روستای مجارشین

مجارشین یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی بوده که در دهستان گنبرف بخش مرکزی شهرستان اسکو واقع شده است. جمعیت این روستا در حال حاضر 1300 نفر هست. مجارشین از نظر وضع طبیعی، روستایی کوهستانی با خانه های پلکانی بوده و دارای جاده آسفالته با شهر اسکو است. روستای مجارشین همچنین محل تلاقی دو جاده اسکو به گنبرف و همچنین آذرشهر به گنبرف بوده و از این لحاظ از موقعیت بسیار ممتازی نسبت به روستاهای اطراف خود برخوردار هست. کوه اوریان (اوریان داغی) مرتفع ترین نقطه روستا بوده که ارتفاع قله آن 2850 متر است. مجارشین در اصل میرزانشین (میرزه رشین) و به معنای اقامتگاه امیرزادگان و بزرگان بود. اگرچه از پیشینه این روستا اطلاع دقیقی در دست نیست اما آثار باستانی از دورانهای پس از اسلام در آن وجود دارند.

یکی از مناطق تاریخی این روستا، گورستان مجارشین هست که در آن سنگ قبرها دارای نوشته هایی به زبان عربی دیده شده که نشان دهنده رواج نوشتن زبان عربی در زمانهای دور در این روستاست. این گورستان نیز از آثار به جا مانده از دوران های تاریخی پس از اسلام هست. یکی دیگر از این آثار بوشلار (خانه های صخره ای تاریخی مجارشین) است. این خانه ها صخره ای بوده و در دل کوه کنده شده و دارای طاقچه هایی هستند که نشان از زندگی انسانها در این محل در گذشته های دور دارند. مسجد صخره ای مجارشین هم مربوط به سده های میانی و متاخر دوران های تاریخی پس از اسلام است و در 6 اسفند 1385 با شماره 17506 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

روستای مجارشین علاوه بر آثار تاریخی ذکر شده، به علت وجود انبوهی از درختان و چشمه های فراوان که بعضی از آنها جزو چشمه های آب معدنی بوده، از طبیعت بسیار زیبایی برای گردشگری برخوردار است. مهمترین منبع درآمد اهالی روستای مجارشین، فروش محصولات کشاورزی از جمله گردو، گل محمدی و بیدمشک خام و…هست. همچنین، فروش شیر تولید شده از دام سنگین و سبک یکی دیگر از منابع درآمدی روستا بوده که همگی اینها در فصل بهار و تابستان صورت می گیرد. اما در فصل زمستان قالی بافی و فروش آن مهمترین منبع درآمد اهالی این روستا است.

عمده ترین محصولات زراعی روستای مجارشین گندم، جو، یونجه، نخود، سیب زمینی، خیار و…بوده و محصولات باغی هم گردو، بادام، سیب، آلبالو، زردآلو، آلوچه، آلو، گل محمدی و…هستند.