غلاف کردن دوربین ها در موزه بتهوون ضروری است

براساس آخرین خبرهای بدست آمده، عکاسی در موزه بتهوون ممنوع بوده یا به عبارتی غلاف کردن دوربین ها در موزه بتهوون صورت می گیرد.

اینجا دوربین ها را غلاف کنید

اینجا پلاک 20، خیابان بونگاس در شهر بن، خانه یا موزه "بتهوون"، جایی نزدیک به «میدان بازار» بُن یا همان آلمان غربی سابق که شاید یکی از محل های قابل نشانه گذاری برای رسیدن زودتر به این مکان تاریخی یعنی محل تولد بتهوون بزرگ باشد. ساختمان خانه یا همان موزه بتهوون را حدود سال 1700 میلادی ساخته و امروز یکی از 100 جاذبه گردشگری پربازدید آلمان و 10 جاذبه گردشگری پربازدید شهر «بن» محسوب می شود. مکانی تاریخی که ازدهم ماه می 1893 میلادی (20 اردیبهشت 1272) آغاز به کار کرد و امروز بزرگترین مجموعه از آثار بتهوون در جهان است. بازدید از خانه موزه حدود یک ساعت زمان نیاز دارد، طبقه اول و دوم را را به اسناد و تصاویر نقاشی شده او اختصاص داده اند و طبقه سوم وسایل شخصی اوست. از پیانو گرفته تا نت های موسیقی و دست خط های بتهوون از نت هایی که می نوشت، شاید حتی از سال 1805 وقتی برای نخستین بار «اپرای فیدیلیو» را - که داستانی از ماجراهای روی داده حین انقلاب فرانسه بود - نوشت و آن را اجرا کرد و به واسطه نقد منتقدانش، سال های بعد بارها این قطعه اپرا را بازنویسی کرد. صدای پخش شده در اتاق ها و سالن های موزه، همه با الهام از کارهای اوست و اینکه با زمزمه ی این نت های موسیقی قرار باشد ویالون مخصوص او را که در ویترینی قرار داده شده، ببینیم. بیشتر بازدیدکنندگان زیادی ترجیح می دهند دقایق بیشتری از دیدن بقیه آثار را پشت این ویترین سپری کنند. علاوه بر صدای سمفونی های بتهوون، سمفونی دیگری با حضور هر کدام از بازدیدکنندگان در خانه موزه هم به گوش می رسد، صدای چوب های این خانه چوبی زیر پای بازدیدکنندگان که برای برخی شاید قدری آرامش فضا را به هم بریزد. آثار زیادی در خانه موزه به نمایش در نیامده اند، اما باز هم دلمان می خواهد دست کم یک فریم عکس از آن فضا را میهمان موزه های ایرانی کنیم اما اجازه تصویربرداری در این خانه موزه داده نمی شود و حتی اگر متوجه شوند که کسی در حال عکاسی یا فیلمبرداری است، او را جریمه می کنند، قانونی که دست کم ما چیزی از آن سر در نیاوردیم. شاید به خاطر فروش محصولات جانبی موزه به گردشگران و شاید هم برای حفاظت بهتر از این بنای تاریخی و ارزشمند آلمانی ها. از سوی دیگر، راه چاره ای برای درآمدزایی موزه ای خود دارند. همه این سوغات ها را می توان در مرکز انتشاراتی موزه خریداری کرد، در کنار سی دی سمفونی های او و تصاویر زیادی که به صورت کارت پستال نه فقط از خانه موزه بتهوون که از اثار تاریخی «بُن» به نمایش در امده اند، بلکه از قلم های سیاهی که روی بدنه شان را نت های موسیقی بتهوون پر کرده تا تصاویر مگنتی این موسیقیدان، جعبه های موزیکال و گرامافون های کوچکی را هر کدام می توان به عنوان یک سوغات فرهنگی به کشورهای مختلف برد. شاید بتوان خانه موزه را یک مجموعه کامل از بتهوون در این شهر کوچک دانست. در کنار فضای موزه ای، مراکز تحقیقاتی مانند آرشیو بتهوون، سالن کنسرت، یک کتابخانه و انتشاراتی نیز قرار گرفته اند.

منبع: ایسنا