فراری دادن گردشگران با عکسهای سنگ سیاه

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، فراری دادن گردشگران با عکسهای سنگ سیاه صورت می گیرد.

داستان چیست؟

سنگ سیاه، گذر و محله ای در بافت تاریخی شهر شیراز است. در برخی اسناد آمده که سنگ بنای این محله از دوره کریم خان زند گذاشته شد. وجه تسمیه آن نیز از سنگ سیاه مزار فرهیخته ای به نام سیبویه گرفته شده است. کلکسیونی از خانه ها، مساجد، کلیساها، بازارچه ها و زیارتگاه های تاریخی را در سنگ سیاه می توان یافت. با این حال نشان دادن رخ دیگر این محله تاریخی و انتشار تصاویری با این توضیح که گذر تاریک، عمارت ها و خانه های خالی، پناهگاهی امن است برای لانه گزینی معتادان، اعتراض برخی فعالان گردشگری که این محله تاریخی را برای سرمایه گذاری انتخاب کرده اند، برانگیخت.

الهام طالیان پور، مدیر یکی از اقامتگاه ها سنتی این محله پیرامون فراری دادن گردشگران با عکسهای سنگ سیاه می گوید: دست به دست شدن عکسها در فضای مجازی، گردشگران را نگران کرده و حتی برخی را این مدت فراری داده است.

او تاکید می کند عکسها مربوط به حال حاضر نیستند و ادامه می دهد: از وقتی سرمایه گذاران به محله سنگ سیاه آمده اند و خانه و عمارت های تاریخی را به هتل، کافه و اقامتگاه سنتی تبدیل کرده اند، چهره این محله عوض شده و کارتن خوابی و حضور معتادها خیلی کمرنگ تر از گذشته شده، حالا چرا عده ای ذغال به دست گرفته اند و چهره این محله تاریخی و توریستی را سیاه می کنند.

طالیان پور می گوید: معتاد با تاریکی، خلوتی و متروکه ها انس و الفت دارد، درحالیکه با سرمایه گذاری هایی که در خانه های تاریخی شده و با تغییر کاربری ها، نورپردازی ها و نصب دوربین ها، آن فرصت و فضا از معتادان گرفته شده است. سرمایه گذاری ها در این محله کماکان ادامه دارد، این جریان قطعا ناهنجاری ها و معضلات محله را کمتر و کمتر خواهد کرد، فقط مسئولان هم باید همکاری داشته باشند. چندین نوبت این درخواست مطرح شده که همین تعداد اندک معتادی که اغلب مهاجر و غیربومی هستند را جمع آوری کنند، اما هنوز اقدامی نشده است.

او با اعتقاد بر اینکه سرمایه گذاری های گردشگری و اجرای پروژه احیای بافت تاریخی سنگ سیاه با دست به دست شدن تصاویری که بیشتر آنها به چند سال پیش مربوط است، به خطر خواهد افتاد، می افزاید: در چند سال گذشته، در کسادی بازار ملک تنها املاکی که بازار خوب داشت، بافت قدیم بود اما، متاسفانه رویکردهای اشتباه ما را به جایی رسانده که اکنون بهای هزینه کرد چند ساله مان را هم پرداخت نمی کنند.

طالیان پور که مدیریت اقامتگاه سنتی سی راه را در شیراز به عهده دارد، می گوید: این اقامتگاه توسط چهار پنج خانم اداره می شود، با این حال هرگز از کار و رفت و آمد در محله سنگ سیاه احساس ناامنی نکرده ایم، حتی خانمهایی که شیفت شب کار می کنند تا حالا با مساله ای مواجه نشده اند. توریست هم چنین فضای امنی را می خواهد. البته، منظور این نیست که این محله معتاد و معضل ندارد، اما حالا که این بافت تاریخی در حال احیا است و محل گذر گردشگران شده باید مسئولان برای رفع همین مقدار معضل هم چاره داشته باشند تا از سرمایه گذاری ها حمایت شود نه اینکه با یک حرکت اشتباه تیشه به ریشه همه زده شود.

انتشار تصاویری از معتادان در محله سنگ سیاه با واکنش های دیگری هم روبرو شده است، یک راهنمای محلی نوشته که «با این تصاویر و گزارش ها می خواهید یکی از کانون های گردشگری شیراز را تخریب کنید. یا این که می خواهید بفرمایید فکر بیشتری به حالش کنید. اما اگر یک توریست این تصاویر را ببیند حاضر می شود در این محله اقامت داشته باشد یا آثار تاریخی آن را ببیند؟»

مخاطبان دیگری هم نوشته اند: «در دهه گذشته سرمایه گذاری و ایجاد هتل ها، اقامتگاه ها و موزه ها و... در این بافت باعث رونق گردشگری شده و بسیاری از معتادان محل با به وجود آمدن زمینه اشتغال پایدار و حضور جمعیت های مردم نهاد، اعتیاد خود را ترک کرده و اکنون از دست اندرکاران صنعت گردشگری هستند. متاسفانه، وجود کرونا باعث از رونق افتادن گردشگری و حضور مضاعف معتاد مهاجر در این منطقه شده است.» «درست است که در محله سنگ سیاه معتاد وجود دارد، ولی، اگر دقت کنید در تمام بافت شهری ما معتاد هست، ولی این زیاد شدن معتادان به خاطر شرایط کرونا و سیاست غلط است. بافت سنتی هر شهری با ارزش ترین بخش اون شهر است.»

برخی هم نسبت به بی تفاوتی و بی توجهی شهرداری و سایر دستگاه ها به حفظ بافت تاریخی شیراز، واکنش نشان داده اند و نوشته اند: «در کل دنیا بافت تاریخی بهترین مکان برای شناخت هویت و تاریخ آن شهر هست اما، اینجا بهترین گزینه پاک کردن همه آن هویت است.»