ارگ کلاه فرنگی یکی از آثار تاریخی بیرجند بوده که در دوره قاجار و بین سالهای 1264 تا 1313 هجری قمری ساخته شده و در حال حاضر در محل فرمانداری بخش بیرجند واقع است. این ساختمان که در گذشته به نامهای دیگری همچون ارگ حسام الدوله، قصر بی بی عروس و ارگ سرکار نیز خوانده میشد، صرف نظر از فرم زیگوراتی آن در بخ

یکی از جاذبه های گردشی و تفریحی شهرستان بیرجند آبشارهای چهارده است. نخستین و مرتفع ترین این آبشارها هفت متر ارتفاع داشته و برای رسیدن به آبشارهای چهارده کافی است راهی بیرجند شوید. در عرض چند دقیقه می توانید با عبور از خیابان غفاری و گذر از دانشگاه آزاد و بیدخت خود را به دره چهارده برسانید. نخستین من

آرامگاه ابن حسام خوسفی محل دفن ابن حسام خوسفی، شاعر سده نهم هجری در خوسف است. این بنا بر روی تپه ای سنگی قرار دارد که اطراف آن را مراتع و مزارع سرسبز می پوشاند. این آرامگاه برای اولین بار در سال 920 قمری ساخته شده و آخرین مرمت آن طبق محتوای اشعار سروده شده سردر ورودی آرامگاه، با احتساب حروف ابجد سال

باغ و عمارت معصومیه در غرب بیرجند در دوره پهلوی ساخته شده و معماری آن بگونه ای هست که نمای اصلی عمارت در آب استخر مقابل آن کاملا بازتاب داشته است طوریکه عمارت چهل ستون اصفهان را تداعی می کند‏.‏ تمام فضاها و اتاق های این عمارت همچون دیگر بناهای تاریخی به یکدیگر راه دارند و ورود به داخل ساختمان از هر

باغ و عمارت رحیم آباد یکی از دیدنی های معروف بیرجند بوده که در خیابان پاسداران، چهل متری 15 واقع شد. باغ رحیم آباد دارای دو در ورودی بوده و کل مجموعه شامل حصار، برج های نگهبانی، باغ، عمارت اصلی، حوضخانه، عمارت کلاه فرنگی، اصطبل و فضاهای خدماتی است. قدمت این اثر به دوره زندیه می رسد. در مقابل عمارت ه

امامزاده حسین بن موسی کاظم از فرزندان موسی کاظم و از برادران علی بن موسی الرضا بود. این بنا در زلزله 1357 بطور کلی ویران شد و دوباره بازسازی گشت. این اثر در 20 بهمن 1318 با شماره 337 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. بنابر نقل قول های مختلف، آرامگاه وی در شیراز مشهور به حسین بن موسی و در ک

این آبشار در انتهای دره ای سرسبز واقع شده و در سالهای اخیر به دلیل ایجاد سد گیوک از زیبایی آن کاسته شد ولی هنوز هم میعادگاه صدها علاقمند به طبیعت در ماههای مناسب سال است. برای دسترسی به این آبشار از ابتدای جاده بیرجند به خوسف و در کنار شهرک صنعتی مسیری فرعی به سمت جنوب واقع شده که پس از گذشتن از روس

قلعه بیرجند که با نام های قلعه ته ده و پایین شهر نیز شناخته می شود، بزرگترین بنای تاریخی بیرجند بوده که بر فراز بلندترین تپه باختری شهر جای گرفته است. دژ سترگ و کهن پایین شهر بیرجند یک دژ کوهستانی برای کاربردهای نظامی هست. این قلعه جایی برای انجام نگهبانی بوده و ساکنان این قلعه نگهبانانی بودند که وظ

بند عمر شاه مربوط به دوره قاجار بوده و در فاصله 2 کیلومتری جنوب غرب بیرجند با جهت شرقی غربی، در مسیر رودخانه ای فصلی و در داخل رشته کوه باقران واقع شد. این سازه با هدف ذخیره آب و مهار سیلاب ها با مصالح آجر، سنگ و ملات ساروج ساخته شده است. این بند از نظر ساختمانی هم می تواند جزو سدهای قوسی و هم پایه

باغ شوکت آباد در 5 کیلومتری شرق بیرجند واقع شده و در تاریخ 23 مرداد 1378 با شماره 2363 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. از نظر معماری فضاهای احداث شده در باغ و عمارت شوکت آباد دارای ویژگی های خاصی هستند که در دیگر نمونه های مشابه آن کمتر میتوان یافت به طوری که فضاسازی در این باغ با هماهنگ

مدرسه شوکتیه یکی از بناهای تاریخی بیرجند بوده و اولین مدرسه ایرانی به شیوه جدید و پس از مکتب خانه های سنتی است. این بنا مربوط به دوره قاجار بوده و در تاریخ 16 اسفند 1356 با شماره 1371 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. این ساختمان ابتدا به نام حسینیه شوکتیه توسط امیر اسماعیل خان معروف به شو

در قسمت شرقی ریگزار، کویر نمک بشرویه قرار گرفته است. این کویر از جنوب به شهرستان بشرویه، از غرب به روستا و زمین های کشاورزی روستای غنی آباد و روستای نیگنان و از شمال به کویر بجستان منتهی می گردد. پوشش کویر از زمین های پف کرده رسی قلیایی تشکیل شده و در بخشهای مرکزی شامل کویرهای رسی خیس است. در حاشیه

قلعه فورگ یا ارگ فورگ ارگی است در روستای فورگ. وجود مناطق کوهستانی زیاد باعث شده که پای فرقه اسماعیلیه به این منطقه باز شود و برای دفاع از خود قلعه های مرتفع و مستحکمی را در اکثر مناطق جنوبی خراسان ساخته و باقی بگذارند. از نظر پیشینه تاریخی، ساخت قلعه فورگ در زمان نادر شاه افشار به وسیله میرزا بقاخا

باغ و کوشک امیرآباد (باغ امیریه) یکی از باشکوه ترین باغ های ایرانی در شرق کشور بوده و مربوط به دوره قاجار است. باغ امیریه با مساحت 146269 متر مربع در 5 کیلومتری غرب بیرجند و در روستایی به همین نام (امیرآباد) واقع شده و در تاریخ 2 اسفند 1376 با شماره 1969 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید. م

موزه میراث پهلوانی بیرجند در 1382 و با همت آقای مهدی قمری در ساختمان قدیم زورخانه امیر عرب تاسیس و افتتاح شد. در سال 1385 هم با همکاری میراث فرهنگی تغییراتی در آن ایجاد گشت. این موزه اولین موزه میراث پهلوانی کشور بوده که با شماره ثبت 29946 در زمره آثار ملی کشور ثبت شد. این موزه از تندیس تعدادی ورزشک

مسجد جامع هندوالان مربوط به دوره تیموریان است و در استان خراسان جنوبی، شهرستان درمیان، روستای هندوالان واقع شد. این اثر در تاریخ 11 مرداد 1376 با شماره 1893 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. این مسجد باشکوه ترین بنای تاریخی مذهبی شهرستان در میان هست. مهمترین عناصر معماری آن هم سردر ور

بهترین زیستگاه آهو در جنوب استان هم در شهرستان تایباد قرارداره که ازجمعیت نسبتا” خوبی برخورداره ولی متاسفانه خشکسالی های اخیر به شدت بر زیستگاه این گونه با ارزش زیستی اثرات نامطلوبی رو بر جای گذاشته. لذاجهت کاستن فشار ناشی از خشکسالی ها برحیات وحش که مخلوقات زیبای خداوندی وگنجینه ها الهی وطبیعی شهرس

بیرجند بدلیل برخورداری از دو نوع آب و هوای کویری خشک و کوهستانی گونه های متنوعی از جانوران اعم از پرندگان، پستانداران، خزندگان و…را در خود جای داده است. در این موزه گونه هایی از حیات وحش اعم از بومی یا غیر بومی در قالب چند مجموعه ارائه شده و همچنین نمونه های شاخص و نادری از پوشش جانوری منطقه جنوب خر

این غار در روستای حلوان در 75 کیلومتری شمال غرب شهرستان طبس قرار دارد. مسیر دسترسی به این غار بعد از روستای حلوان و طی مسافت تقریبا 15 کیلومتر از جاده خاکی هست. این غار برای پیمایش سختی زیادی ندارد فقط در بعضی نقاط احتیاج به طناب است. سن سنگ های غار حلوان تقریبا 160 میلیون سال بوده و مربوط به دوره ژ

روستای زیبا و ییلاقی در 23 کیلومتری جنوب بیرجند

قلعه کوه قائن دژی است تاریخی در 3 کیلومتری جنوب قائن که بر فراز کوهی صعب العبور بنا شد. شکوه و عظمت و بزرگی این دژ باستانی سیطره و ابهت خود را در اولین نگاه بر بیننده تحمیل می کند که لحظاتی چند خود را در گذشته می بیند. این قلعه بعنوان دژ محکم دفاعی در برابر حملات مهاجمین گنجایش هزاران نفر سرباز را د

پنج آسیاب در غرب بشرویه و در مسیر قنات دیده شده که از تاریخ دقیق ساخت آنها هیچ کتیبه و مدرکی بجا نماند. اما براساس شواهد و وقف نامه های موجود، قدمت آنها به 400 سال قبل می رسد. آسیاب های اول، دوم و پنجم متروک شده و از کار افتاده اند. مصالح بکار رفته در این اثر تاریخی شامل آجرهای مربع شکل، لاشه سنگ، م

کاروانسرای سرایان مربوط به دوره صفوی است و در سرایان، میدان کوثر واقع شد. این کاروانسرا به رباط شاه عباسی نیز مشهور بوده، به روش دو ایوانی ایجاد گشته و شامل محوطه های معماری مختلفی از جمله سردر ورودی، صحن، حجره های متعدد، ایوان، انبار، فضای خدمات و اصطبل شتران هست که امروزه به موزه مبدل گشت. در سال

کویر مظفری نام دیگر کویر پلوند است که برخی افراد آن را به این نام می شناسند. یکی از ویژگی های منحصر بفرد این دیدنی، تلاقی آن با مناطق کوهستانی بوده که یک چشم انداز فوق العاده زیبا و تماشایی را بوجود آورده است. این کویر از سال 1386 در فهرست مناطق حفاظت شده حیات وحش واقع شده و چیزی حدود 92808 هکتار مس

منطقه حفاظت شده آرک و کرنگ با وسعت ساحت 23571 هکتار در استان خراسان جنوبی واقع است. این منطقه که در 80 کیلومتری جنوب غربی بیرجند واقع شده، یکی از نواحی جنگلی و زیبای استان محسوب می‏ گردد و غالب پوشش گیاهی این منطقه را درختان بادامشک، بنه، گز و تاغ، و گیاهان دارویی همچون گل زوفا، کلپوره، شاه تره، خاک

آبشارهای دره سبزرود سرایان واقع در 35 کیلومتری شمال شهرستان سرایان یکی از محل های بسیار دیدنی و ییلاقی بوده که برای کوهپیمایی و صخره نوردی مکان مناسبی محسوب می شود. برای دسترسی به آبشارهای این منطقه، از سرایان از دوراهی چرمه و جاده سد به سمت روستای نوبهار و روستای کریمو حرکت کرده و در روستای کریمو م

در این موزه مجموعه ای از نامه ها، اسناد و نسخ خطی، تألیفات، نشان های ملی، علمی و ادبی، لوح ها، عکس و لوازم شخصی بزرگان علمی و فرهنگی این خطه از ایران زمین جمع آوری شدند. از نمونه های جالب توجه در این موزه، اوراقی از نگاره های مینیاتورهایی بوده که براساس دیوان خاوران نامه در شرح دلاوری های حضرت علی (

غار چنشت در شمال روستای چنشت قرار گرفته و بر اثر زمین لرزه های رخ داده در طول تاریخ پدید آمده است. غار حدود 60 متر طول دارد و عبور از مناطق مختلف آن به سختی امکان پذیر است. در این غار بازمانده اجساد، استخوان های درهم شکسته انسان، ابزار و پارچه، چرخ نخ ریسی و ظروف مربوط به هزاره دوم و سوم پیش از میلا