ترفندهای عکاسی دیجیتال | راهکارهای ویژه برای بهتر شدن عکاسی

در زمان های نه چندان دور که عکاسی صرفا به صورت آنالوگ انجام می شد، این کار شامل چهار مرحله گرفتن دوربین در دست، یافتن سوژه، انتخاب تنظیمات مناسب و فشردن شاتر می شد، اما امروزه با گسترش هر چه بیشتر عکاسی دیجیتال، این کار آسان تر شده است، البته برای داشتن عکس های حرفه ای نیاز به آموختن نکاتی از ترفندهای عکاسی است که سال ها تجربه و آزمون و خطا لازم دارد. ما در این مطلب قصد داریم تا با معرفی چند نکته شما را در این راه با سرعت بیشتری هدایت کنیم. با همگردی همراه شوید تا شما را با برخی ترفندهای عکاسی دیجیتال برای بهتر شدن عکس هایتان آشنا کنیم.
درضمن برای اطلاعات بیشتر و آشنا شدن با تعداد بیشتری از ترفندهای عکاسی به بخش آموزش عکاسی سایت مراجعه نمایید.

دوربین را بدون سه پایه هم می شود ثابت کرد

یکی از اولین ترفندهای عکاسی دیجیتال این است که دوربین را ثابت نگه دارید. احتمالا تصور می کنید که برای جلوگیری از لرزش دوربین حتما به سه پایه نیاز دارید، اما شما خیلی راحت می توانید خودتان یا دوربین را به یک دیوار، درخت، نرده یا ... تکیه داده و از آن به عنوان سه پایه استفاده کنید و یا حتی از چیز هایی مانند یک کیسه کوچک پر از برنج، پلتفرمی برای دوربین خود بسازید.

دوربین را همیشه صاف نگه داشته و درست تراز کنید

مراد از صاف نگه داشتن دوربین و یا هماهنگ کردن تراز، موازی کردن کادر با سطح زمین نیست، چرا که ممکن است زمین شیب داشته باشد. پس از آنجاییکه برای درک یک دنیای افقی باید یک تصویر کاملا افقی از آن داشته باشیم، برای کادر بندی بهتر است که دوربین را با سطح افق تراز کنیم. برای این کار می توانید از تراز سنج داخلی دوربین تان و یا در صورت عدم وجود آن از یک تراز سنج متصل به کفشک بالای دوربین استفاده کنید. در صورت عدم دسترسی به این موارد، جداول دوربینتان را در صورت وجود بر روی حالت Live view تنظیم کنید و اگر این حالت را هم نداشتید، می توانید به ترتیب نقاط فوکوس خودکار (که معمولا به صورت موازی در مرکز وجود دارند) و تراز دوربین را تصحیح نمایید تا دیگر مجبور به تصحیح افق تصویر در فتوشاپ ترازی نباشید.

همیشه کیت عکاسی تان را چند بار چک کنید

یک عکاس حرفه ای هیچ گاه دوربین، لنزها و سه پایه اش را از یاد نخواهد برد، اما وسایلی کوچک از جمله آداپتور مناسب برای اتصال فیلتر مربعی و یا کفشک اتصال سه پایه متصل به دوربین و یا سه پایه ممکن است که گاهی فراموش شوند، پس لازم است که چند بار کیت عکاسیتان را چک کنید تا همه تجهیزات را با خود برده باشید. این یکی از ترفندهای عکاسی دیجیتال است که کمتر کسی از میان عکاسان مبتدی به آن توجه می کند.

فوکوس دستی در بسیاری از موارد از نوع خودکار آن بهتر است

شاید فکر می کنید که با پیشرفت تکنولوژی، فوکوس خودکار دوربین ها بسیار دقیق بوده و به راحتی می توان از آن ها استفاده کرد، اما در برخی از موقعیت ها مثل پیش-فوکوس روی ماشین های مسابقه ای و بطور کلی اجسام متحرک یا فوکوس دقیق بر روی جزئیات مدنظرمان در عکاسی ماکرو بهتر است که از فوکوس دستی استفاده کنیم.

حالت نقطه ی مرکزی فوکوس در فوکوس خودکار کافی است

شاید کار کردن با دوربین های جدید کمی گیج گننده به نظر برسد. در واقع این حالت به خاطر تعداد زیاد نقاط فوکوس خودکار روی این دوربین هاست. نیازی نیست که از همه این نقاط استفاده کنید و یکی از آن ها یعنی نقطه مرکزی در بیشتر موارد کفایت می کند. فقط کافی است که نقطه مرکزی فوکوس را بر روی جایی از کادر مورد نظرتان قرار داده و سپس با فشردن شاتر تا نیمه تا زمانی که فوکوس قفل شود، کادر مورد نظر شما حتی بدون رها کردن شاتر اصلاح خواهد شد.

لنز جدید بخرید

بسیاری از عکاسان به محض اینکه متوجه شوند کیفیت مطلوبشان در عکس ها به دست نیامده است، تصمیم به عوض کردن دوربین خود می گیرند و آن را با دوربینی با چند پیکسل بیشتر یا مشخصات هوشمندتر تعویض می کنند؛ چرا که احساس می کنند که دوربین فعلی برای سطح عکاسیشان قدیمی شده و به دوربین بهتری نیاز دارند، اما اگر کمی بیشتر فکر کنیم، شاید تعویض دوربین عزیزمان که با آن کلی خاطره داشتیم، آخرین و گران ترین راه باشد. راه بهتری نیز وجود دارد و آن دیافراگم بازتر یا عدسی های باکیفیت تر لنز جدید بر روی همین دوربینی است که داریم. در واقع ما نیاز به تهیه یک لنز بهتر به جای دوربین جدید داریم.

بعضی از لنز های قدیمی هنوز هم خوب هستند

اگر شما بر خلاف اکثر مردم، لنزهای قدیمیتان را که در زمان عکاسی بر روی فیلم های 35 میلی متری از آن استفاده می کردید، هنوز دور نینداخته اید، شاید به جز یادگاری، کاربرد دیگری نیز در عکاسی دیجیتال برایتان داشته باشند. در واقع این کاربرد چیزی نیست جز اتصال آن ها به برخی دوربین های دیجیتال جدید مثل دوربین های نیکون و پنتاکسو. با این حساب این لنزها به قدری قیمت مناسب تری نسبت به نمونه های جدید خود دارند که خرید آنها در برخی موارد می تواند کاملا هوشمندانه تلقی شود، البته تنها در برخی موارد. چرا که موارد دیگر از جمله لنزهای زوم و واید قدیمی بر روی دوربین های دیجیتال، بدترین عملکرد را خواهند داشت. از دیگر معایب این لنزها این است که فقط دستی بوده و ممکن است که نوردهی خودکار دوربین با آن ها دچار سردرگمی شود، اما اگر قبل از خرید، خوب تست شوند، ممکن است بسیار بهتر از لنزهای جدید عمل کنند و به فواصل کانونی شما اضافه نمایند.

علاوه بر فاصله ی کانونی به نوع لنز هم دقت کنید

از مهم ترین ترفندهای عکاسی دیجیتال، توجه به نوع لنزهاست. علاوه بر انتخاب فاصله کانونی و دقت در آن، انتخاب لنزهای واید و لنزهای تله نیز می تواند بسیار حائز اهمیت باشد، چرا که نوع واید آن فاصله بین عناصر و پرسپکتیو را بیشتر و بهتر نشان داده، اما لنزهای تله، آن را فشرده می کنند. از این رو در زمان کادر بندی، لنزتان را نیز با توجه به نیازتان و فاصله مورد نظرتان انتخاب کنید.

از فاصله ی هایپر فوکال می شود برای فوکوس بی نهایت استفاده کرد

شاید تاکنون چیزهایی در مورد فاصله هایپرفوکال (Hyperfocal Distance) شنیده باشید که چنین تعریفی دارد: فاصله هایپرفوکال، کمترین فاصله ای است که لنز می تواند بر روی آن فوکوس کند. این یکی از ترفندهای عکاسی دیجیتال است که عکاسان حرفه ای از آن استفاده می کنند. برای مثال در لنز 105-24 کانن در فاصله ی کانونی 24mm، نزدیک ترین فاصله ای که دوربین می تواند بر روی آن فوکوس کند، 45 سانتی متر است. اگر می خواهید به فوکوس بی نهایت برسید، می توانید به صورت دستی بر روی نقطه ای مثلا در 25 سانتی متری فوکوس کنید. با این کار بقیه تصویر تا بی نهایت در فوکوس قرار دارد. البته دیافراگم نیز در این موضوع موثر است. کاربرد فاصله هایپرفوکال، زمانیست که می خواهید بیشترین میزان عمق میدان را داشته باشید. در این صورت با فوکوس دستی بر روی فاصله هایپرفوکال، هر چیزی از میانه نقطه هایپرفوکال تا بی نهایت در فوکوس واقع شده و شارپ خواهد شد.