پل خشتی پاشاکی مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان لاهیجان، بخش مرکزی، دهستان لفمجان، روستای پاشاکی، بالامحله واقع شده و در تاریخ 27 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22516 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل نمیر مربوط به دوره صفوی است در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10416 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قوس دهانه پل به شکل جناغی و از جنس آجر می باشد. مصالح اصلی بکاررفته در پل سنگ لاشه و ملات ساروج است.به نظر می رسد قدمت این پل به قرون سوم و چهارم هجری بازگردد. اثبات این مدعا نیا

با ما در مقاله زیباترین پل های تاریخی ایران همراه شوید تا شما را با تعدادی از مشهورترین پل های تاریخی ایران آشنا کنیم.

این اثر در تاریخ 15 دی 1387 با شمارهٔ ثبت 24334 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل آجری کرزان واقع در 10کیلومتری شمال غربی تویسرکان در روستای کرزان از توابع بخش مرکزی تویسرکان در مسیر جاده کوهستانی همدان – گنجنامه بر روی یکی از شعبات خرم رود احداث گردیده .این بنا در حدود سالهای 133

پل شیروانه مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان کامیاران، بخش مرکزی، روستای شیروانه واقع شده و این اثر در تاریخ 10 دی 1381 با شمارهٔ ثبت 6853 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این اثر در تاریخ 25 اردیبهشت 1380 با شمارهٔ ثبت 3845 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. بقایای این پل در تنگه ای معرف به دولابچه ، در کنار روستای کاکارضا و در مسیر خرم آباد به الشتر و نورآباد ، بر روی بستر رودخانه کاکارضا واقع گردیده است. این پل که به نظر می رسد از آثار دوره ساسانی باش

این اثر در تاریخ 25 اسفند 1379 با شمارهٔ ثبت 3476 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در جنوب شهرستان ماکو ، در مجاورت روستای قلعه جوق بر روی رودخانه زنگمار احداث شده است . اقدمت این اثر تاریخی به دوران صفویه می رسد . پل قلعه جوق به علت اینکه بر روی بستر دره ای ساخته شده است یک د

پل آبرسان ورامینک مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان شهریار، بخش مرکزی، روستای ورامینک واقع شده و این اثر در تاریخ 11 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 9898 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. پل آب رسان ورامینک بنای است آجری به طول 26، عرض1/2 و ارتفاع 6 متر در حال حاضر این پل یک چشمه طاق مرکزی به

این اثر در تاریخ 7 مهر 1381 با شمارهٔ ثبت 6405 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در شمال ماکو در موقعیت ْ538 و 17 طول شمالی و ْ461 و 44 عرض شرقی در ارتفاع 1300 متر از سطح دریا در انتهای تنگه ماکو به طرف بازرگان بر روی رودخانه قره سو حدود صد متر مانده به محل اتصال رودخانه مزبور

پل قوزیوند به طول 18.30 متره و سه پایه و دو دهانه داره، که در جهت شرقی – غربی بر روی رودخانه زرداب ساخته شده. پایه اول تنها نمای غربی آن دیده می شه و قسمت های دیگه آن به وسیله انباشت خاک پوشیده شده. در نمای جنوبی این پایه بخش هایی از آب شکن دورده ساسانی قابل رویته، که روی آن با کمی عقب نشینی، آب شکن

این پل مربوط به دوره قاجاری است و در شهرستان اردل، روستای بهشت آباد واقع شده و در تاریخ 8 مرداد 1381 با شمارهٔ ثبت 5983 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل درعهد قاجار توسط یکی ازخوانین قدرتمند بختیاری بنام حسینقلی خان ایلخان بختیاری در شش کیلومتری شهر اردل در کنار روستای بهشت آ

این پل در 5 کیلومتری غرب بخش نوبران – از توابع استان مرکزی – بر روی یکی از شاخته های رودخانه قره سو (رود ساوه) و در مسیر جاده کاروان رو نوبران به سمت همدان واقع گردیده و احتمال می رود که از آثار دور صفوی باشد. این پل که دهانه شرقی آن به طور کامل ویران شده 62 متر طول ، 50/5 متر عرض و 5 دهانه به ابعاد

این اثر در تاریخ 2 آبان 1351 با شمارهٔ ثبت 929 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل نزدیک مرودشت و در مسیر شیراز- اصفهان روی رودخانه کُر بنا شده و از آثار دورصفویه است که بین سال 1021 تا 1043 هـ. ق توسط " امامقلی خان" حکمران فارس ساخته شده است. انتخاب محل احداث پل با دانش زیاد صور

پل تلخاب مربوط به دوره ساسانیان است و در شهرستان پلدختر، بخش مرکزی، دهستان جلوگیر، 500 متری غرب روستای برج کبود واقع شده و این اثر در تاریخ 28 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 18471 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل تلخاب نام خود را از رودی که از زیر آن می گذرد گرفته است. شواهد باستان شناس

پل قلعه گردن مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان تنکابن، بخش خرم آباد، دهستان بلده، روستای قلعه گردن واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21969 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل کال شور مربوط به دوره صفوی است و در 34 کیلومتری شمال گنآباد، بر روی رودکال شور واقع شده و این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شمارهٔ ثبت 11055 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل دارای یک چشمه اصلی در مرکز و چهار چشمه­ فرعی در دو طرف است. پهنای چشمه اصلی پل حدود 1 متر، طول این پل 5/48 و عرض آن 5/4 متر و بر روی رودخانه­ گازربار قرار دارد. مصالح ساخت این پل تماماً از آجر به ابعا

پل جهان آباد فامنین مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان همدان، 6 کیلومتری جنوب فامنین واقع شده و این اثر در تاریخ 9 فروردین 1378 با شمارهٔ ثبت 2287 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل 300 ساله بر روی رودخانه قره چای احداث شده است. پل دارای پنج دهنه است که 3 دهنه مرکزی دارای انداز

پل گزندر مربوط به دوره پهلوی است و در تویسرکان، میدان جانبازان، دره گزندر (در فاصله 7 کیلومتری میدان)، باغهای گرد وی حاشیه شهر، واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25163 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل بر روی رودخانه نور ، در پایین روستای ولاشد و 13 کیلومتری شرق شهرستان بلده واقع گردیده و منسوب به دوره قاجاریه است. طول پل با احتساب دو پایه آن 20 متر ؛ عرض تنها دهانه آن 70/8 ؛ ارتفاع طاق آن از محل پاکار قوس 3 متر و ارتفاع کلی پل از سطح آب معمولی رودخانه حدود 30/6 متر است. پهنای سطح گذر پل با

این بنا به دلیل قرار گرفتن در محله بیلانکوه یکی از محلات قدیمی شهر تبریز به این نام مشهور می باشد و قدمت این پل دوره قاجاریه است. آثار پایه های پل قدیمی که قبل از این پل بوده مربوط به دوره صفویه می باشد در چند متری این پل بدست آمده است. این پل به طول 26 و عرض 70/5 متر و شامل سر دهنه با طاقهای جناغی

پل طایقان مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شهرستان قم، بخش سلفچگان، روستای طایقان واقع شده و این اثر در تاریخ 9 اردیبهشت 1382 با شمارهٔ ثبت 8630 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل در شمال غربی و نزدیک شهردوزه قرار دارد.قدمت این پل به دوران صفویه بر میگردد.این پل توسط خواجه عبدالصمد دوزه ای سیمکانی بر رودخانه ی سیمکان ساخته شده است که ارتباط دهنده بین شهردوزه و روستای اسفل می باشد.جنس این پل از سنگ و ساروج است.

این پل در روستای آزان جویبار برروی رودخانه سیاهرود قرار دارد. این پل که مربوط به دوران قاجاریه است دارای شش چشمه طاق بوده که جشمه میانی آن مرتفع ترین طاقهاست . بطور یکه ارتفاع آن از بلندترین نقطه تیزی طاق از سطح آب رودخانه 6متر می باشد مصالح بکار گرفته شده در شکل گیری پل عمدتاً آجر و ملاط ساروج است

بقایای پل حیدر قلی مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شاهرود، بخش مرکزی، روستای دیزج واقع شده و این اثر در تاریخ 12 بهمن 1381 با شمارهٔ ثبت 7345 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساخت پل تقریباً به چهار صد سال پیش یعنی دوره صفوی بر می گردد. پل در حال حاضر ویران شده و بقایایی از آن ب

پل تاریخی آغلاغان مربوط به دوره صفوی است و در نیر، روی رودخانه آغلاغان واقع شده و این اثر در تاریخ 5 بهمن 1378 با شمارهٔ ثبت 2558 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل دارای چهار چشمه با پایه های سنگی و طاق های آجری می باشد. اندازه هر چهار دهانه قوس متفاوت است. این پل یادگار دوران

پل سوریان مربوط به دوره صفوی است و در سوریان، جنوب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 28 تیر 1355 با شمارهٔ ثبت 1283 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این پل بر روی رودخانه اعظم بوانات قرار دارد و در متون تاریخی به پل آجری و در منطقه بنام کچی معروف است. تاریخ ساخت این پل را اواسط قرن هفتم

با وجود پل، عبور از یک سمت رودخانه راحت تر صورت می گیرد. در کشور ما پل های تاریخی فراوانی وجود دارد.

این پل در شهرک شیرگاه سوادکوه، بر روی رودخانه کسلیان (روشن تلار) واقع گردیده و منسوب به شاه عباس صفوی است. این پل در مسیر جاده قدیم شاه عباسی بوده است. درازای پل 57 متر و پهنای آن بدون درنظر گرفتن جان پناه ها 5 متر است. پل دارای دو دهانه بزرگ در شمال و دهانه کوچکتری در جنوب است. مصالح اصلی بنا ، آجر

پل شکسته قمرود مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان قم، بخش مرکزی، روستای کاج واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11504 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل بر روی رودخانه قره چای بنا شده و بقایای تخریب شده آن برجاست. در شرق پل دلاک در برابر گردنه ای که به روست