زنان خلبان های بهتری هستند یا مردان؟

تحقیقات به عمل آمده توسط سازمان جهانی هوانوردی نشان می دهد خلبانان زن به طور میانگین در ایرلاین های سراسر جهان تنها 5 درصد از خلبانان را تشکیل می دهند و این در حالیست که آنها از حافظه، تمرکز بالاتری به ویژه در مواقع بحرانی برخوردارند.

به گزارش کاماپرس به نقل از سی ان بی سی در سال 2020 میلادی شرکت های هواپیمایی جهان پیش از آغاز اپیدمی کرونا از کمبود خلبان رنج می بردند و با وجود کاهش شدید پروازها به دلیل بحران کرونا، این کمبود در خلبان های زن ادامه خواهد داشت. طبق آمار اعلام شده از سوی سازمان بین المللی هوانوردی(یاتا) در سال2019، تعداد خلبانان زن در سراسرجهان حدود 9 هزار نفر بوده است. این آمار بیان گر این واقعیت است که تنها 5 درصد خلبانان جهان را خلبانان زن تشکیل می دهند.
بررسی ها نشان می دهد صنعت هوانوردی طی چند دهه اخیر پیشرفت چشمگیری داشته و پیش از بحران کرونا دوران رونق نسبی خود را سپری می کرد با این وجود تعداد خلبان های زن طی این سال ها افزایش بسیار اندکی داشته است.
تعداد خلبانان زن در برخی کشورهای بزرگ حتی از میانگین جهانی نیز بسیار کمتر است. برای مثال بر اساس تحقیقات انجام شده، از 4 هزار و 200 خلبانی که برای شرکت های هواپیمایی کشور روسیه کار می کنند، فقط 58 نفر آنها زن هستند. به عبارت دیگر در کشور پهناور روسیه با تعداد فراوان پروازها تنها 1.4 درصد از پروازها توسط خلبانان زن انجام می شود. پایین بودن تعداد خلبانان زن در بین برخی ایرلاین های برتر جهان نیز نکته قابل تامل دیگری است که بررسی های اخیر از آن خبر می دهند. برای نمونه درصد خلبانان زن در خطوط هوایی امارات که در حال حاضر یکی از برترین و پیشرفته ترین ایرلاین های جهان محسوب می شود تنها 2.3 درصد است. آمارها نشان می دهد در اروپا این نسبت تا حدودی بهتر است به این معنی که خلبان های زن در شرکت های هواپیمایی اروپا، 10 درصد کل خلبانان را تشکیل می دهند. سه کشور استرالیا، آمریکا و کانادا نیز در این آمار، خلبانان زن بیشتری را نسبت به میانگین جهانی به کار گرفته اند. بر اساس تحقیقات سازمان جهانی هوانوردی در استرالیا 11.6 درصد ، در آمریکا 9.6 درصد و در کانادا 7.9 درصد خلبانان، خانم ها هستند. متاسفانه معروف ترین شرکت های هواپیمایی آمریکا مثل “دلتا”و “سات وست” هم درصد بسیار کمی خلبان خانم نسبت به آقایان دارند. پیش از بحران کرونا برآورد می شد صنعت هوانوردی سالانه حدود 5 تا 10 درصد پیشرفت کند و کمبود خلبان می توانست تأثیر منفی در این صنعت بجا بگذارد اما با شیوع کرونا رشد صنعت هوایی و تبعات آن بر تعداد خلبان ها نیازمند ارزیابی های جدید است.

نابرابری حقوق خلبانان زن و مرد در برخی کشورها

درباره حقوق و دستمزد خلبانان زن نیز تحقیقات اخیر، نشان دهنده نابرابری در برخی کشورها است. به عنوان مثال در آمریکا، حقوق خلبانان بر اساس نوع قرارداد آنها محاسبه می شود نه جنسیت اما شواهد نشان می دهد که خلبان های زن در بریتانیا حقوق کمتری نسبت به همتایان مرد خود می گیرند.

صنعت هوانوردی به خلبانان زن بیشتری نیازمند است

براساس تحقیقات انجام شده، صنعت هوانوردی تا سال 2036 پیشرفت زیادی خواهد داشت و درآن زمان، حداقل 637 هزار خلبان در این صنعت مورد نیاز است که درصد قابل توجهی از آنها باید خلبان های زن باشند.
علت نیاز صنعت هوانوردی به خلبانان زن این است که یافته های تحقیقاتی نشان می داد ذهن خانم ها نسبت به آقایان – در زمان هدایت هواپیما – فعال تر است و بیشتر از مردان نقشه و راه های هوایی را به یاد می آورند. ضمنا بررسی ها نشان می دهد ذهن خانم های خلبان می تواند به سرعت اطلاعات مورد نیاز در پرواز را جمع آوری کند و آنها در شرایط بحرانی عکس العمل بهتری از خود نشان می دهند. برای مثال، تامی جو شالت، خلبان 56 ساله ای توانست در شرایط بحرانی، هواپیما را سالم وبدون هیچ خسارت مالی وجانی به زمین بنشاند. درسال 2018، موتور این هواپیما در آسمان زمانی که نیمی از مسیر را طی کرده بود، دچار نقص فنی و وی مجبور به فرود اضطراری شد. بد نیست بدانید تامی جوشالت، اولین زن خلبان بوده که با هواپیمای جنگی “اف- 18″پرواز کرده است. براساس اطلاعات منتشر شده توسط سازمان هوانوردی زنان در ونکوور، خلبان نظامی زن در سراسرجهان حدود 24 هزار و 710 نفر هستند. شایان ذکر است اولین خلبان زن در جهان سارا تاکرال، یک بانوی هندی بود. وی در سال 1914 متولد شد و مدرک خلبانی اش را در 21 سالگی گرفت و در سن 94 سالگی در سال 2008 درگذشت.