حرم احمد بن موسی مشهور به شاهچراغ مجموعه آرامگاهی در مرکز شیراز است که بنابر اعتقاد شیعیان، احمد بن موسی، پسر ارشد موسی کاظم و همچنین محمد بن موسی از برادران علی بن موسی الرضا در آن به خاک سپرده شده اند. این حرم پس از حرم علی بن موسی و فاطمه معصومه، سومین حرم پر اهمیت برای شیعه در ایران به شمار می آ

مسجد نصیرالملک که به مسجد صورتی معروف بود، از قدیمی ترین مساجد شهر شیراز است و در محله گود عربان قرار دارد. مسجد صورتی قطعه ای باورنکردنی از هنر معماری است و به تفکیک نور خورشید درست زمانیکه از شیشه های رنگی اتاق نماز آن به داخل می تابند، معروف شد. این بنا به دستور میرزا حسن علی خان ملقب به نصیرالمل

مسجد وکیل یا مسجد سلطانی مسجدی تاریخی مربوط به دوره زندیان در شیراز است که به دستور کریم خان زند ساخته شد. این مسجد در غرب بازار وکیل و در انتهای راسته شمشیرگرها واقع شده است. طرح این مسجد دو ایوانی بوده و دارای دو شبستان جنوبی و شرقی است. شبستان جنوبی با ستون های سنگی یکپارچه و مارپیچ یکی از بخشهای

آرامگاه علی بن حمزه یکی از بناهای تاریخی و مذهبی شهر شیراز هست. این آرامگاه متعلق به شاه میر علی بن حمزه بن موسی کاظم بوده و در خیابان حافظ و در نزدیکی رودخانه خشک قرار گرفته است. آرامگاه علی بن حمزه در دوره دیلمیان و به دست امیر عضدالدوله دیلمی احداث شد و در دوره تیموریان هم بخش هایی از آن مرمت گرد

مسجد جامع عتیق کهن ترین مسجد شیراز بوده و مسجد جمعه یا آدینه نیز نامیده می شود. بنای اولیه این مسجد در سال 281 هجری قمری و در زمان عمرو لیث صفاری ساخته شد. بعدها شاه اسحق اینجو در سال 752 هجری قمری ساختمانی را در میان مسجد بنا کرد که آن را خدایخانه یا دارالمصحف می نامند و مکان نگهداری قرآن مجید و مک

یک ساختمان چهار ضلعی با چهار تا در ورودی در محله سه باغ شیراز که البته این بنا مکعب شکل نیست، چون در مرکز بنا گنبد دارد. این بنا در دوره آل مظفر ساخته و طی زلزله شیراز ویران شد اما بقعه بعدا تعمیر شد. الان بخشی از فضای مخروبه و وسیع بقعه تبدیل شده است به یک دبستان. بی بی خدیجه، ام عبدالله از فرزندان

برای زیارت و دیدن خاتم کاری های زیبای دوره زندیه یک مکان مناسب بوده و کاشیکاری گنبد هم مال عهد قاجار است. درست سمت شمال شرقی شاهچراغ قرار دارد و پشت ضریح امامزاده، ضریح امامزاده ابراهیم از اولاد امام هفتم را می بینید که هر دو ضریح به هم وصل هستند.

دومین مسجد قدیمی شیراز مسجد اتابک بوده که در سال 615 قمری اساخته شد و امروزه مردم اینجا رو به مسجدنو می شناسن . رواق های شمال و جنوب این مکان تاریخی با 40 متر ارتفاع و 25 متر عرض که هرکدومشون 12 تا حجره دارن بسیار دلباز و خیره کننده هستن و معماری مسجد با اون کاشی کاری های خیره کننده بسیار زیباست.

آرامگاه بابا کوهی یکی از دیدنی هایی بوده که در دامنه کوهی از رشته کوههای شمالی شیراز جای گرفته است. این اثر به دوره آل بویه متعلق بوده و کوهی هم که آرامگاه در آن دیده می شود، به کوه بابا کوهی مشهور شده است. در این کوه دو غار دیده شده که در قدیم، یکی از آنها محل زندگی یکی از عارفان بوده و درون دیگری

این مرقد مطهر مربوط به یکی از نوادگان امام موسی کاظم (ع) می باشد و یکی از زیارتگاه های شهر شیراز به حساب میاد.

از جاذبه های گردشگری و مذهبی شهر شیراز. محلی مناسب برای خانواده دارای سرویس بهداشتی، سکوی بزرگ برای نشستن، سایه مناسب.

مزار برادر شاهچراغ (ع) در این زیارتگاهه. طبق تاریخ اوایل قرن سوم حضرت سید میر علاءالدین حسین که برای ملاقات امام رضا(ع) به ایران اومده بودن در شیراز شهید می شن. والی اون زمان فارس یعنی قتلغ خان بنایی بر این مزار می سازه اما بنایی که تزیینات و کاشیکاری و گنبدسازی داره دوره صفویه ساخته شده. کف مقبر

«شیخ کبیر» یکی دیگه از عرفای بزرگ شیراز در زمان اتابکان فارس در این مکان دفن شده. بنای بقعه شیخ که کرامات زیادی داشته در واقع یه اتاق فرش شده با کاشی است و درست پشت بازار وکیله. آخرین تعمیرات توسط اداره باستان شناسی در سال 1337 شمسی انجام شد.

مسجد مشیر از بناهای تاریخی مهم استان محسوب می شه. این مسجد زیباترین مسجد دوره قاجار در شیرازه و به وسیله «میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک» وزیر مملکت فارس در سال های 1265 تا 1274 ه. ق ساخته شده . این مسجد تاریخی و دیدنی در خیابان قاآنی شمالی قرار داره. بنای این مسجد که به جهت ویژگی های معماری، از بهتر

در این ارامگاه مقبره تعداد زیادی از عزیزان و بزرگان شیراز از جمله خاندان ایت الله فال اسیری - نمازی - واعظ - وصال و .... قرار دارد.

سید محمد از عارف های شیرازی در این غار سکونت داشته و به خاک سپرده شده. این قبر یه بقعه کوچیک داشته تا اینکه محمد خان ایلخان قشقایی وصیت می کنه اینجا دفنش کنن و این اتفاق در سال 1206 میفته. کم کم در این مکان تالار و اتاق هایی وسیع تر ساخته می شه و به یکی از زیارتگاهها و گردشگاههای زمستانی شیرازی ها

این محل قبلا یه خانقاه بزرگی به نام «نور بخشیده» بوده که عرفا و بخصوص «محمدبن یحیی بن علی لاهیجی» در اونجا به ریاضت و عبادت می پرداخته اما کل مجموعه در گذر زمان کم کم خراب شده و تنها قبرهای شیخ لاهیجی و پسرش اینجا هست که اون هم وسط سالنی با درهای آهنی قرار گرفته.

در ورودی یکی از غارهای تنگ الله اکبر که قبلا عارف ها اونجا به عبادت و ریاضت مشغول بودن د آرامگاه مشرقین قرار داره. این آرامگاه نزدیک آرامگاه خواجو هست. در قرن نهم سنگ قبر سرخی روی این قبر گذاشتن که روی اون نام دوازده امام حک شده.