جزیره سولاوسی در اندونزی؛ جزیره ای گمشده در طبیعت زیبای آسیا
سولاوسی یکی از جزایر بزرگ کشور اندونزی است که در جنوب کشور واقع شده و چیزی حدود 400 کیلومتر مربع از این منطقه را در برگرفته است. در این منطقه می توانید قله های بلند با زاویه و صخره های ناهمواری را ببینید که غارهای باستانی زیادی در میان آنها دیده می شوند. قدمت این مکان به بیش از 4000 سال قبل می رسد؛ جایی که انسانهای نخستین زندگی می کردند و امروزه میتوان ردپای این افراد را در دل این مکان به سادگی مشاهده کرد. در دل جزیره سولاوسی در اندونزی مجسمه های دست سازی با قدمت چند هزار ساله یافت می شوند. با ما در این مقاله جالب همراه شوید تا بدانید جزیره سولاوسی کجاست و با دیدنی های جزیره سولاوسی آشنا شوید.
مجسمه و نقاشی های قدیمی
براساس مقاله جزیره سولاوسی کجاست باید بدانید که بیشتر از 400 مجسمه باستانی در جزیره سولاوسی در اندونزی پیدا شده که فقط حدود سی تای آنها شمایل انسانی دارند. از زمان ساخت این مجسمه ها اطلاع دقیقی در دست نیست، اما گفته می شود که قدمت آنها از هزار تا 5000 سال پیش هست. مجسمه ها تنها مگالیت های این سرزمین نیستند. در جزیره سولاوسی در اندونزی بیشتر از 400 مگالیت مختلف کشف شده که شبیه به ظروف ذخیره آب هستند. بریدن و تراش دادن این سنگ ها با این دقت و زیبایی آن هم با وسایل چهار هزار سال قبل سوال بی جوابی است که ذهن محققان را درگیر خود کرد.
چند کیلومتر بالاتر از این مکان و در میان کوهستان های مجاور، جایگاه غارهای لینگ لینگ است. این غارها تاریک و در سایه هستند، اما می توانید در آنها رنگهای مختلف را ببینید که زندگی می بخشند؛ رنگهایی مانند رنگ قرمز مارون. شاید در نگاه اول تصاویر نقاشی شده روی دیوار غارها عجیب و غیر طبیعی باشند و بدنهای غیر طبیعی و پاهای باریک نقاشی ها شاید آنها را عجیب نشان دهند، اما وقتی درست به آنها نگاه می کنید، اینطور نیستند. براساس مقاله جزیره سولاوسی کجاست باید بدانید که روی این دیوارها می توانید تصاویری از حیوان ویژه این ناحیه را نیز ببینید؛ خوک آهو (babirusa) حیوان جزیره سولاوسی در اندونزی است و تصاویر روی دیوار این غارها شاید اولین نمونه های هنر انسانی باشند که می بینید.
رنگهای نقاشی ها را به روشهای مختلفی استفاده می کردند. بطور مثال، رنگها را روی دستهایشان می پاشیدند یا در دهانشان می ریختند و با این روش اشکال مختلفی را روی دیوارها به جا می گذاشتند. براساس مقاله جزیره سولاوسی کجاست باید بدانید که با نگاه کردن به این نقاشی های غاری به سادگی میتوان دریافت که تعدادی از این نقاشی ها ساخته دست کودکان بوده اند یا اینکه یکی دو نقاشی در این میان نشان می دهند که خالقان نقاشی کمتر از پنج انگشت در دست داشته اند.
تاریخ سولاوسی
یکی از باستان شناسان دانشگاه حسن الدین در اطراف ماکاسار، ایوان سومانترزی است. او معتقد هست که این غارها به محققین کمک می کنند که رشد فرهنگ مردم سولاوسی جنوبی را بررسی نمایند، زیرا آثار هنری در شکل دهی به فرهنگ بشری نقش زیادی داشته اند. قبل از این بسیاری از محققان عقیده داشتند که هنر برای اولین بار نزدیک به 35000 سال قبل در اروپا ایجاد شد. شاهد این مدعا را نیز نقاشی های غار مشهور شووه در فرانسه می دانستند. اما، با کشف نقاشی های شگفت آوری که روی دیوارهای سنگی تیمپوسنگ در حوالی ماروس پیدا شدند، مشخص گشت که قدمت بیشتری را باید برای این هنر در نظر گرفت. در حقیقت، قدمت این نقاشی ها را تا 39900 سال تخمین زده اند که تعدادی از آنها به شیوه شابلون دستی کشیده شده اند.
در این منطقه نقاشی هایی وجود دارند که قدمت جوان ترین آنها به حدود 35400 سال می رسد. با تحقیق های انجام شده و تخمین قدمت آثار مشخص شد که در حقیقت نقاشی های این منطقه قدیمی ترین آثار هنری جهان هستند. باستان شناسان به سرعت وارد عمل شدند و با انواع روشهای باستان شناسی به تخمین زدن قدمت این بخش از دیدنی های جزیره سولاوسی پرداختند. تحقیقات نشان دادند که باستان شناسان باید نقاشی های آن را با فسیل و گلسنگ های اطراف هم سن و سال بدانند. در حقیقت، یک روش کشف سن و سال این آثار استفاده از همین گلسنگ هاست. اما، با وجود تلاش محققین هنوز هم تعیین سن دقیق آثار این بخش از دیدنی های جزیره سولاوسی ممکن نیست.
جزیره دیدنی و اسرارآمیز
سولاوسی از بهم پیوستن دو قاره مختلف ایجاد شد و به همین دلیل، بسیار بزرگ و البته ناهموار هست. حیات وحش این منطقه خاص و چشمگیر است، بطوریکه محققان آن را بنام ماداگاسکار اندونزی می شناسند. این نام خودش برای بیان میزان غنی بودن حیات این منطقه کافی است. آثار بجا مانده نشان می دهند که نقاشان تصاویر در دوره ای زندگی می کردند که در آن بزرگترین حیوان درنده جزیره کمی از گربه های خانگی بزرگتر بود. به این ترتیب، درندگان برای انسانها خطری محسوب نمی شدند و تنها خطری که آنها را تهدید می کرد، هوای گرم استوایی و مارهای بزرگ منطقه بودند.
کشف اطلاعات موجب شد که باستان شناسان و هنرشناسان بسیاری جذب آن شوند؛ افراد کنجکاوی که مایل بودند درباره حقیقت این اقوام باستانی بیشتر بدانند. براساس مقاله جزیره سولاوسی کجاست باید بدانید که باستان شناسی در دانشگاه گریفیث استرالیا بنام آدام بروم برای بدست آوردن اطلاعات بیشتری درباره خالقین این نقاشی ها به حفر غارهای پنگکپ پرداخت. او معتقد است که سولاوسی احتمالا بهشتی برای انسانها بود. این جزیره بسیار بزرگ است و از نظر طبیعی و زیست شناسی گستردگی فراوانی دارد. از نظر منابع غذایی نیز شرایط خوبی داشته و ساکنین آن بخاطر دور بودن از انسانهای دیگر ترس نداشتند.
چه میزان از هنر در غارها بوجود آمده است؟
مارس پانگکپ تنها کوهستان پوشیده از غار نیست. این منطقه منبع بزرگی از سنگ آهن را برای این سرزمین در دل خود جای داده است. اگرچه بروم در مراحل ابتدایی تحقیقات خود بود، اما توانسته است تصویری کلی از زندگی مردم مارس پانگکپ را بدست آورد. او معتقد است که این غارها سرپناه مردم منطقه در طی ماههای بارانی بودند. بطور کلی، شما با جمعیت کوچک و پویائیی از شکارچیان و گردآورندگان روبرو هستید که دائما از جایی به جای دیگر در حرکت بوده اند و بیشتر وقت خود را در جنگل می گذراندند. سوال بزرگ این است که این مردم مواد لازم برای تهیه این آثار را از کجا آورده اند؟ اگرچه در گذشته بسیاری از رنگها از طبیعت بدست می آمدند، اما نشانه ای از منشا رنگ وجود ندارد.
بروم در این مورد نیز نظرات خود را دارد. او می گوید که هنوز به منشا تهیه رنگ قرمز در محیط بومی پی نبرده و همچنین فرضیه ای دارد که این رنگها و لوازم مورد نیاز از طریق مبادله کالا و معامله با همسایگان و جزایر همجوار بدست آمد. اینطور که به نظر می رسد، باید صبر کرد و منتظر ماند تا اکتشاف غارهای این منطقه به اتمام برسند.
منطقه رامانگ رامانگ
اگر از دیدنی های جزیره سولاوسی به سمت رامانگ رامانگ کارست برویم، از هر طرف صدای انفجار در تپه ها را خواهید شنید. در اینجا مکانی بنام بانتیمورونگ وجود دارد که به پارک پروانه ها مشهور است و در آن پرندگان مهاجر و گرمسیری به زاد و ولد مشغولند. اما، پس از عبور از مناطق حفاظت شده به سادگی میتوان مکان هایی را یافت که توسط انسان پشت سر هم تخریب می شوند. این مکانها کوهستان و تپه هایی بوده که برای تهیه سیمان پشت سر هم منفجر می شوند و این مسئله می تواند در منطقه مشکل ساز باشد. در رامانگ رامانگ اسکله ای وجود دارد که می توانید در آن از محلی ها کلاه آفتابی اجاره کنید. بعد سوار قایق شوید و یک قایق سواری دوست داشتنی و پر شگفتی را تجربه نمایید.