حرم حضرت معصومه (س)

حرم حضرت معصومه (س) یک بنای زیارتی و تاریخی بوده که در سال 1310 ثبت گشت و زمان ساختش به دوره صفویه باز می گردد. این بانو دخت امام موسی بن جعفر علیه السلام و همشیره امام رضا علیه السلام بودند. زمانیکه امام رضا (ع) به مرو رفتند، خواهرشان برای پیوستن به امام و دیدار ایشان راهی سفری طولانی شدند. اما در مکانی نزدیک به قم دچار بیماری شده و مدتی بعد وفات یافتند. در آن زمان پیکر ایشان را در باغی به نام بابلان دفن کردند که امروزه ما آن را با نام حرم حضرت معصومه می شناسیم.

در سال 605 هجری امیر مظفر احمد بن اسماعیل از شخصی به نام محمد بن ابی طاهر کاشی قمی خواست که کاشی های بی مثالی را برای این مرقد بسازد و در نهایت، کاشی ها در سال 613 هجری قمری آماده شدند. برق رسانی آرامگاه در سال 1301 هجری شمسی انجام شده و در سال 1377 هجری شمسی نیز آرامگاه به شکل جدیدی زینت داده شد. در سال 950 هجری قمری و به فرمان شاه طهماسب اول هم اولین ضریح این مرقد را ساختند. این ضریح آجری دارای منافذی باز بوده و با کتیبه های معرق و کاشی هایی بی مثال آراسته گشت. مدتی بعد، شاه طهماسب دستور داد که یک ضریح فولادی سفید و شفاف رابرایش بسازند که از بخش جنوب غربی حرم چیزی حدود نیم متر فاصله داشت. سال 1218 نیز که با سلطنت فتحعلیشاه قاجار همزمان بود، گنبد این حرم به خشت هایی از جنس طلا مزین شد.

حرم هشت در دارد که دو تای آنها در قسمت غرب و چهار تا در صحن نو دیده می شوند. یک در مرقد به مدرسه فیضیه و در دیگرش به خیابان موزه منتهی می گردد. این حرم مطهر چهار مناره داشته که هر یک از مناره ها دارای یک تاج و حوض هستند. در محدوده حرم 2 پارکینگ دیده می شوند که یکی از آنها پارکینگ طبقاتی زائر بوده و دیگری پارکینگ روبازی هست که در خیابان عمار یاسر قرار دارد. در مورد دربهای ورودی هم باید بگوییم که دربهای شماره 1 تا 11 در خیابان ارم و دربهای 12 تا 16 در خیابان شبستان واقع شده اند. همچنین، دربهای شماره 17 تا 24 در بلوار صدر بوده که شما می توانید از طریق آنها به مرقد دسترسی پیدا نمایید.