی به نوع آن بستگی دارد. ولی به طور کلی روند درمانی می تواند شامل موارد زیر باشد:
1- تغییر سبک زندگی
2- کاهش استرس
3- کاهش مصرف کافئین و توقف نوشیدنی های الکلی
4- ترک استعمال دخانیات
5- خواب بیشتر طی شبانه روز
6- تجویز دارو هایی برای کاهش ضربان قلب
7- تجویز دارو هایی برای جلوگیری از ریتم نامنظم قلب