رمزگشایی از کتیبه ای منتسب به یکی از صحابه پیامبر اسلام

ایلنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، رمزگشایی از کتیبه ای منتسب به یکی از صحابه پیامبر اسلام صورت پذیرفت.

مطالعات پژوهشگران از کشف کتیبه ای خبر می دهد که به زبان عربی توسط یکی از صحابه پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) البته پیش از مسلمان شدن نویسنده کتیبه نوشته شده است. اگرچه بسیاری از کتیبه های دوران اولیه اسلام شناخته شده است اما تألیف آنها تأیید نشده است، به جز یکی از کتیبه ها در منطقه البهاء عربستان سعودی که آن را به صحابه پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله) نسبت داده اند که بعدها فرماندار مکه شد.

این کتیبه که محققان در مطالعه جدیدی که در شماره آوریل مجله مطالعات خاور نزدیک منتشر شد، تجزیه و تحلیل شده، دومین کتیبه ای است که انتساب آن به دوران رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) مرتبط است.

گفته می شود این متن در اوایل قرن هفتم قبل از تسلط اسلام بر عربستان حکاکی شده و محققان آن را شاهد مهمی از حجاز پیش از اسلام (منطقه ای که مکه در آن قرار دارد) می دانند.

احمد الجلاد، استاد مطالعات عربی در دانشگاه ایالتی اوهایو می گوید: برخلاف باور عمومی مبنی بر اینکه اسلام در پرتو کامل تاریخ متولد شده است، ما اطلاعات زیادی در مورد ظهور اسلام از منابع معاصر نداریم. این دوره زمانی در هاله ای از رمز و راز است. این کتیبه ها پایه ای قابل تایید برای نوشتن تاریخ مبتنی بر شواهد این دوره را فراهم می کند.

یوسف بیلین، خوشنویس ترک در حال بازدید از مسجدی باستانی در شهر طائف متوجه دو کتیبه روی تخته سنگی برجسته در فاصله تقریباً (100 متری) می شود. کتیبه ها به خط عربی- سرخپوشان نوشته شده اند که مرحله آخر الفبای عربی پیش از اسلام را توصیف می کند. نویسندگان کتیبه های بالا و پایین خود را حناله پسر عبد عمرو و عبدالعزی پسر سفیان معرفی کرده اند.

ترجمه این متن به این شرح است: «به نام تو ای پروردگار ما، من حناله [پسر] عبد عمرو هستم، از تو می خواهم که نسبت به خدا تقوا پیشه کنی» و «به نام تو ای پروردگار ما، من عبدالله هستم، عزی پسر سفیان، تو را به تقوای خدا سفارش می کنم.»

نویسندگان زندگینامه های سنتی مسلمانان و سوابق نسب شناسی اعراب را مطالعه کردند و دریافتند که ترکیب این نام ها بسیار نادر است. یک نفر به نام حناله که پدرش عبدالعمر بود به قبیله اوس - مستقر در یثرب (که اکنون مدینه نامیده می شود) - تعلق داشت و در ادبیات اولیه اسلامی به عنوان یکی از صحابه یاد شده است.

استفاده از زبان سرخپوشان عربی به راحتی این کتیبه ها را در اواخر قرن ششم یا اوایل قرن هفتم قرار می دهد و با خط زمانی حنظله، همراهی که در سال 625 پس از میلاد در جنگ احد کشته شد، مطابقت دارد. نام شخص دوم، عبدالله عزی، به الهه عرب بت پرست العزا اشاره می کند و بیشتر از این ایده حمایت می کند که کتیبه ها توسط افرادی ساخته شده اند که از پیروان حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نبوده اند.

این مشاهدات محققان را به این نتیجه رساند که به احتمال زیاد حنالح این کلمات را هنگام سفر در طائف، احتمالاً با شخصی به نام عبدالعزی، قبل از پذیرش اسلام، حک کرده است. با این وجود هیتم سیدکی، یکی از نویسندگانی که این کتیبه را مطالعه کرده است، می گوید: اساساً غیرقابل تصور است که این کتیبه پس از آغاز رسالت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) نوشته شده باشد.

مدیر انجمن بین المللی مطالعات قرآنی در واشنگتن دی سی می گوید: پتینه کتیبه و الگوهای هوازدگی نشان می دهد که کتبه مدت زیادی در آنجا بوده است و احتمال جعل آن را رد می کند.

جیمز مونتگومری، استاد مطالعات عربی و خاورمیانه در دانشگاه کمبریج نیز فکر می کند که این شناسایی به احتمال زیاد دقیق است اما او در مورد این ادعا که حناله ذکر شده در کتیبه متعلق به دوران اسلام است، بی اعتنا ماند. او می گوید: من می خواهم تا زمانی که دو کتیبه دیگر داشته باشیم که معیارهای دقیق تاریخ گذاری را که نویسندگان به کار می برند را برآورده کنیم، قضاوت کنم.