چرا رعایت فاصله یک متر و 80 سانتی متر باز هم خطرناک است؟

در این روزها وقتی وارد بخش های عمومی می شوید، علائم و نشانه گذاری ها رعایت فاصله 2متری از دیگران را بمنظور کاهش شیوع بیماری کرونا هشدار را به شما یادآوری می کنند. به گفته دکتر لیدیا بوروئیبا "متاسافانه اصول رعایت چنین فاصله ای، برمبنای یک دانش تاریخ گذشته تعیین شده است". او و همکارانش در آخرین مقاله پزشکی خود اعلام کرده اند که رعایت فاصله اجتماعی در بسیاری از موارد برای کاهش خطر ابتلا کافی نیست.

پیدایش قانون حفظ فاصله 2متری

این قانون به دهه 1800 باز می گیرد، وقتی که دانشمند آلمانی کارل فلاگ متوجه شد که قطرات ویروس های بیماری زا می توانند از طریق دهان و بینی وارد بدن شوند. البته با رعایت این فاصله، بیشتر قطرات به زمین خواهند ریخت.

در دهه 1940 محققان توانستند با پیشرفت علم پزشکی، تصاویر قطراتی که در زمان سرفه و عطسه یا حرف زدن منتشر می شوند را ثبت نمایند. در تحقیقات بعدی مشخص شد که بسیاری از قطرات بزرگ پس از خروج از دهان فرد بلافاصله به زمین می افتند و همین یافته مبحث رعایت فاصله را تقویت نمود.

قطرات درشت تر به زمین می افتند و قطرات ریز بخار می شوند، مگر آنکه در مسیر جریان هوای دیگری قرار بگیرند.

البته به گفته کتر جس کاپسلاترو عوامل مختلفی روی انتشار این قطرات تاثیر دارند. درصورت پایین بودن رطوبت، قطرات بزرگتر مدت طولانی تری می توانند روی هوا باقی بمانند. جریان هوای بیرون از خانه یا تهویه های داخل منزل نیز به حرکت قطره ها کمک می کنند. بنابراین دعایت دقیق 2متری واقعا اهمیت چندانی ندارد.

در مطالعات انجام شده اخیر مشخص شد که قطرات می توانند حتی بیشتر از 2متر و گاهی تا 8 متر حرکت کنند. تحقیقاتی که درباره ویروس کرونا انجام شده است نیز موید این نکته است. در تحقیقی مشخص شد که ویروس کرونا می تواند تا 4متر حرکت کند. در تحقیق دیگری که در واشنگتون و بروی یک بیمار کرونایی صورت گرفته بود، مشخص گردید که این بیمار ویروس را حداقل به 32 خواننده دیگر انتقال داده است. تنفس عمیق هوا حین خوانندگی به شیوع بیماری کمک کرده وحتما عوامل دیگری نیز در این میان دخیل بوده اند.

الگوهای جریان هوا بروی جابجایی قطرات تاثیر می گذارند

حضور در فضاهای سربسته نسبت به فضاهای باز، احتمال ابتلا را افزایش می دهد. اگر در یک اتاق کسی عطسه یا سرفه کند، قطرات مدت بیشتری روی هوا معلق خواهند ماند، اما در فضاهای سرباز قطرات باهم ادغام شده و شما در معرض استنشاق قطرات کمتری خواهید بود.

در تحقیقات ژاپنی ها مشخص شد که احتمال شیوع بیماری در فضاهای سربسته، 18.7 برابر مکان های سرباز است. البته الگوهای جریان هوا هم می توانند در داخل یک اتاق اوضاع را بدتر کنند. جریان هوا قطرات را یکجا جمع کرده و شما آنها را به یکباره تنفس می کنید.

نبود تهویه مناسب در بسیاری از تحقیقات تایید شده است، مثلا در چین 10 نفر از اعضای یک خانواده با رفتن به رستوران در طول 1 ساعت به کرونا مبتلا شده بودند. هیچ یک از آنها تماس فیزیکی با یک فرد بیمار نداشتند و حتی فاصله اجتماعی 4.5 متری را نیز رعایت کرده بودند.

فاصله گذاری جدید

در این فاصله گذاری به نکات مختلفی پرداخته شده است. مثلا با بودن در فضای باز با ماسک، می توانید فریاد بزنید و آواز بخوانید اما با برداشتن ماسک، امکان چنین کاری را نخواهید داشت.

با ماسک رعایت فاصله 2متری موثر است، در غیراینصورت خیر. بنابراین می توان گفت که شیوع بیماری کرونا به شدت به محیط وابسته است، بنابراین برای کاهش ابتلا استفاده از ماسک را فراموش نکنید.