این اثر در تاریخ 12 آذر 1375 با شمارهٔ ثبت 1781 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده. این پل دارای یک چشمه اصلی در مرکز و چهار چشمه­ فرعی در دو طرف است. پهنای چشمه اصلی پل حدود 1 متر، طول این پل 5/48 و عرض آن 5/4 متر و بر روی رودخانه­ گازربار قرار دارد. مصالح ساخت این پل تماماً از آجر به ابعا

پل جهان آباد فامنین مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان همدان، 6 کیلومتری جنوب فامنین واقع شده و این اثر در تاریخ 9 فروردین 1378 با شمارهٔ ثبت 2287 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل 300 ساله بر روی رودخانه قره چای احداث شده است. پل دارای پنج دهنه است که 3 دهنه مرکزی دارای انداز

پل گزندر مربوط به دوره پهلوی است و در تویسرکان، میدان جانبازان، دره گزندر (در فاصله 7 کیلومتری میدان)، باغهای گرد وی حاشیه شهر، واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25163 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل بر روی رودخانه نور ، در پایین روستای ولاشد و 13 کیلومتری شرق شهرستان بلده واقع گردیده و منسوب به دوره قاجاریه است. طول پل با احتساب دو پایه آن 20 متر ؛ عرض تنها دهانه آن 70/8 ؛ ارتفاع طاق آن از محل پاکار قوس 3 متر و ارتفاع کلی پل از سطح آب معمولی رودخانه حدود 30/6 متر است. پهنای سطح گذر پل با

این بنا به دلیل قرار گرفتن در محله بیلانکوه یکی از محلات قدیمی شهر تبریز به این نام مشهور می باشد و قدمت این پل دوره قاجاریه است. آثار پایه های پل قدیمی که قبل از این پل بوده مربوط به دوره صفویه می باشد در چند متری این پل بدست آمده است. این پل به طول 26 و عرض 70/5 متر و شامل سر دهنه با طاقهای جناغی

پل طایقان مربوط به دوره صفوی - دوره قاجار است و در شهرستان قم، بخش سلفچگان، روستای طایقان واقع شده و این اثر در تاریخ 9 اردیبهشت 1382 با شمارهٔ ثبت 8630 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل در شمال غربی و نزدیک شهردوزه قرار دارد.قدمت این پل به دوران صفویه بر میگردد.این پل توسط خواجه عبدالصمد دوزه ای سیمکانی بر رودخانه ی سیمکان ساخته شده است که ارتباط دهنده بین شهردوزه و روستای اسفل می باشد.جنس این پل از سنگ و ساروج است.

بقایای پل حیدر قلی مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان شاهرود، بخش مرکزی، روستای دیزج واقع شده و این اثر در تاریخ 12 بهمن 1381 با شمارهٔ ثبت 7345 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. ساخت پل تقریباً به چهار صد سال پیش یعنی دوره صفوی بر می گردد. پل در حال حاضر ویران شده و بقایایی از آن ب

پل سوریان مربوط به دوره صفوی است و در سوریان، جنوب شهر واقع شده و این اثر در تاریخ 28 تیر 1355 با شمارهٔ ثبت 1283 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این پل بر روی رودخانه اعظم بوانات قرار دارد و در متون تاریخی به پل آجری و در منطقه بنام کچی معروف است. تاریخ ساخت این پل را اواسط قرن هفتم

پل سنگی تار استپ که از پل های سنگی معروف در انگلیس می باشد و قدمت آن به دوران قرون وسطی برمی گردد  در شهر سامرست قرار دارد

این پل در شهرک شیرگاه سوادکوه، بر روی رودخانه کسلیان (روشن تلار) واقع گردیده و منسوب به شاه عباس صفوی است. این پل در مسیر جاده قدیم شاه عباسی بوده است. درازای پل 57 متر و پهنای آن بدون درنظر گرفتن جان پناه ها 5 متر است. پل دارای دو دهانه بزرگ در شمال و دهانه کوچکتری در جنوب است. مصالح اصلی بنا ، آجر

پل شکسته قمرود مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان قم، بخش مرکزی، روستای کاج واقع شده و این اثر در تاریخ 24 اسفند 1383 با شمارهٔ ثبت 11504 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل بر روی رودخانه قره چای بنا شده و بقایای تخریب شده آن برجاست. در شرق پل دلاک در برابر گردنه ای که به روست

این پل که امروزه به طور کامل ویران شده، در گذشته بر روی رودخانه کشف رود، در نزدیکی مشهد و بقعه خواجه ربیع قرار داشته است. پل مزبور ظاهراً در دوره تیموری ، در مسیر ارتباطی توس به کلات نادری و درگز ساخته شده و در دوره صفویه و قاجاریه تعمیر یا بازسازی شده است. مصالح مورداستفاده ، آجر و ملات ساروج و گچ

پل پهلوی عجب شیر مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان عجب شیر، بخش مرکزی، شهر عجب شیر واقع شده و در تاریخ 27 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22719 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل عجب شیر که به پل پهلوی مشهور است ، حدود 12 متر طول، 6 متر عرض و 5 متر ارتفاع دارد.این پل در زمان ساخت ب

این پل در قشلاق دیمابن – از توابع رودسر – بر روی رودخانه پلورود واقع بوده که امروزه فقط پایه سنگی سمت راست و پایه آجری سمت چپ آن باقی مانده است. ظاهراً این پل به دستور سلطان میرزا علی کیا – پسر سلطان محمد کیا – در سال 893 ه. ق ساخته شده است. پل مزبور ظاهراً یک طاق یا دهانه بزرگ بیشتر نداشته که پایه

پل ذغال مربوط به دوره پهلوی اول است و در شهرستان چالوس، جاده کندوان، بر روی رودخانه چالوس واقع شده و این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 8805 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این پل در 18 کیلومتری جاده کندوان و بین راه چالوس به مرزن آباد و بر روی رود چالوس احداث شده. تاریخ س

این پل در دهکده کیسم، از توابع لاهیجان و بر روی رودخانه حشمت رود بنا شده و ظاهراً از آثار دوره صفویه یا قاجاریه است. درازای پل 21 و پهنای آن 25/3 و بلندی آن از سطح آب 70/5 متر است. پل دارای یک دهانه با طاق جناغی است. در طرفین سطح گذرگاه پل ، جان پناهی به ارتفاع 65 سانتیمتر ساخته شده است.

پل رضاشاهی مربوط به دوره پهلوی اول است که در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21990 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

این پل که امروزه به صورت ویرانه ای درآمده ، در شمال شرق شیراز و 2 کیلومتری شمال روستای سیوند – از توابع مرودشت – بر روی رودخانه پلوار ، در مسیر کاروان رو قدیم شیراز به کرمان واقع گردیده است. با توجه به ویرانی این پل ، از جزئیات معماری و نیز تاریخ ساخت آن اطلاع دقیقی در دست نیست؛ اما با توجه به اینکه

پل قدیمی سردرود مربوط به سده های متأخر دوران های تاریخی پس از اسلام - دوره قاجار است و در شهرستان تبریز، بخش مرکزی، شهر سردرود، بین خیابان امام و محله سنگستان واقع شده و در تاریخ 6 اسفند 1385 با شمارهٔ ثبت 17492 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. شهر سردرود از نقطه نظر موقعیت جغرافیائی

پل کسکک مربوط به اواخر دوره قاجار است و در شهرستان تربت حیدریه، بخش جلگه رخ، دهستان میان رخ، جنوب روستای کامه واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 24989 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. پل کسکک به همراه رباط سفید و رباط کسکک توسط مرحوم امین التجار، از تجار معروف و

این اثر در تاریخ 11 دی 1380 با شمارهٔ ثبت 4528 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آثار تاریخی دوره قاجاریه است که در کیلومتر 7 جاده شیراز به بوشهر در سمت چپ بر روی یک رودخانه کوچک واقع شده. این پل از نظر موقعیت راه به کاروانسرای چنارراهدار منتهی میشه. این پل به صورت یک دهانه‏ای بر ر

پل یک دهانه لپاسر مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تنکابن، بخش مرکزی، دهستان گلیجان، روستای لپاسر واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22041 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل قلعه شیخ مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان تویسرکان، بخش مرکزی، روستای قلعه شیخ واقع شده و این اثر در تاریخ 18 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 25128 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل پهلوی ایوانکی مربوط به دوره پهلوی است و در شهرستان گرمسار، بخش ایوانکی، مرکز شهر ایوانکی واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1387 با شمارهٔ ثبت 26056 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل سیکان مربوط به دوره قاجار است و در شهرستان جویبار، بخش مرکزی، دهستان سیاه رود، روستای درویش محمد شاه واقع شده و این اثر در تاریخ 26 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 21993 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

پل ساق آباد مربوط به دوره قاجار است که در یک کیلومتری شمال شرق نوش آباد واقع شده. این اثر در تاریخ 10 خرداد 1382 با شمارهٔ ثبت 9018 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

از جمله ابنیه تاریخی شهرستان رشتخوار پلی آجری است که در 20 کیلومتری جاده تربت حیدریه به رشتخوار واقع شده و از یادگارهای معماری دوره قاجار می باشد . این اثر در گذشته محل عبور و تردد از رودخانه کال سالار بوده است . اما امروزه این رودخانه خشک شده و تنها در مواقعی آب در آن جریان دارد. بنابر شواهد موجود

این اثر در تاریخ 27 اسفند 1386 با شمارهٔ ثبت 22718 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. قدمت این پل به دو دوره صفویه و قاجاریه برمی گردد. پل قیزلار دارای پنج چشمه (سه چشمه اصلی و دو چشمه فرعی) است . چشمه های اصلی برای گذر آب رودخانه بوده و چشمه های فرعی برای آبیاری اراضی کشاورزان مورد اس

پل بیدگل مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان مرودشت، بخش درودزن، دهستان ابرج، جنوب روستای بیدگل واقع شده و در تاریخ 30 بهمن 1386 با شمارهٔ ثبت 20946 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.