امامزاده عبدالمهیمن بوشهر؛ بنایی دیدنی در جنوب ایران

بوشهر، شهری بندری همجوار خلیج فارس بوده و پیشینه اش به عصر بین النهرین مربوط می شود. این شهر بی مثال از سمت شرق با استان فارس، از جنوب شرقی با هرمزگان، از شمال با خوزستان و کهگیلویه و بویراحمد همجوار هست. اقلیم این شهر، گرم و خشک بوده، ولی در سواحلش آب و هوایی گرم و مرطوب جریان دارد. در بوشهر 14 باد محلی در سال می وزند. اکثر مردمش مسلمان و مذهب شیعه بوده و مردمی که در جنوب شرقی منطقه ساکنند، دارای مذهب سنی هستند. از سوغاتی و صنایع دستی بی مثالش لنج و قایق سازی، ماهی و میگو، گبه بافی، عبا بافی، گرگور بافی را می شود نام برد. یکی از دیدنی های بی نظیری که در قلب بوشهر بچشم می آید، امامزاده عبدالمهیمن بوشهر هست که ما در این مطلب می خواهیم شما را با آن آشنا کنیم. پس، ما را همراهی کنید.

زیارتگاه و امامزاده ای در بوشهر

در همجواری باغ بهزاد، مکانی مذهبی بنام امامزاده عبدالمهیمن بوشهر جای داشته که علاقمندان را برای زیارت بسوی خود جذب می کند. این امامزاده در محله ای به همین نام یعنی محله امامزاده جای دارد، به دوران قاجار ارتباط می یابد و در سال 1377 در فهرست آثار ملی ثبت گردید. به دلیل قدمت و فرسودگی بنای این زیارتگاه، به دفعات در آن تعمیراتی انجام پذیرفته اند. گنبد پیازی شکلش مدعای این مطلب بوده که این گنبد به گنبدهای ساخته شده در دوران قاجار شباهت بسیاری دارد. درب ورودی و بزرگ امامزاده عبدالمهیمن از چوب بوده و سبک و سیاق درب سازیه ای ناحیه خلیج فارس را بخوبی در خود حفظ نموده است. طبق لوحی که در رواق داخلی امامزاده قرار دارد، این امامزاده از اولاد حضرت عباس بن علی بن ابوطالب بوده و دوران حیاتش به زمان خلافت مامون، خلیفه عباسی می رسد.

معماری امامزاده

شجره نامه و نسب این امامزاده در تذکره، بدین صورت است: حضرت علی_حضرت عباس_عبدالله ابو محمد_حسن ابومحمد_ابراهیم جروقه علی ابوعلی عبیدالله امامزاده عدالمهیمن. گنبد این بارگاه هشت ترک بوده و به شیوه گنبد سازی های دوران قاجار ساخته شده است. معمار این گنبد مشخص نیست و مصالحی که در این مقبره از آنان بهره برده اند، سنگ اسفنجی بوده و گنبد نیز با گچ اندوده شده است. سقف داخلی زیارتگاه در قسمت پوشش ایوان ها، از بطن چوب صندل و درب هایش هم از چوب ساج هستند. همچنین، کنده کاری های زیبای درهای ابتدایی نیز از چوب ایجاد شده اند. سنگی که در سرداب این امامزاده قرار داده شده، از نمونه سنگ قبرهای اسلامی است. بدلیل دیده شدن میله های بلندی که داخل محوطه و صحن رواق ها کار شده و همچنین طاق های بلند، هوا به خوبی جریان دارد.

محوطه امامزاده

قسمتی از محوطه حیاط که به هشتی معروف است، جهت رفاه و استراحت زائران احداث گردیده و در دو سمت این هشتی سه اتاق وجود دارند که به سبک معماری های قدیم بوشهر ساخته شده اند. در کل، شش اتاق در دو سوی این هشتی بنا گشته اند. پله های تعبیه شده در دو سمت این هشتی به شکل حلزونی ساخته شدند. در کاشیکاری گنبد اشکال گل و بته دیده می شوند و تلفیق رنگ های بکار رفته بسیار حیرت آور هست. همچنین، منبت کاری های ضریح امامزاده و کنده کاری های درهای ورودی نیز در نوع خود زیبایی خاصی دارند. گچبری های سقف امامزاده و شیشه های رنگی موجود در پنجره های هشتی در کنار هم بر زیبایی بنا هرچه بیشتر تاکید دارند. در سمت جنوب امامزاده مانند تمام امامزاده های دیگر کشومان، قبوری از مومنین دیده می شوند که در گویش محلی به آنها گبه گفته می شود. فصل بهار، زمان مناسبی برای سفر به استان های جنوبی کشور هست. پس، در این فرصت تماشای این بارگاه ملکوتی برایتان خالی از لطف نخواهد بود. اگر گذرتان به بوشهر افتاد، زیارت امامزاده عبدالمهیمن بوشهر را از دست ندهید.