مشکلات جسمی ای که اضطراب را به همراه می آورند
وارونه/ بسیاری از افراد مشکلات جسمی که باعث اضطراب می شوند را نادیده می گیرند و تصور می کنند اضطرابشان کاملا منشاء ذهنی دارد. همه ی ما احساس نگرانی، ترس یا همان اضطراب را در مقاطعی از زندگی تجربه کرده ایم و خواهیم کرد، اما این اضطراب در کسانی که به اختلالات اضطرابی دچار هستند، مداوم است و زندگی و فعالیت هایشان را تحت تاثیر قرار می دهد.
اضطراب معمولا در کودکی، نوجوانی و اوایل بزرگسالی و بیشتر در زنان شایع است. برخی از مشکلات جسمی و پزشکی می توانند باعث اضطراب شوند، علائمی شبیه به اضطراب داشته باشند یا آن را تشدید کنند.
مشکلات تیروئید
تیروئید بیش فعال که به عنوان پرکاری تیروئید شناخته می شود، میزان متابولیک را بالا می برد، که می تواند منجر به علائمی مانند ضربان قلب سریع و کاهش وزن شود. بعلاوه، فرد مبتلا به پرکاری تیروئید می تواند علائمی مانند اضطراب، لرزش دست، عصبی بودن را تجربه کند و ممکن است حتی آنچه که مانند حمله پانیک رخ می دهد را تجربه کند. پزشک می تواند با آزمایش خون بیماری را تشخیص داده و سپس بهترین روش درمانی را توصیه کند.
بیماری قلبی
علائم قلبی مانند آنژین، درد قفسه سینه (به دلیل جریان ناکافی اکسیژن برای تنفس) و آریتمی که ضربان غیر طبیعی قلب است، می تواند علائم اضطرابی را ایجاد کند. در صورت تنگی نفس یا خستگی بیش از حد همراه با درد قلب، حتماً سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
کمبود خواب
در حالی که بی خوابی به خودی خود می تواند استرس زا باشد، خواب ضعیف خطر اضطراب را افزایش می دهد: یک مطالعه نشان داد که کمبود خواب باعث افزایش افسردگی و پریشانی عمومی می شود. طبق اعلام انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا (ADAA)، کمبود خواب و بی خوابی مزمن می تواند یک اختلال مرتبط با اضطراب را تشدید کند و بالعکس.
دیابت
قند خون زیاد یا پایین فرد را دچار اضطراب می کند. در حقیقت، طبق گفته های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های آمریکا (CDC)، مبتلایان به دیابت، در مقایسه با افراد فاقد دیابت، 20 درصد بیشتر در برهه هایی از زندگی شان دچار اضطراب می شوند. CDC همچنین یادآور می شود که قند خون پایین می تواند علائمی مانند اضطراب داشته باشد و برعکس نیز صادق است.
سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
طبق گزارش ADAA، تقریباً در هر پنج بزرگسال در ایالات متحده یک نفردچار سندرم روده ی تحریک پذیر است. روده بزرگ تا حدودی توسط سیستم عصبی کنترل می شود – که البته به طور منحصر به فردی در برابر استرس حساس است. همچنین اضطراب ممکن است از محدودیتی که این بیماری بر زندگی این افراد می گذارد ناشی شود. به عنوان مثال آنها در مکان های عمومی احساس امنیت نمی کنند زیرا نگران هستند که نتوانند به موقع به یک سرویس بهداشتی برسند.
آسم
طبق گفته انجمن روانشناسی آمریکا، تنگی نفس، سرفه و خس خس سینه افراد در هنگام حمله آسم می تواند خطر اضطراب را افزایش دهد و یا آن را تشدید کند.
کم خونی
گلبول های قرمز خون اکسیژن را به عضلات منتقل می کند، و هنگامی که سطح آنها در بدن کم است – یا اینکه سلول ها به درستی کار نمی کنند – فرد احساس خستگی می کند. این بیماری به عنوان کم خونی یا آنمی شناخته می شود و کمبود آهن شایع ترین علت آن است. اگر کم خونی داشته باشید، احتمالا نبض تان افزایش می یابد تا اکسیژن از دست رفته را جبران کند، و این می تواند باعث احساس اضطراب شود.
کمبودهای تغذیه ای
روی یا زینک به حفظ سیستم ایمنی بدن، بهبود زخم ها و حمایت از رشد طبیعی کمک می کند – و مطالعات نشان می دهد که کمبود آن می تواند باعث اضطراب شود. این ماده معدنی به حمایت از مواد آرامش بخش در مغز کمک می کند. یک متاآنالیز نشان می دهد که یکی دیگر از کمبودهای مرتبط با افسردگی، ویتامین A و D است که نه تنها نشان داد که افراد مبتلا به افسردگی سطح ویتامین D کمی دارند، بلکه افراد دارای کمبود ویتامین D نیز در معرض خطر بیشتری برای افسردگی و اضطراب بودند.
سرطان پانکراس
تحقیقات نشان داده اند که تقریباً نیمی از افرادی که مبتلا به سرطان لوزالمعده تشخیص داده شده اند قبل از اعلام تشخیص، علائم و نشانه هایی از اضطراب و افسردگی داشتند، اگرچه هنوز دلیلش مشخص نیست. این نوع سرطان خوشبختانه نادر است: انجمن سرطان آمریکا می گوید میانگین خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده برای مردان در حدود 1 در 65 است.
وزوز گوش
این وضعیت به دلیل وجود سیگنال های عصبی معیوب از گوش، باعث زنگ زدن مزمن گوش می شود و افراد را در معرض اضطراب قرار می دهد. وزوز گوش باعث بی قراری می شود و در آرامش بودن را بسیار سخت می کند. این وضعیت خواب راحت شبانه را سخت می کند، زیرا وزوز گوش در سکوت شب قابل توجه تر می شود.
اختلال اضطراب ناشی از مواد
مبتلایان به این اختلال در نتیجه مصرف داروها، قرار گرفتن در معرض یک ماده سمی، سوء مصرف مواد مخدر یا ترک مواد اضطراب را تجربه می کنند. حدود 20 درصد از افرادی که مشروبات الکلی یا سوء مصرف مواد دارند، دارای یک اختلال خلقی نیز هستند.