شال درکی

شال درکی یا به عبارتی شال اندازی، آئینی است که چهارشنبه آخر هر سال در منطقه کرمانشاه برگزار می شود. این مراسم محلی به بهترین شیوه ممکن برگزار شده و همراه با جشن و شادی هست.

در این مراسم کهن، جوانان شال گردنی که از قبل تهیه شده را از منافذی که در دیوارها و یا بالای درب خانه ها تعبیه شده اند، داخل می کنند. این کار به اهل خانه نشان می دهد که میهمان در راه است و عیدی می خواهد. صاحب خانه درون شال گردن گردو، بادام، شیرینی، نخود و کشمش و تخم مرغ پخته قرار داده و بعد از سنگین شدن، جوانان آن را بالا می کشند و سلامتی صاحب خانه را از خداوند طلب می کنند. این مراسم با شوخی و خنده همراه بوده و گاهی صاحب خانه به جهت مزاح تکه ای آتش روی شال قرار می داد و سر به سر جوانان می گذاشت. یکی از قسمت هایی که شال درکی را جذاب تر می کند، خواندن ترانه های محلی هست که شوری تازه به رگ های خشک شهر می بخشد. محلی ها معتقد هستند که با این کار تمامی بدی ها و زشتی ها از خانه و خانواده ها دور شده و به اصطلاح دفع بلا می کنند.

ترانه محلی به شرح زیر هست: شال دَر، هات هات، پَرِ شالم نسوزی، پر شال مان را نسوزانی (شال آویزان، آمد آمد، گوشه ی شالم را نسوزانی، آن را خالی برنگردانی)