چرا کرونا در نوروز مهار شد و در تابستان دوباره قوت پیدا کرد؟

ایران/ دکتر حسین کرمانپور رئیس مرکز روابط عمومی سازمان نظام پزشکی نوشت: ویروس کرونا معروف به ویروس تاجدار از جمله سنگین ترین ویروس های گروه خود، گرد و اندازه آن وقتی قابل درک است که یک میلیمتر را به یک میلیون قسمت تقسیم کنیم. آن وقت یکی از این قسمت ها شاید به اندازه یک ویروس کرونا شود.

پس در این اندازه:

• با چشم دیده نمی شود

• از هر منفذی رفت و آمد می کند

• جابه جایی آن در فضا چندان مشکل نیست.

ذرات معلق در هوا موسوم به گرد و خاک، میلیون ها برابر بزرگتر از ویروس کرونا هستند اما به همان اندازه سبک و قابل جابه جایی! مثل تفاوت تکه ای غبار و تکه ای به همان اندازه شن. غبار در هوا معلق می ماند اما شن پس از میزانی از شناوری جایی می نشیند تا با جارویی رفته شود!

ویروس کرونا هرچند بسیار کوچک است اما پس از مدت زمانی کوتاه گوشه ای آرام می گیرد و دیگر در هوا غلطان نمی ماند اگر چه این استعداد را دارد که با عطسه و کوران هوا از جایی به جای دیگر منتقل شود. این ویروس شدیداً به لخت شدن و برداشته شدن پوشش پروتئینی خود حساس و نابودشونده است.

به محض آنکه لباس پروتئینی ویروس توسط مواد شوینده از جمله وایتکس یا الکل و حتی آب و صابون برداشته شود، کرونا پادشاهی بی تاج و قدرت می شود که دیگر حتی سربازش هم فرمانی از او نمی پذیرد. ویروس اما زمانی که تاج و تخت و لباس خود را حفظ کرده است بشدت قدرت طلب، هجومی و تشنه حکومت بر بدن موجود زنده بویژه اشرف مخلوقات است. ویروس به خودی خود زنده نیست اما مادامی که با قدرت لباس پروتئینی خود به داخل سلول زنده راه یابد فرماندهی برج و باروی سلول را به دست گرفته تکثیر می شود و فرزندان خود را به همه جای بدن می فرستد و هر فرزند هزاران و میلیون ها فرزند چون خود، ناخلف و غارتگر تولید می کند.

داستان ویروس تاجدار یا کرونا به همین سادگی است. اگر خودمان دستکاری نکنیم به آرامی گوشه ای سقوط می کند و رفته رفته لباسش مندرس و نابود می شود اما ما انسان ها کارهایی می کنیم که او را برای حکومت به وجد می آورد.

من اینجا در این مختصر دو بخش ساده را توضیح می دهم تا همه نیک دریابیم چه کردیم که ویروسی که اواسط خرداد می رفت تا در محاصره کادر درمان درآید در تابستان سر از جمع های خانوادگی درآورد و نه یک نفر و دو نفر که امروز خانواده ها و دورهمی ها را هدف قرار داده و مرگ و میری بیش از روزانه 200 نفر را به کام بی رحمی خود می کشاند.

ویروس کرونا با تعطیلی نوروز، نشاط بهاری و همدلی سال نو از لای دست ها، روی لباس ها و پرسه زدن در هوا به زمین نشست اما در تابستان به یاری تجمعات فراوان، رفت و آمدهای بی جهت و البته گرمی هوا، برداشتن ماسک ها و دور شدن از فضای ضدعفونی مرسوم و شست وشوی دست، دوباره فرصت را غنیمت شمرد و بدن ایرانیان را زیستگاه مناسبت تری دید. این ویروس بشدت قدرت طلب و هجومی است. کافی است خودش را به داخل مجرای تنفسی یا خون برساند.

از دیگر سو به بهترین وجه هم مدیریت می شود. کافی است تجمعات را قطع، دورهمی ها را حذف، لمس سطوح مشکوک را محدود، شست وشوی دست ها با آب و صابون یا الکل را در اولویت و از پراکنده شدن ذرات تنفسی به بیرون با زدن ساده ترین ماسک ها جلوگیری کنیم. این کارها چرخه قدرت طلبی تاجدار بی رحم را منقطع و راه را برای مبارزه مناسب تر با آن دسته که برخی از افراد را گرفتار کرده اند هموار می کند. ویروس دیگر جزئی از طبیعت شده است. وقتی تجمعات ، فراوان و بدون کنترل و رعایت بهداشت شود، ویروس فرصت را مغتنم شمرده خیال حکومت یک لحظه آرام اش نمی گذارد تا ریه، خون، قلب، کلیه ها و یا هرجایی را که بتواند تا ورود به سیستم عصبی و مغر را در تسخیر خود درآورد.

داستان کرونا به همین سادگی است! می بینید که اگر دست به دست هم بدهیم راحت خلع سلاح شده تسلیم می شود و اگر غافل شویم از ریزترین منفذ غفلت ما استفاده کرده و زمانی درمی یابیم گرفتار شدیم که بسیاری از قلل سلامت کشور را تسخیر کرده است.