روستای عربخانه

منطقه عربخانه در جنوب بیرجند، کیلومتر 130 جاده زاهدان و در شمال نهبندان است که از شرق به کشور افغانستان و از غرب به کویر و از شمال به سربیشه و از جنوب به بخش شوسف منتهی مییشود و امروز از نظر تقسیمات کشوری از مناطق پر جمعیت بخش شوسف شهرستان نهبندان به شمار می رود. بر خلاف نویسندگان فرهنگ جغرافیایی، شمار آبادیی های آن از مرز چهارصد پارچه آبایی هم می گذرد و جمعیت آن نیز با وجود مهاجرت های بسیاری که به شهرهایی چون تهران، مشهد، کرمان، بیرجند و... شده، باز هم چشمگیر است. پیشه اصلی مردم آن دیار، دامپروری و کشاورزی است که به جهت نداشتن الگوی درست و خشکسالیی های پیاپی، سخت مورد تهدید قرار گرفته است. قالیی بافی و گلیم و پلاس و جاجیم از شمار هنرهای دستی محل بوده و عمده محصولات کشاورزی غلات است و میوه های متنوعی چون انار، زردآلو، انگور و...نیز به دست می آید. مقبره های متبرک امامزاده سیدعلی و سیدالحسین و شیخ صالح که هر ساله زائران بسیاری دارند، در این منطقه است که از این امامزاده ها، کرامات و بزرگواریی هایی صادر شده که زبانزد اهل محل است. منطقه عربخانه از حیث منابع زیرزمینی دارای استعدادهای بالقوه و بالفعلی است که متاسفانه از این قابلیتها تنها اندکی شناسایی شده و به بالفعل درآمده؛ از جمله اینها، معدن مس قلعه زری و چندین معدن منیزیم. امیدواریم در آینده نه چندان دور شاهد بالفعل شدن استعدادهای بالقوه باشیم.