سرنوشت جهنم سبز تهران چه خواهد بود؟
ایسنا/ بدنبال بی توجهی های صورت گرفته نسبت به تاریخ پادگان 06 ارتش، حال این سوال مطرح می شود که سرنوشت جهنم سبز چه خواهد بود؟
میراث فرهنگی برای جهنم سبز چه می کند؟
پادگان 06 ارتش در چهارراه پاسداران را نه تنها می توان یک خاطره جمعی به واسطه گذراندن دوره سربازی بخش زیادی از جوانان تهرانی بحساب آورد که استفاده از این فضا به عنوان پادگان از دوره صفویه خود عاملی است که حفظ این محوطه به عنوان بخشی از تاریخ تهران باید همچنان مورد توجه باشد، توجهی که از زمان آغاز بحث ها برای تبدیل فضای پادگان به بوستان تقریبا کنار گذاشته شد و مسئولان شهری تا کنون تنها بحثِ قابل گفت وگو در این زمینه را بوستان کردن پادگان می دانند.
داستان سرنوشت جهنم سبز از اعتراض حمید فرخ نژاد در 26 مهر سال 1396 آغاز شد، وقتی که گفت: «سه سال است هر روز می بینم چه بلایی سر پادگان 06 می آید، درختانی که آب به خود نمی بینند و بناهای قدیمی که از بی توجهی فرتوت شده اند و هیچکس به فکرشان نیست.»
او در آن زمان خود را یک شهروند عادی معرفی کرد که نسبت به این محوطه نظامی و تاریخی نگران است و با توجه به آنچه در طول سه سال گذشته می بیند، بر خود لازم دانسته بود که برای نجات این محوطه تاریخی هشدار دهد، منطقه ای نظامی که سربازان آموزشی آنجا را جهنم سبز می نامیدند.
با مطرح شدن این اعتراض و انتشار خبرهای دیگری از وضعیت این محوطه ؛ یکم آبان ماه همان سال زهرا نژاد بهرام، عضو هیات رئیسه شورای شهر تهران پیرامون سرنوشت جهنم سبز از ورود شورا و شهرداری به موضوع پادگان 06 خبر داد که «در حال حاضر مسئولان شهرداری در حال رایزنی با مسئولان ارتش هستند که 70 درصد این فضای پادگان در اختیار شهرداری قرار گیرد.»
27 آبان نیز محمد حسین بازگیر، رئیس اداره محیط زیست شهر تهران تاکید کرد که «هر برنامه ای توسط هر نهادی که در پادگان 06 اجرا می شود، باید در راستای حفظ محیط زیست باشد.»
محمدعلی نجفی، شهردار وقت تهران نیز 13 آذر همان سال گفت: «در خصوص پادگان 06 ارتش هنوز به نتیجه نرسیده ایم. اگر لازم باشد توافقاتی در قبال واگذاری املاک با ارتش انجام خواهیم داد.»
چند روز بعد یعنی 25 آذر سرانجام محمد سعید ایزدی، معاون وقت وزیر راه و شهرسازی از بررسی طرح انتقال 19 پادگان از شهرهای مختلف کشور خبر داد و گفت «در راستای اجرای قانون انتقال پادگان ها اخیرا بحث انتقال 19 پادگان از جمله پادگان 06 به خارج از شهرها در شورای عالی شهرسازی و معماری مطرح شده که بر این اساس، برنامه ای را با مشارکت ارتش برای انتقال این منظور تنظیم کرده ایم.»
در طول این مدت همه صحبت ها فقط از انتقال پادگان 06 به خارج از تهران و تبدیل محوطه به بوستان حرف زده شد، اما، هیچ نکته یا حتی سوال مبهمی درباره وضعیت بناهای تاریخی قرار گرفته در این محوطه نظامی مطرح نشد.
حتی وقتی بعد از دو سال زهرا صدراعظم نوری، رئیس کمیسیون سلامت شورتی شهر تهران در 19 خرداد 1398 تاکید کرد که «تملک پادگان 06 ارتش که 50 هکتار دارد و سرمایه شهر محسوب می شود، مطرح است باید تلاش کنیم حداقل بارگذاری در این پادگان صورت گیرد.»
تا سرانجام در 16 خرداد امسال؛ چندین بار به لزوم توجه به بحث میراثی و بناهای تاریخی این پادگان نیز اشاره کرد.
عبدالرضا گلپایگانی، معاون شهرسازی شهرداری تهران پیرامون سرنوشت جهنم سبز اعلام کرد که «اجرای آن توافق مشروط به تصویب در کمیسیون ماده 5 بود که کمیسیون سقف بارگذاری در این پادگان را به یک میلیون و 200 هزار متر مربع کاهش داد و طرح برای تصویب نهایی به شورای عالی معماری و شهرسازی ارجاع شد. این حجم بارگذاری و نوع چینش و ترکیب کاربری ها مورد اعتراض برخی از اعضای شورای چهارم شهر تهران، میراث فرهنگی و دبیر وقت شورای عالی شهرسازی و معماری قرار گرفت، چرا که این شورا تاکید داشت در این طرح می بایست فضای سبز و عرصه های تاریخی حفظ شود و مشکلی نیز بابت ترافیک در منطقه ایجاد نشود.»
وی حتی با بیان این که در آن پروژه، طرحی با نام مرکز مدنی پاسداران با بارگذاری سنگین و بی توجه به مسائل تاریخی و میراثی ارائه شده بود، گفت: در این طرح قطعا به فضای سبز نیز آسیب وارد می شد و طراحی آن به گونه ای بود که فضای سبزی که قرار بود در اختیار مردم باشد عملا به عنوان فضای سبز و باز مجتمع های طراحی شده با کاربری مسکونی، تجاری، اداری مورد استفاده قرار می گرفت، در حالیکه در شورای عالی شهرسازی سه موضوع حفظ فضای سبز، حفظ بناهای تاریخی و حل مسئله ترافیکی از طراحان خواسته شده بود.
و سرانجام مراسم آغاز عملیات احداث بوستان ارتش و تبدیل پادگان 06 ارتش به فضای سبز عمومی شهری، بعدازظهر شنبه 17 خرداد در این پادگان و با حضور شهردار تهران، جمعی از فرماندهان ارتش، وزیر راه و شهرسازی و رئیس شورای شهر تهران و بدون حضور هیچ مدیر میراثی برگزار و اعلام شد که طبق توافق با ارتش، 15 هکتار از این مجموعه در اختیار ارتش و مابقی در اختیار شهرداری تهران قرار می گیرد که کل مساحت آن 49 هکتار است.
بعد از نکاتی که گلپایگانی نسبت به لزوم توجه به ابعاد میراثی این محوطه تاریخی مطرح کرده بود شاید بتوان به یک نکته قابل توجه اشاره کرد و آن «تذکر احمد مسجد جامعی، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران است که در تذکر پیش از دستور خود در جلسه شورای شهر تهران پیشنهاد داد که «این مجموعه به جای آنکه بوستان شود می تواند به «موزه – بوستان» تبدیل شود، چرا که تهران از زمان صفویه دارای یک پادگان نظامی بوده و این مکان می تواند به محلی برای پرداختن به رشادت های ارتش در طول سال های متمادی تبدیل شود.»
وی با بیان اینکه لازم است که این پادگان به موزه بوستان تبدیل شود، اما باید برنامه و طرح آن به تأیید شورا برسد، تصریح کرد:« برای تبدیل یک خانه به خانه معمار چندین جلسه در شورا حرف زدیم، حالا چرا این چند10 هکتار بدون بررسی کلنگ خورد و این در حالیست که این باغ هویت بخش تهران است و می توانیم اصالت و اولویت های هویت تهران را در این بوستان نمایان کنیم.«
و اکنون مرتضی ادیب زاده، معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران تاکید دارد که با توجه به ثبت ملی بودن این محوطه، باید تابع ضوابط، قوانین و مقررات بازدارنده حمایت از آثار باشد و در بحث کلیات موضوع در حال بررسی هستیم و گزارش را به آنها می دهیم و به همین دلیل نیز کمیته ای از سوی این اداره کل در حال بررسی است و نتایج این اقدام بزودی اعلام می شود.
به عنوان یک نظامی بازنشسته باید عرض کنم هر قدم و حرکتی که برداشته می شود به نمام جهات فکر می شود الا تقویت ارتش (مادی و معنوی)