پل دلاک ازآثار دوره صفویه است که درمسیر جاده کاروان رو دوره صفوی تهران- قم واقع شده وامروزه آسیب زیادی دیده. راه کاروان رو دوره صفویه که از تهران به قم می رود، پس از گذشتن از پل رودخانه شوربه سوی کاروان سرای حوض سلطان رفته، از میان منطقه دریاچه نمک و از بالای کاروان سراهای صدرآباد و دلاک و پس ازعبور

طول پل 3/47 متر و پهنای آن با در نظر گرفتن پی جان پناهها 85/4 متره. این پل شامل سه چشمه ست. تنها چشمه پل که بنای آن دست نخورده و سالم باقی مونده چشمه شمالیه که از دو چشمه دیگه کوچکتره. چشمه های میانی و جنوبی به علت فشار زیادی که به مرور بهشون وارد شده قسمت هایی از طاقشان فروریخته و تعمیر شده. همن تع

این اثر در تاریخ 25 اسفند 1378 با شمارهٔ ثبت 2614 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل شیخ در 2 کیلومتری شمال شهر سنندج و در مسیر جاده آسفالته روستای بابا ریز و قلیچیان روی رودخانه قشلاق احداث شده است. این پل در مسیر ارتباطی سنندج به بیجار و زنجان قرار دارد.تاریخ دقیق ساخت پل و نام با

پل ونیار، یکی از پل های تاریخی شهر تبریزه. این پل، در 500 متری ضلع غربی روستای ونیار قرار گرفته و قدمت آن به دوران صفوی می رسه.

پل آبرسان بادامک مربوط به دوره قاجاره که در شهرستان شهریار، روستای بادامک واقع شده. این اثر در تاریخ 11 شهریور 1382 با شمارهٔ ثبت 9896 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این پل آبرسان در غرب روستای بادامک و در مجاورت اراضی روستای ورامینک قرار دارد و برای دسترسی به آن می توان از جاده سعید آب

روی رودخانه ارس دو پل تاریخی به فاصله حدود100 متر از یکدیگر بنا شده اند که به نام خداآفرین مشهورند. اولین پل منسوب به قرن ششم هجری ( دوره سلجوقیان ) است. طول این پل 160 متر است که 120 متر آن متعلق به ایران و 40 متر آن متعلق به جمهوری آذربایجان است. این پل از 15 طاقی جناقی و هلالی با ابعاد نامساوی تش

این پل بر سر راه رشت به شفت واقع گردیده و ظاهراً از آثار دوره صفویه یا قاجاریه است. طول پل حدود 32 و عرض آن 60/4 متر و ارتفاع آن – در وسط – از سطح آب 7 متر است. پل دارای یک دهانه بزرگ و دو دهانه کوچکتر با طاق جناغی است. مصالح پل آجر با ملات گچ و ساروج است. پایه های پل در جهت مخالف و موافق جریان آب د

پل شکسته خسروآباد مربوط به دوره صفویه و در شهرستان اسدآباد، بخش مرکزی، روستای خسروآباد در مسیربزرگراه کربلا و جاده اسدآباد-کنگاور واقع شده و این اثر در تاریخ 21 اردیبهشت 1376 با شمارهٔ ثبت 1875 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل بر روی رودخانه قره چای با چهار طاق بنا شده، جنس بنا آج

این پل در شش کیلومتری شهرستان رودسر و بر روی رودخانه تمیجان واقع شده . رود خانه تمیجان، از کوه های جنوبی رشته کوه البرز سرچشمه می گیره که پس از گذشتن از مناطق کوهستانی و دامنه های شمالی رشته البرز و منطقه اشکورات به جلگه گیلان رسیده و تبدیل به سه شاخه می شه که ه یک شاخه آن همان رودیست که از روستای ت

از دوران پادشاهی ساسانی یادگاری کم نظیر بر رودخانه ای باقی مونده که پلی است به نام بریم یا پرین. پل بریم که به صورت طاق های کمانی به هم پیوسته شکل گرفته محل عبور تجارت و مبادله فرهنگ مردمان دور و نزدیک منطقه بوده. این مکان دیدنی حدود 8 کیلومتری قسمت شرق شهرستان باشت، جنب روستای چم بلبل و حدود 90 کی

این اثر در تاریخ 19 تیر 1348 با شمارهٔ ثبت 857 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در داخل شهر ماهیدشت بر سر کرمانشاه به اسلام آباد وبرروی رودخانه دایمی مرگ قرار دارد. این پل به طول پنجاه متر و عرض 10/6 متر با جهت شمالی- جنوبی ساخته شده است. پایه های این پل نیز به وسیله لاشه سنگ

پل تاریخی مصلی مربوط به دوره قاجار است و این اثر در تاریخ 10 مهر 1380 با شمارهٔ ثبت 4205 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل آجری به طول پنجاه متر و عرض 10/4 متر، دارای سه پایه سنگی و دو دهانه ست. طاق چشمه جنوبی پل چندین بار فرو ریخته و تعمیر شده. در آخرین تعمیرات، این طاق رو با تیرآهن و آجر به صورت مسطح پوشش دادن. پایه های پل نیز سنگی و از سه بخش تشکیل شده. بخش میانی بیضی شکل و آب شکن های مدور داره و بر روی هر یک

این پل در سه کیلومتری کسما، از توابع صومعه سرا و در مسیر راهی واقع است که به دستور شاه عباس اول ساخته شده است. این راه از هشتپر به رشت منتهی می شد. بر همین اساس، دور از انتظار نیست که بنای پل نیز مربوط به همین دوره باشد. این پل 25 متر طول و 20/4 متر عرض دارد و ارتفاع دهنه های بزرگ آن از سطح آب به 5

پل میرزا رسول در غرب شهرستان میاندوآب و در سه کیلومتری جاده میاندوآب به مهاباد، بر روی رودخانه سیمینه رود ساخته شده است. این پل ظاهراً توسط «میرزا رسول» در اوایل دوره قاجار ساخته شد. جهت پل شرقی ـ غربی، طول آن هشتاد متر و عرض آن 4 متر و 60 سانتیمتر و ارتفاع آن از بستر پل در چشمه وسطی 7 متر و 70 سان

پل کله نام پلی بر روی زاینده رود در نزدیکی روستای پل کله در استان اصفهان است و ارتباط دو روستای نوگوران و مدیسه را بر قرار میکند. این پل از آثار تاریخی است و قدمت آن به پیش از دوران صفویه بر می گردد. این پل که در شهرستان لنجان و 35 کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان واقع شده است، دارای 98 متر طول، 6 متر

بقایای این پل در نزدیکی روستای مناره بازار ، 9 کیلومتری شمال غرب صومعه سرا و بر سر راه قدیمی رشت – آستارا واقع گردیده و احتمالاً از آثار دوره صفوی است که دهانه های آن در جریان سیل های دوره اخیر منهدم شده است. براساس بقایای موجود و نقشه ارائه شده ، این پل در مجموع 66 متر طول و با احتساب جان پناه ها ،

پل قلعه تاسیان (پل قالاتاسیان) در مسیر جاده پیرانشهر به سردشت و در مسیر فرعی روستای ببی آوا به سپیدار قرار گرفته. تاریخ ساخت پل احتمالاً مربوط به دوران قبل از اسلامه. احتمالا این پل، در اواسط قرن سیزدهم هجری و به دستور شیخ مولانا، از مریدان شیخ یوسف الدین برهان بنا شده باشه و به گفته ای به پل مولانا

پل خاتون که از پل های تاریخی به جای مانده از زمان سلجوقیان می باشد همچنان بر روی ستون های خود با اقتدار ایستاده است

پل برغان مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان ساوجبلاغ، بخش چندار، روستای برغان در دهستان برغان بخش چندار شهرستان ساوجبلاغ در غرب استان تهران و در کوه های البرز و در میان کرج و هشتگرد واقع شده. این اثر در تاریخ 2 بهمن 1382 با شمارهٔ ثبت 10825 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل برغان

این پل در مسیر راه قدیمی سیاهکل به لاهیجان ، که برروی رودخانه ی شیم رود احداث شده ، قرارداره ، پل تجن گوکه، دو دهانه ی بزرگ در وسط و دو دهانه ی کوچک در طرفین داره . طول پل 75 متر و عرض آن 25/4 و ارتفاع کلی آن بیش از 5/7 متره. این پل آجری، دو چشمه با طاقهای جناقی داره.

این پل که در نزدیکی کفشان اوی شهر کلیبر قرار داره، یادگاری از دوران صفویه ست و آخرین تجدید آن در سال 76 به انجام رسیده. یکی از مشهور ترین و زیباترین پل های قره داغه. تا سال 76 قسمت راست این پل شکسته بوده به همین علت به آن سنیخ کورپو (پل شکسته) میگن. قبل از اینکه به باغات نزدیک آن راه کشیده شه از این

پل روستای جیتو مربوط به دوره قاجاره و در شهرستان پاکدشت، بخش مرکزی، روستای جیتو واقع شده و این اثر در تاریخ 1 مهر 1382 با شمارهٔ ثبت 10328 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده.

پل تاریخی پاتاوه، در شهرستان دنا، در 15 کیلومتری کوه دنا، در بویر احمد سفلی قرار داره, این پل از دوران صفویه به یادگار مونده. این منطقه، به دلیل ویژگی های اقلیمی و جغرافیایی، یکی از راه های اصلی تیسفون ، استخر و شوش، بهبهان و اصفهان بوده که کاروانیان از آن عبور می کردن. شهر پاتاوه، مرکز بخش پاتاوه

این اثر در تاریخ 11 دی 1380 با شمارهٔ ثبت 4617 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل در روستایی به همین نام و در هفده کیلومتری شهرستان دلیجان بر روی رودخانه قمرود ساخته شده. در واقع این پل راه ارتباطی به منطقه خورهه بوده و مربوط به دوره صفویه ست. این پل به صورت شرقی- غربی ساخته شده و د

این اثر در تاریخ 10 دی 1381 با شمارهٔ ثبت 6673 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل ضیا الملک در 6 کیلومتری غرب جلفا در کنار پاسگاه مرزی عباسی قرار گرفته است. این پل قبل از میلاد و در زمان اوراتوها بنا شده است و بعد ها توسط ضیا الملک نخجوانی مرمت گردید است. این پل در طول سالیان به خاط

پل پنج چشمه بناب پلی است تاریخی به فاصله 600 متر از ضلع شرقی جاده کمربندی شرق بناب که بر روی رودخانه صوفی که عرض آن در این قسمت به بیش از 60 متر می رسد قرار گرفته است. پایه ها سنگی و طاقها جناقی و با آجر چهارگوش بنا شده است. کف پل سنگ فرش و در طرفین دارای دست انداز آجری (جان پناه) به ارتفاع یک متر ا

پل اروان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان بوئین زهرا، بخش آوج، روستای اروان واقع شده و این اثر در تاریخ 11 مرداد 1384 با شمارهٔ ثبت 12579 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از تاریخ دقیق ساخت پل اطلاع دقیقی در دست نیست اما متعلق به زمان توسعه راهها و از جمله پلهای رضا خانی می باشد.

پل کره بس مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان بروجن، بخش گندمان، دهستان دوراهان، جنوب روستای گردبیشه واقع شده و این اثر در تاریخ 25 آبان 1387 با شمارهٔ ثبت 23816 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

ایــن پل در هــفت کــیلومــتری شــرق کنگاور در مســیر جــاده کنگاور - تویسرکان در روستای کوچه (دهستان گودین) واقع شده است. تاریخ ساخت آن را به دوره سلطنت شاه عباس صفوی نسبت می دهند. نوع مصالح بکار رفته در این پل آجر ، سنگ و ملات گچ نیم کوب بوده و لاشه سنگ، قلوه سنگ و در پایه ها دارای آجر هایی به اب