پل قراباغ

این اثر در تاریخ 11 دی 1380 با شمارهٔ ثبت 4528 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. از آثار تاریخی دوره قاجاریه است که در کیلومتر 7 جاده شیراز به بوشهر در سمت چپ بر روی یک رودخانه کوچک واقع شده. این پل از نظر موقعیت راه به کاروانسرای چنارراهدار منتهی میشه. این پل به صورت یک دهانه‏ای بر روی بستر صخره‏ای با استفاده از مصالح سنگ، ساروج، گچ و آجر ساخته شده است. بخش‏هایی از پل که با آب در ارتباط است، از سنگ و ساروج ساخته شده و در قسمت‏های دیگر مصالح غالباً سنگ و گچ می‏باشد. دهانه پل در پایین تا ارتفاع 40/2 متری از سنگ‏های تراش خورده و ساروج ساخته شده است. سنگ‏های زیرین بزرگ‏تر و سنگ‏های فوقانی کوچک‏تر هستند. دهانه طاق از آجر ساخته شده است. ابعاد این آجرها 5×20×20 سانتی‏متر است. طاق دهانه تیزدار بوده و روش آجرچینی آن رومی است. بخشی از لایه روی آجر چینی پوسته کرده و لایه زیرین به روش ضربی آجرچینی شده است. در مجموع طول این پل 52 متر و عرض آن 70/5 متر می‏باشد. در دو طرف پل جان‏پناهی به ارتفاع تقریبی 1 متر و ضخامت 70 سانتی‏متر ساخته شده است. ارتفاع طاق 6 متر و عرض دهانه پل 10/7 متر می‏باشد. این پل در بخش ورودی خود دارای موج‏شکن است. در مجاورت این پل در بخش غربی یک سازه سنگ و گچی طاقدار وجود دارد که احتمالاً با پل اصلی در ارتباط بوده است.از این پل در حال حاضر به عنوان محل عبور عشایر کوچ‏رو استفاده می‏شود. از خصوصیات بارز این اثر استفاده از آجر و سنگ به صورت توأم برای ساخت پل بوده است. این پل عنصر تزیینی خاصی ندارد و تنها طاق آجری موجود کمی به آن جنبه تزیینی کاربری داده است.