باغی که میوه هایش سنگ شد ! | باغ سنگی سیرجان

پیرمرد کر و لالی که در روستایی دور افتاده از سیرجان کرمان یکی از منحصر به فرد ترین هنرهای معاصر را ایجاد کرد هیچ گاه فکر نمی کرد باغ سنگی اش به یکی از جاذبه های بین المللی تبدیل می شود. یکی از جاذبه های گردشگری ایران و استان کرمان باغ سنگی در روستای میان دو آب، دهستان بلورد در شهرستان سیرجان است این باغ هر چند تاریخی نیست اما یکی از جذاب ترین هنرهایی است که به صورت بکر و البته از روی فکر یک پیرمرد روستایی در روزهای آخر عمرش بنا شده است. باغ سنگی سیرجان از صدها درخت تشکیل شده است که تنه آنها کنده های خشکیده درختان است و میوه های درختان نیز هزاران قطعه سنگی است که بر روی این شاخه ها آویزان شده است. به این باغ اصطلاحا باغ سنگی می گویند که توسط درویش خان اسفندیارپور در اواخر عمرش ساخته شد درویش خان یکی از اهالی و کشاورزان روستای میان دو آب بود که پس از اجرای طرح اصلاح اراضی در زمان پهلوی باغ ها و اراضی کشاورزی خود را از دست داد، در حالی که بسیاری از اهالی روستا به همین دلیل روستا را ترک کردند اما درویش خان در این روستای دور افتاده ماند و از نزدیک شاهد خشک شدن باغ هایش بود.

اعتراض هنری پیرمرد روستایی به خشک شدن باغش

از آن پس کسی ندید که درویش خان سخن بگوید و در زمان خفقان پهلوی ترجیح داد اعتراضش را به گونه ای دیگر بیان کند.
درویش خان درختان خشک باغ خود و دیگران را جمع آوری کرد و در زمینی آنها را کاشت و بعد از مدتی سنگ های مختلف و با اشکال خاص را از کوه های اطراف جمع کرد و با استفاده از وسایلی که خود ابداع کرد به سیم های آهنی آویزان کرد و تا روزهای آخر عمرش به این کار ادامه داد و به این ترتیب باغ سنگی را بنا کرد. باغی که نه اصلاحات ارضی می توانست خشکش کند و نه عوامل انسانی می توانستند تخریب اش کند این باغ رمز و رازهای زیادی را در خود جای داده است.  درویش خان در حالی که خودش با عصا راه می رفت سنگ های بسیار عظیمی که سوراخ بودند را جمع می کرد سنگ هایی که نمونه اش به گفته مردم محلی در کوه های اطراف یافت نمی شد اما کسی نمی داند درویش خان این سنگها را چگونه بدون استفاده از ابزار خاص سوراخ می کرد و چگونه با جثه کوچکش سنگ های بزرگ از درختان آویزان می کرد. این پیرمرد برای آویزان کردن سنگها بر درختان نیز لاستیک خودروها را آتش می زد و سیمهای آنها را جدا می کرد.

خرس نقره ای در باغ سنگی درویش خان

وی در نهایت چند سال قبل در سن 90 سالگی درگذشت و بستگانش در همان باغ وی را دفن کردند این باغ هم اکنون یکی از جاذبه های گردشگری ایران محسوب می شود و توریست های بین المللی با اشتیاق در این باغ قدم می زنند. در سال 1355 پرویز کیمیاوی فیلمی را بنام باغ سنگی از این باغ و با شرکت درویش خان اسفندیارپور ساخت که برنده جایزه خرس نقره ای جشنواره فیلم برلین شد.

باغ سنگی میان دو آب را آباد کرد

نکته جالب اینکه همین باغ خشک شده موجب شد مردم بار دیگر به روستای میان دو آب باز گردند و این روستا مجددا آباد شود و هم اکنون فرزندان و نوه های این مرد هنرمند در این روستا زندگی می کنند.