یکی از اولین شاهکارهای معماری اصفهان در دوران صفویه روی رودخانه زاینده رود قرار دارد و به سی و سه پل معروف است. سی و سه پل نزدیک به 400 سال قدمت دارد. این پل در گذشته پل جلفا نیز نامیده میشده است. سی و سه پل معماری خاصی دارد به گونه ای که هر بیننده ای را به خود مجذوب می کند. در کتابهای تاریخی نوشته

کسی پیدا می شود که اسم پل ورسک به گوشش نخورده باشد؟ این پل نه فقط یکی از بزرگترین پل های راه آهن ایران است، بلکه یک شاهکار مهندسی هم محسوب می شود که دو تا کوه عظیم را با وسایل خیلی ساده و ابتدایی به هم وصل کرده است. این پل در زمان جنگ جهانی دوم نقشی مهم در کمک رسانی به اتحاد جماهیر شوروی داشت تا جای

پل خواجو یکی از قدیمی ترین پلهای شهر و از زیباترین آنهاست. این پل تاریخی به پل بابا رکن الدین نیز شهرت داشته و در شرق سی و سه پل قرار گرفته است. پل خواجو از بناهای شاه عباس دوم صفوی بوده که در سال 1060 هجری قمری بنا شده و به دلیل معماری، تزئینات و کاشیکاری های منحصر بفردی که دارد، از بقیه پل های زای

پل شکسته یا پل شاپوری یکی از شاهکارهای معماری دوره ساسانیان محسوب می شود و در ضلع جنوبی قلعه فلک افلاک واقع شده است. این اثر در تاریخ 15 اردیبهشت 1354 با شماره 1058 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. پل شاپوری عامل ارتباط غرب استان لرستان (طرهان) با شرق و از آنجا به خوزستان و تیسفون (پایتخت

پل بند شادروان قدیمی ترین پل ایران و یکی از قدیمی ترین پل های جهان مربوط به دوران ساسانی است. این پل بند یکی از میراث جهانی یونسکو و یکی از بخش های 13 گانه سیستم آبی تاریخی شوشتر هست. پل شادروان شوشتر دارای 44 دهنه بوده که اکنون برخی دهانه های آن از بین رفته است. به موجب روایات شرقی، شاپور یکم شاهنش

پل صفوی یا پل آجری که در میان مردم خرم آباد به پل گپ (به معنی پل بزرگ) هم شناخته شده، یک پل تاریخی متعلق به دوره صفوی است. این اثر در تاریخ 17 خرداد 1378 با شماره 2354 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این پل بر روی رودخانه خرم رود در مرکز شهر خرم آباد قرار دارد و بخش غربی مرکز شهر را به ب

پل میر بهاءالدین مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان زنجان و روی رودخانه زنجان رود واقع شد. این اثر در تاریخ 18 مهر 1356 با شماره 1484 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل توسط یکی از خیرین شهر زنجان به نام حاج میر بهاءالدین در زمان ناصرالدین شاه قاجار احداث گردید.

پل قشلاق در شرق سنندج و بر روی رودخانه قشلاق ساخته شده و از آثار دوره صفویه و زندیه است که در دوره های بعد به ویژه در دوره قاجاریه تعمیر و بازسازی شد. این پل به سفارش شاه صفی و توسط سلیمان خان اردلان در سال 1046 هجری قمری و در مسیر سنندج به همدان ساخته شده است. پل در زمان امان الله خان اردلان تعمیر

این پل بر روی رودخانه کول در جاده لار به بندرعباس قرار گرفته و از این رو به پل کول نیز معروف هست. پل لاتیدان سالها در زیر خاک مدفون بود تا اینکه در سال 1372 و در اثر سیلاب، در نزدیکی روستای نیم کار نمایان شد. این پل از شاهکارهای دوران صفویان است و برخلاف دیگر پلهای دوران صفویان که با آجر ساخته شده ا

پل قدیم دزفول مهمترین اثر تاریخی دزفول است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی دزفول را به هم وصل می سازد، در حقیقت یکی از راههای رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین النهرین بوده که به دستور شاپور اول ساسانی و پس از پیروزی بر امپراتوری بیزانس در نبرد ادسا ساخته شده است. این پل بر روی پایه های پلی به جا م

این پل توسط حاکم محلی که دست نشانده ایلخان مغول بود و نامش بابا محمود پدر محمد اشترگانی است، بنا شد. پل بابا محمود دو روستای گورکن و اشتراجان را به یکدیگر مرتبط کرده است. طول این پل 152 متر هست.

پل زمان خان یکی از بناهای با ارزش و قدیمی بوده و دارای دو دهانه، 30 متر طول و ارتفاع 12 متر است. پل زمان خان بر روی رودخانه زاینده رود و بر روی سه پایه سنگی طبیعی بنا شده و در 22 کیلومتری شمال شهرکرد قرار دارد. در ادوار گذشته، ایلات و عشایر و مسافران از روی آن عبور می کردند ولی در حال حاضر این پل بی

پل سیاه یا پل پیروزی، پلی با یک خط آهن برای قطار و دو مسیر عابر پیاده است که در سال 1308 خورشیدی در شهر اهواز بنا شد. این پل متعلق به اداره کل راه آهن جنوب بوده و خط آهن بندر امام خمینی در جنوب استان خوزستان و در ساحل خلیج فارس را به راه آهن سراسری خرمشهر تهران شمال وصل می کند. از آنجا که از این پل

پل دختر کرج با عناوین دیگری همچون پل سلیمانیه و شاه عباسی نیز شناخته شده و معروف است. پل دختر در کرج قدمت بسیار زیادی دارد و از دوران سلجوقیان وجود داشته است. این اثر بارها و در دوره های تاریخی مختلف یعنی صفویه و قاجار مورد مرمت و بازسازی قرار گرفت. این پل در فهرست آثار ملی کشور نیز به ثبت رسیده و ب

پل سنگی هوره واقع در روستای هوره از توابع بخش زاینده رود شهرستان سامان در استان چهارمحال و بختیاری است. این پل یکی از کم نظیرترین ابنیه تاریخی عهد پهلوی در چهارمحال و بختیاری بود. این پل روی رودخانه زاینده رود بسته شده و دو روستای هوره و سوادجان در بخش سامان را به هم متصل می کند. پل هوره با سبک معما

در کنار روستای باقرآباد ورامین و روی رودخانه جاجرود ، پلی تاریخی وجود داره که طولش 55 متره و درست به صورت عمودی روی رودخانه قرار گرفته.

پل خشتی لاهیجان جلوه ای است از دوران حکومت کیائیان که در غرب لاهیجان، یکی از محله های قدیمی شهر و در انتهای خیابان کاشف غربی قرار دارد. میر ظهیر مرعشی در کتاب خود از این پل نام برد. در این کتاب آمده که در اوایل قاجار، حاج جعفر کاشانی پلی آجری با آهک و ساروج را جایگزین پل قدیمی و سنگی نمود. بازسازی ا

پل دو آب در محلی به همین نام واقع و بر روی رودخانه قره چای ساخته شده است. این اثر در 40 کیلومتری غرب شهر اراک و در 2 کیلومتری شمال شرقی روستاهای فرو حصار قرار گرفت. از یک سو رابط بین مناطق واقع در چهار جهت اصلی و از سوی دیگر ارتباط دهنده شهرهای اراک به بروجرد ملایر و همدان هست. این پل در نزد اهالی ب

پل شهرستان قدیمی ترین پل زاینده رود بوده و چون قبل از اسلام ساخته شده، از اهمیت زیادی برخوردار است. این پل توسط ساسانیان ساخته شده و دیلمیان و سلجوقیان تعمیر آن را برعهده گرفتند. در نزدیکی پل بقعه ای قرار دارد که مرقد الراشد بالله، خلیفه عباسی است. چند سال پیش پل شهرستان هم همانند بقیه پلهای روی زای

پل غازیان از پلهای ارتباطی در بندر انزلی محسوب می شود. این پل درگذشته پلی متحرک بوده که بعد از ساخت پلی دیگر در کنار آن بلااستفاده ماند اما این پل امروزه یکی از مکانهای دیدنی بندر انزلی است. پل غازیان روی رودخانه انزلی، بین غازیان و میان پشته و در مسیر ارتباطی تهران رشت قرار دارد. پل غازیان در زمان

پل خراجی مربوط به دوره قاجار است و در تاریخ 10 مهر 1380 با شماره 3952 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. پل خراجی در 30 کیلومتری شهرکرد جای داشته و طول آن 54 متر، ارتفاع آن پنج متر و فاصله دهانه های آن به طور متوسط 2.5 متر هست. این پل 10 دهانه داشته و مصالح بکار رفته در آن آجر، سنگ و ملات ه

پل مارنان یکی از پلهای تاریخی شهر اصفهان بوده که در گذشته روستاهای حاشیه اصفهان را به هم وصل میکرد. این اثر در غرب اصفهان جای گرفته و در دو طرف آن هم پارکهای زیبایی برای گردشگران ایجاد شده اند. پل مارنان به دستور شاه طهماسب ساخته شده و در دوره های مختلف دستخوش مرمتهایی بوده است. نام پل در اصل ماربین

پل تله زنگ جاده تدارکاتی ساخت راه آهن که در غرب رودخانه دز واقع شده را به مسیر راه آهن که در شرق رودخانه است، متصل میکرد. موقعیت جغرافیایی این پل حد فاصل ایستگاه تله زنگ و تنگ پنج و در فاصله حدودا پانصد متری غرب دهانه شمالی تونل شماره نوزده راه آهن هست. این دهانه در فاصله چهار و نیم کیلومتری شمال ای

پل کهنه یکی از پل های باستانی استان کرمانشاهه که بر روی رودخانه قره سو قرار گرفته. در گذشته عابران از این پل وارد دروازه شهر می شدن. این پل 186 متر طول و 9 متر عرض داره و پایه هاش شش ضلعی هستن که قسمت داخلی با لاشه سنگ و ملاط گچ ساخته شده و روکارش بلوک های سنگی مکعب مستطیله. پل کهنه شش دهانه داره که

پل چوبی یکی از پلهای تاریخی اصفهان بوده که بر روی رودخانه زاینده رود ایجاد شده است. از این پل با طول 147 متر و عرض کم برای رفت و آمد استفاده میشد. دلیل نامگذاری آن هم جوی کوچکی بوده که از روی پل گذر میکرد. شاردن هم در کتاب خود به وجود چوب در پایه های این پل اشاره کرده است. پل چوبی به فرمان شاه عباس

این اثر در تاریخ 2 آبان 1378 با شماره ثبت 2438 بعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در شمال غربی شهرستان بروجرد، نزدیک روستای قلعه حاتم، بر روی رودخانه کوچکی بنا شده و ظاهرا از ساخته های اوایل دوره قاجاریه است. بنای پل در جهت شرقی غربی به طول 200 و عرض 5/2 متر ساخته شده و سطح آن از

پل خشتی جمعه بازار که به خشت پل نیز معروف است، در دوران قاجار در فاصله پنج کیلومتری جویبار و بر روی رودخانه سیاهرود بنا نهاده شد. این پل آجری که به خشت پل نیز معروف است، به طول 46 متر و عرض گذرگاه 3.30 متر و بلندترین ارتفاع آن از سطح زمین 6.60 متر دیده می شود. جهت پل تقریبا شرقی غربی و دارای پنج چشم

پلی آجری که در گذشته به عنوان گذرگاه جاده ابریشم از سرخس به مرو استفاده میشد. پل خاتون از آثار بسیار معروف و باستانی شهرستان سرخس بوده که در نزدیکی مرز مشترک ایران و ترکمنستان و افغانستان قرار دارد. در زیر این پل دو رودخانه کشف رود و هریرود به هم پیوسته و رودخانه تجن را تشکیل دادند. بانی این آثار و

پل تاریخی لیلان مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان ملکان و بر روی رودخانه لیلان چای واقع شد. این اثر در تاریخ 9 اردیبهشت 1382 با شماره 8393 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در روزگاران گذشته راه ارتباطی همدان، کردستان و مراغه و تبریز را در بر می گرفته و اکنون بواسطه جاده جدید

پل فلاورجان که در گذشته پل ورگان نامیده میشد، تنها پل دو قوسی استان اصفهان است و در 10 کیلومتری جنوب غربی اصفهان و در مسیر زاینده رود قرار دارد که دارای 140 متر طول، 7 متر عرض و 18 دهنه بزرگ و کوچک با قوس جناغی می باشد که دو دهنه آن مسدود گشته است. در لغت نامۀ دهخدا آمده است پل فلاورجان در اصفهان اس