خانواده های افسرده پرور را بشناسید

هنر زندگی/ منبع افسردگی فقط عوامل خارجی و یا احساسات عمیق پنهان درونی نیست، گاه این خانواده های افسرده پرور هستند که زمینه اصلی را برای این بیماری فراهم می کنند. خانواده می تواند یک منبع حمایتی باشد و به شما کمک کند که بهتر باشید، اما خانواده هایی نیز وجود دارند که نفوذ منفی آن ها می تواند باعث غرق شدن شما شود. اکثر اوقات آسیب هایی که از طرف خانواده وارد می شود، پنهان مانده و تا زمانی که برای درمان اَفسردگی خود اقدام نکرده اید، به نقاط تاریک مرتبط با آن ها پی نمی برید. نقش خانواده در دیگر ناراحتی های روانی نیز دیده می شود. با اطلاع از تاثیری که خانواده بر شما می گذارد می توانید از پیشروی و پیچیدگی مسائل جلوگیری کنید.

خانواده های افسرده پرور چگونه در بروز افسردگی اثر دارند؟

افسردگی مثل اکثر بیماری های روانی به آمادگی ژنتیکی بستگی دارد و احتمالا از والدین افسرده به فرزند منتقل شود، اما ژنتیک تنها یک آمادگی زمینه ای است و به این معنا نیست که فرد قطعا افسرده می شود، بلکه به این معناست که او برای افسرده شدن آمادگی بیشتری دارد. بیشترین وقت هر فردی در میان خانواده و در ارتباط با اعضای خانواده سپری می شود، رفتارهای متقابل آنها باهم، بسیار در ایجاد اَفسردگی مهم است. پس از ازدواج نیز فرد نسبت به تعاملاتش با همسرش حساس می شود.

خانواده های افسرده پرو اگر خانواده ها توانایی حل مسائل را به شیوه سازگارانه نداشته باشند، ممکن است آسیب های جدی به اعضا وارد شود. در مشاوره خانواده با بررسی نوع تعامل میان اعضا خانواده، به شما برای اصلاح تعاملات مخرب کمک می کند.

انواع خانواده های افسرده پرور

رفتار برخی خانواده ها بستر را برای ابتلا به اَفسردگی اعضا فراهم کرده و این مسئله تمام اعضای خانواده را در بر می گیرد و نمی توان انگشت اشاره را به سمت عضو خاصی نشانه گرفت. در ادامه به بررسی این نوع خانواده ها می پردازیم:

خانواده های خشن

خشونت خانگی یک مشکل رایج در خانواده است. هر نوع خشونتی (فیزیکی، اقتصادی یا روانی) نتیجه یکسان دارد. خانواده های خشن ممکن است همان ابتدا مشخص نشوند. اما وقتی دقیق تر نگاه کنید، متوجه خواهید شد که تنها یک قربانی وجود ندارد و همه مانند سربازان در میدان جنگ هستند.

هر عضو می خواهد از طریق تسلط، از خود دفاع کرده و خود را مجددا تایید کند، بنابراین مدام توهین، فریاد و تنش اتفاق می افتد. کسانی که مدت ها با این نوع خانواده زندگی کرده اند، به دلیل مسمومیت از خشم و عصبانیت، به اَفسردگی شدید دچار می شوند.

خانواده های کمال گرا

یکی از انواع خانواده های افسرده پرور خانواده کمال گراست. خانواده کمال گرا، با تقاضاها و درخواست های فراوان خود مشخص می شوند؛ اینکه یک دانش آموز خوب باشید یا یک شغل عالی داشته باشید کافی نیست، بلکه باید بهترین باشید. بهترین همسر، بهترین فرزند، بهترین دانش آموز و بهترین شغل برازنده فرزندان این خانواده هاست. البته کمال گرایی به خودی خود چیز بدی نیست، اما درصورتی که خانواده فشار زیادی در این زمینه را بر اعضا تحمیل کند، مشکلات فراوانی به وجود می آید.

بین خانواده کمال گرا با خانواده هایی که خواهان آینده بهتر برای اعضایشان هستند تفاوت بزرگی وجود دارد. اولی اعضا را مجبور به پیشرفت و دومی آن ها را برای تلاش بیشتر ترغیب می کنند. خانواده کمال گرا به شما می گوید فقط باید پیشرفت کنید، راه آن و ظرفیت شما مهم نیست. اَفسردگی در این خانواده ها به دلیل درک نشدن، نادیده گرفته شدن ابعاد روانی و استرس شدید و باور به کامل نبودن ایجاد می شود.

خانواده های ناتوان کننده

در حالی که خانواده های کمال گرا متعهد به بهتر شدن شما هستند، خانواده های ناتوان کننده، چوب لای چرخ شما می گذارند. در این خانواده ها دائم پیام های منفی و تحقیر کننده ناشی از اینکه شما خوب نیستید دریافت می کنید. خانواده ناتوان کننده شما را مرتب با دیگران مقایسه خواهد کرد و نقاط ضعفتان را به رختان می کشد. اعضای خانواده مدام یکدیگر را نادیده می گیرند و درباره اینکه از دیگران بی ارزش تر هستید، صحبت می کنند.

بچه هایی که در این خانواده ها هستند، احساس بی ارزشی می کنند و فکر می کنند هیچ کس برای آن ها ارزشی قائل نیست. در بزرگسالی، آن ها بسیار حسود، سست عنصر و متزلزل می شوند؛ نمی دانند چگونه عشق بورزند، نمی توانند عاشق باشند و احتمالا به سمت روابط مخرب می روند. بزرگسالانی که در این نوع خانواده ها بزرگ شدند، احساس می کنند به عشق و دوست داشتن نیاز دارند، اما نمی دانند چگونه آن را از کسی بگیرند و یا به کسی بدهند.

خانواده های افسرده پرور و پدر افسرده

فارغ از موضوعات ژنتیکی و مسئله انتقال اَفسردگی از جانب پدر به فرزندان، موضوع روانی این بحث است. زمانی که پدر خانواده به اَفسردگی مبتلا باشد به میزان زیادی زمینه را برای اَفسردگی فرزندان و حتی همسر خود فراهم می کند. پدری که انگیزه و امیدی برای کار و تلاش ندارد مطمئنا نمی تواند چنین آموزه هایی را نیز در فرزندان خود نهادینه کند و در نتیجه موجبات بی علاقگی و اَفسردگی را در آن ها فراهم می کند.

خانواده هایی با مادر افسرده

خانواده هایی که در آن ها مادر افسرده است، از جمله خانواده های افسرده پرور محسوب می شود. مسلم است که مادر رکن اصلی خانواده است و اصلی ترین نقش را در تربیت فرزندان دارد. مادری که بی انگیزه، ناامید، متنفر از خود و در یک کلام افسرده باشد، عملکرد خوبی در تربیت فرزندان و حفاظت از سلامت روانی آن ها ندارد.

با خانواده های افسرده پرور باید چه کنیم؟

اگر تا به امروز تحمل کرده اید و مطمئن هستید که خانواده تان علت اَفسردگی شماست، در قدم اول سعی کنید کمی از آن ها فاصله بگیرید تا بتوانید زندگی خود را کنترل کنید. شما به کمک تخصصی یک روانشناس نیاز دارید، زیرا شکستن این روابط معیوب و عادت های طولانی مدت کار آسانی نیست. یادگیری نحوه ایجاد ارتباط سالم با اطرافیان سخت است، در این مسیر شما باید نگرش ها و دید جدیدی نسبت به زندگی پیدا کرده و با عادات قدیمی خود مقابله کنید. پس توجه کنید که برای طی کردن مسیر درمان این بیماری به مشاوره افسردگی نیاز دارید.

اَفسردگی شما می تواند بر دیگر اعضای خانواده تأثیر بگذارد. گاه اعضای خانواده با مشاهده بیماری، به صورت ناخواسته رفتارهای غلطی را انجام می دهند که بر اَفسردگی شما می افزاید و این چرخه معیوب تا زمانی که به دنبال درمان نباشید ادامه دارد. با درمان اَفسردگی خود به عنوان عضوی از خانواده می توانید حتی به مقدار کم بر دیگر اعضا تأثیر گذاشته و آن ها را به تغییر ترغیب کنید.