کامبیز دیرباز: نقش شهید زرین را روی هوا زدم + عکس

مهر/ کامبیز دیرباز بازیگر نقش شهید زرین در فیلم «تک تیرانداز» در برنامه «نقد سینما» مطرح کرد که این نقش را روی هوا زده است و منتظر چنین نقشی بوده است.

برنامه «نقد سینما» میزبان عوامل فیلم «تک تیرانداز» بود و علیرضا مافی مجری برنامه در ابتدا بیان کرد: فیلم «تک تیرانداز» فیلمی جذاب درباره یک قهرمان ملی شهید عبدالرسول زرین تک تیرانداز مشهور دفاع مقدس است که امارهای مشهوری درباره تک تیراندازی وی منتشر کرده اند.

علی غفاری کارگردان این فیلم عنوان کرد: من خیلی علاقمند هستم پای چهره های ملی به پرده سینما برسد شهید عبدالرسول زرین از چهره هایی است که مغفول واقع شده است و من با اشتیاق سراغ او رفتم.

کارگردان «تک تیرانداز» ادامه داد: فرزند شهید زرین در شناساندن او خیلی موثر بوده است و در این یکی دو سال بوده است که به خاطر تحقیقات فرزندش، بیشتر او را می شناسیم به زودی هم قرار است کتابی را به نام «گردان تک نفره» منتشر کند که حاصل 15 سال تحقیق است.

وی درباره شمایل قهرمان محور این فیلم تصریح کرد: کار ما سینماست و با توجه به علایقی که داریم و حضور قهرمان بر پرده سینما حس کردم شخصیت زرین شمایل این قهرمان را دارد.

امیدوارم سینما دوباره به سمت قهرمان محوری و قهرمان سازی برگردد

دیرباز در ادامه درباره انتخاب این نقش بیان کرد: من به عنوان یک عاشق سینما خیلی خوشحالم که این اتفاق رخ داد و فارغ از اینکه عضو کوچکی از این تیم بودم اما به عنوان یک عشق سینما خیلی خوشحالم که این اتفاق رخ داد و امیدوارم سینما دوباره به سمت قهرمان محوری و قهرمان سازی برگردد. خیلی کیف می دهد در سالن سینما قهرمان ببینید و اصلاً نسل جدید باید قهرمان داشته باشد که عاشق سینما شود و ادامه این راه را برود.

این بازیگر درباره پذیرفتن این نقش اظهار کرد: اصلاً من مدت ها منتظر چنین نقشی بودم و روی هوا این نقش زدم. علاقمند به سینمای قهرمان محور هستم و از ته دل این افراد را به عنوان سرباز وطن و قهرمان ملی دوست دارم. برایشان احترام قائلم و معتقدم تمام اگر با تمام ایرانی های داخل و خارج ایران صحبت کنید و از سربازان وطن بگویید که جان شان را کف دستشان گرفتند و رفتند به احترام اینها می ایستند. شهید زرین هم قهرمان بود و هم قهرمانی بود که من دوستش داشتم.

دلاوری نیز درباره این فیلم بیان کرد: ما ایرانی ها اصولاً سینمایی را که داستان دارد دوست داریم مخصوصاً داستانی که قهرمان داشته باشد. ما در سال های اخیر به سمتی رفتیم که کمتر سینمای ما داستانی و قهرمان پرور بوده است. زمانیکه فیلمنامه را خواندم با توجه به شناختی که از غفاری داشتم اطمینان داشتم کار خوبی از آب درمی آید. داستان جذاب و شخصیت جذابی برایم داشت و این یکی از کارهای خوب در کارنامه من خواهد بود.

غفاری نیز در ادامه درباره ارتباط با خانواده شهید بیان کرد: خانواده شهید یکی از فرزندان شهید را به نمایندگی از خود به نام دکتر زرین که دندانپزشک است معرفی کرد و او دائم در کنار ما بود و از نظراتش استفاده کردیم. او اطلاعاتش را در اختیار ما گذاشت. زندگی شهید زرین خیلی وسیع است و ما نمی توانستیم در قالب سینمایی به همه اتفاقات بپردازیم قرار هم نبود همه اتفاقات زندگی شخصی این شهید بزرگوار را به تصویر بکشیم، خدا را شکر فرزندش هم فیلم را دید و راضی بود.

مافی در ادامه درباره از دیرباز درباره سال ها فاصله بین «دوئل» احمدرضا درویش و فیلم «تک تیرانداز» پرسید و دیرباز بیان کرد: به اندازه 20 سال تغییر کرده ام و اگر بخواهم این دو فیلم را از زاویه بازیگری کنار هم بگذارم می توان گفت آنجا نفهمیدم چه کرده ام و روی پرده خود را دیدم و بعد چشم باز کردم دیدم یک سیمرغ بلورین در دست من است و جشنواره تمام شده است و به تدریج تازه فهمیدم کجا بودم. اینجا اما یک تجربه 20 ساله پشت من بود و سعی کردم از تمام این 20 سال استفاده کنم و همه آنچه را که می دانستم در خدمت بازی کردن این نقش به کار بگیرم و با آگاهی بازی کردم.

فیلم در سخت ترین شرایط فیزیکی تولید شد

بازیگر «تک تیرانداز» تصریح کرد: اینکه می گویم لذت بردم هم اصلاً اغراق نمی کنم این فیلم در سخت ترین شرایط فیزیکی تولید شد. کرونا که برای همه بود و ما مستثنی نبودیم اما سرمای زیر صفر و خاک و همه اتفاقات، شرایط سختی را پیش آورد که اگر بگویند نیم ساعت بیایید آنجا هرروز فقط چای بخورید سخت است.

دیرباز درباره آموزش های نظامی برای تک تیراندازی نیز عنوان کرد: دوستان برای این آموزش ها کنار ما بودند، فیلم هایی را برای شکار دیدیم. من حتی خواستم سمت اسلحه شکاری بروم که آقای غفاری گفت فرق دارد و برای همین اصلاً سمت آنها نرفتیم و با اسلحه های خودمان تمرین کردیم اما دیدن همه فیلم های امریکایی و یا فیلمی مثل «دشمن پشت دروازه ها» و همچنین نسخه های چینی و روسی از چنین آثاری به لحاظ بصری به من کمک کرد که چطور استایل اسلحه گرفتن را حفظ کنم چه کسی از چشم چپ یا راست نگاه می کند و یا چگونه می نشیند.

غفاری در ادامه درباره سختی های این فیلم در پروداکشن بعد از کاری چون «استرداد» بیان کرد: سینمای ما سال هاست از این نوع فیلم ها محروم است به دلیل موانعی که سر راه وجود دارد. این فیلم می طلبید به دلیل نیاز فیلمنامه سراغ ادوات جنگی برویم. من معتقد هستم تماشاگری که به سینما می آید و فیلم را روی پرده می بیند توقعی دارد. با این حال ما امکانات نداریم سینمای ما با سینمای هالیوود فرق می کند آنجا با هزینه شخصی خود حتی فیلم می سازند.

کارگردان «تک تیرانداز» در پایان گفت: من هم در «استرداد» و هم «ابوزینب» سعی کردم در حد امکانات خودم فیلمی در شان مخاطب سینما بسازم اینکه تا چد حد موفق بودیم باید صبر کرد و بازخوردها را دید.