روستای اشتبین

روستای اشتبین مربوط به دوره صفویه بوده و در شهرستان جلفا واقع شده است. برخی از کارشناسان درباره علت نامگذاری آن به اشتبین می گویند که این روستا از ترکیب سه روستای همجوار به نام های «هراس»، «جعفرآباد» و «سیاوشان» تشکیل شده و از این رو، اوشتبین مرکب از دو کلمه اوش به معنی عدد سه و تبین به معنی طایفه در زبان تاتی هست. همچنین، اکثریت مردم این روستا علت نامگذاری آن را قرارگیری در میان سه کوه بلند می دانند.

روستای اشتبین که همچون نگینی سرسبز و زیبا بوده، به دلیل شیب تند کوه دارای خانه هایی با معماری پلکانی است بطوریکه حیاط یک خانه سقف خانه ای دیگر بوده و خانه های قدیمی این روستا به شیوه معماری دوره صفویه و قاجاریه ایجاد گشته اند. نرده ها، سرستون های منقش، ارسی ها و پنجره ها همه آثاری هنری هستند و تزئینات در شکل گیری معماری این روستا نقش بسیار مهمی دارند. خانه سلمانزاده هم از خانه های قدیمی داخل روستا بوده که با توجه به کتیبه موجود در سردر بنا، قدمت این خانه به دوره صفویه و سال 977 هجری قمری می رسد.

این خانه به نام آخرین مالک آن سلمانزاده نامیده شده و دارای 305 متر مربع مساحت هست. چندین کتیبه به خط ثلث مربوط به زمان شاه طهماسب صفوی، گورستان قدیمی، کتیبه های مرمرین مربوط به قرن های نهم و دهم هجری و مقبره حکیم ابولقاسم نباتی هم حکایت از پیشینه تاریخی و فرهنگی این روستای تاریخی دارد. روستای اشتبین در تاریخ 17 خرداد 1379 با شماره 2692 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.