بقعه سید رکن الدین

بقعه سید رکن الدین واقع در استان یزد، خیابان امام خمینی، خیابان مسجد جامع، کوچه سید رکن الدین که در قدیم مدرسه رکنیه نامیده میشد، مربوط به سده 8 هجری است. این اثر در تاریخ 15 آذر 1314 با شماره 246 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. سید رکن الدین ابوالمکارم محمد قاضی حسینی یزدی از سادات یزد بوده که در زمان حکومت ابوسعید بهادرخان می زیست و از بزرگان آن دوره بود. وی ابتدا نقابت سادات شهرهایی همچون اصفهان، نائین و یزد را عهده دار بوده و سپس قاضی القضات یزد شد. بنای اولیه مربع شکل بوده و یک در ورودی دارد. بالای بقعه هم گنبدی بی مثال بر گردنی استوانه ای جای داشته و از میان سرا، ایوان و فضای زیر گنبد شکل گرفته است.

معماران و طراحان این بنا درون میان سرا را بدون غرفه ایجاد کرده اند و سادگی آن وصف نشدنی هست. طرفین دیوارهای خارجی ایوان بقعه تنوعی از کاشی های مسدس داشته که به تازگی مرمت گشته است. این بنا دارای سقفی با طاق های گهواره ای بوده و در مرکزش هم نورگیر دارد. گنبد بنا از دو پوسته پیوسته شکل گرفته و تنوع جالبی از کاشی های معرق لاجوردی، آبی فیروزه ای و سفید دارد. معماران در بخش زیر گنبد پلانی چهار ضلعی را تعبیه کرده و گوشه سازی های متعدد هم از ویژگی های بارز آن به شمار می رود. در چهار قسمت میانی گنبد هم نورگیرهایی از جنس آجر بچشم میخورند. در بقعه سید رکن الدین تزئیناتی مثل گچی برجسته، گچی قالبی، گچی فتیله ای، طلاکاری، کاشی کاری و کتیبه های نقاشی دیده شده که بسیار جالب هستند.