تاریخچه خانه حسین خداداد یا موزه تماشاگه زمان مشهور

شهر تهران، پایتخت هزار رنگ ایران است که در جای جای آن مردمانی با فرهنگ و سنت های مختلف روزگار می گذرانند. این شهر دیدنی در بطن خویش، ماجراهای زیادی برای گفتن دارد و هر ثانیه و لحظه، اتفاقی نو در کوچه و خیابان هایش می افتد که ذهن ما را درگیر خود می کند. تهران به عنوان پایتخت تاریخی ایران، مرکز دیدنی های بسیاری است. در این بین به سراغ بنایی تاریخی که امروزه به موزه تبدیل شده، می رویم و دل به تاریخ می سپاریم تا بدانیم که در پس دیوارهای خانه حسین خداداد یا موزه تماشاگه زمان تجریش چه اتفاقاتی روی داده و چه کسانی روزگار و عمر خویش را صرف ساخت و مرمت آن کرده اند. برای آشنایی بیشتر با خانه حسین خداداد یا همان موزه تماشاگه زمان معروف با ما همراه باشید که همراهی شما مایه مباهات ماست.

پایتخت تاریخی ایران و دنیایی از رمز و راز

طبق عادت، بهتر است کمی هم شده با تهران زیبا و سرفراز آشنا شویم تا بدانیم که در پس آلودگی و شلوغی ها، این شهر دیدنی چهره ای دیگری هم دارد که سال ها مخفی مانده است و به نوعی گرد فراموشی به رخسار دارد. تهران در کوهپایه جنوبی رشته کوه های البرز قرار داشته و 1190 متر از سطح آب های آزاد ارتفاع دارد. این شهر با جمعیتی حدود 8.4 میلیون نفر در بخش شهری و 15 میلیون نفر در منطقه روستایی، پرجمعیت ترین شهر ایران و آسیای غربی و دومین منطقه بزرگ شهری در خاورمیانه است. تهران توسط آقا محمدخان در سال 1796 میلادی به عنوان پایتخت رسمی ایران انتخاب شد. پایتخت این سرزمین، چندین بار در طول تاریخ نقل مکان کرده و پس از سال ها، سرانجام قرعه به نام تهران افتاد. این شهر دیدنی دارای مجموعه های تاریخی از جمله کاخ گلستان، سعدآباد و نیاوران که در آن دو سلسله آخر پادشاهی منزل داشته اند، است. نمادهای جهانی تهران نیز عبارتند از برج آزادی (یادبودی از سلسله پهلوی که در سال 1971 به نشانه 2500 سال از بنیانگذاری دولت امپریالیست ایران، ساخته شده است.)، برج میلاد (بلندترین برج که در سال 2007 پروژه آن تکمیل شد.) و پل طبیعت (یک شهرک جدید ساخته شده در سال 2014 هست.). اکثریت مردم تهران، فارسی زبان هستند و در کنار بقیه گویش ها که در اثر مهاجرت به تهران راه یافته اند، تمامی مردم توانایی درک و فهم زبان شیرین فارسی را دارند. این شهر مرکز فرودگاه بین المللی امام خمینی، فرودگاه داخلی مهرآباد، ایستگاه قطار مرکزی، سیستم حمل و نقل سریع مترو و شبکه بزرگ بزرگراه ها بوده و دارای هوای نیمه خشک و سرد با ویژگی های آب و هوای قاره ای و الگوی بارش مدیترانه ای است. آب و هوای تهران تا حد زیادی توسط موقعیت جغرافیایی آن، با کوه های بلند البرز در شمال و کویر مرکزی کشور در جنوب تعریف شده و به سه بخش ملایم در بهار و پاییز، گرم و خشک در تابستان، و سرد و مرطوب در زمستان تقسیم می شود. اکثریت تهرانی ها، رسما مسلمان دوازده امامی بوده و سایر جوامع مذهبی در شهر شامل پیروان شاخه های سنی و عرفانی اسلام، مسیحیان، یهودیت، زرتشتیان و بهائی هستند. مراکز مذهبی متعددی در سراسر شهر پراکنده شده اند که شامل مراکز قدیمی تا مراکز جدید، مساجد، کلیساها، کنیسه ها و معابد آتش زرتشتی هستند. این شهر همچنین دارای یک سوم نسل سوم جامعه سایک هند بوده که دارای یک منطقه محلی است که توسط نخست وزیر هند، در سال 2012 از آن بازدید به عمل آمد. حال که شرح مختصری از پایتخت ایران برای شما داشتیم، به سراغ موزه تماشاگه زمان تجریش می رویم و به نوعی تاریخگردی می کنیم.

خانه حسین خداداد و تاریخی مخفی در بطن آن

خانه حسین خداداد یا به عبارتی موزه تماشاگه زمان تجریش، مربوط به دوران پادشاهی سلسله قاجار در ایران است و 80 سال از عمر آن می گذرد. این عمارت بعد از گذشت سال ها هنوز پابرجاست و مخاطبان بسیاری دارد. در ساخت موزه تماشاگه زمان تجریش نکاتی چشمگیر وجود دارند که از جمله آن ها می توان به مواردی نظیر سرسبزی و زیبایی باغ و در نهایت، تزیئنات و معماری به کار رفته در ساخت عمارت اشاره کرد. زیبایی این بنا هر مخاطبی را به خود جلب می کند و با ورود بدان می توانید برای ساعاتی به چیزی جز هنر و معماری این مرز و بوم فکر نکنید. خانه حسین خداداد، دارای زمینی به وسعت 5000 متر مربع بوده که در سال 1342 توسط شخصی به نام حسین خداداد، از یکی از شاهزاده های دربار قاجار به نام منصور شمیرانی خریداری شد. باغ و عمارت به دوره سلطنت محمد شاه و ناصر الدین شاه قاجار ارتباط دارد و در ابتدا این بنا، ساختمانی ساده و خشتی یک طبقه بوده که مورد بازسازی توسط مهندسان و معماران توانای ایرانی نظیر ابتکار، کاشی و حاج رمضان عباسیان قرار گرفت و این بازسازی تا سال 1356 هجری شمسی ادامه داشت. صاحب این عمارت تاریخی تهران، حسین خداداد بوده که تاجری ایرانی و از ثروتمندان عصر خویش است. او متولد سال 1308 هجری شمسی در تهران و پسر بزرگ حاجی خداداد خان خداداد، مالک میدان بار مرکزی تهران بود. حسین پس از پایان تحصیلات خود، وارد باز کار شد و به صنعت و تجارت روی آورد. او در سن 22 سالگی، کارخانه تولید نخ تیر دوقلو و در سن 26 سالگی شرکت برق الکتروادیسون که اولین شرکت برق در جنوب تهران بود را احداث کرد. همچنین با راه اندازی شهرک صنعتی قزوین برای 3000 جوان ایرانی کار به وجود آورد و به همین خاطر نام او تا ابد در ذهن مردم ایران زمین خواهد ماند. این تاجر ایرانی، قبل از پیروزی انقلاب در 22 بهمن 1357، برای جشن عروسی یگانه دخترش به ایالات متحده آمریکا رفت، ولی با اینکه سفری کوتاه بود، اموالش توسط دولت ایران مصادره شد. او پس از این قضیه، چون اموال خود را از دست داده بود، در آمریکا با هدف گذران زندگی به سبزی کاری و فروش محصولات خود پرداخت و چون شانس با وی یار بود، بعد از مدتی به یکی از تولید کنندگان بزرگ میوه و سبزی آمریکا تبدیل شد و امپراطوری خود را بنا کرد. این تاجر خوش فکر ایرانی سرانجام در سال 1393 و در سن 85 سالگی در آمریکا دار فانی را وداع گفت و حال تنها یادگارش موزه ای دیدنی در پایتخت هزار رنگ ایران است. پس از اینکه با صاحب واقعی این بنا آشنا شدید، با هم سفری کوتاه به قسمت های موزه تماشاگه زمان تجریش داریم و حال و هوای آن را برایتان شرح می دهیم.

معماری دلفریب ایرانی در قالب خانه حسین خداداد

معماری خانه حسین خداداد به این گونه هست که در آن، اسکلت آهنی جایگزین اسکلت بندی چوبی شده و طبقه زیرین این بنا دارای مساحتی بالغ بر 700 متر مربع است. تزئینات داخلی بنا شامل گچ بری، آیینه کاری، مقرنس کاری و گره چینی بوده که گچ بری دیدنی آن توسط گروهی چهل نفره انجام شده و در حدود چهارده سال به طول انجامیده است. در بخش اول بنا اتاقی دیده می شود که به سبک معماری شهر اصفهان و عالی قاپو ساخته شده و از فضاهای بسیار دیدنی این مکان، محسوب می شود. بازسازی این اتاق از سال 1353 تا 1356 به طول انجامید و کاری دشوار بود. حسین خداداد، به خاطر اینکه تاجر فرش بوده و علاقه بسیاری به فرش و هنر ایرانی داشته، از فرش اصیل ایرانی در تمام قسمت های بنا استفاده کرد. همچنین در سقف بنا می توان نقاشی های معروفی نظیر آدم و حوا و سیمرغ را مشاهده کرد که بر زیبایی بنا می افزایند و توسط استاد عیسی خان بهادری که از شاگردان کمال الملک بود، کشیده شده اند. خانه حسین خداداد پس از مرمت و بازسازی، در سال 1378 هجری شمسی تغییر کاربری داد و به وسایلی نظیر ساعت اختصاص یافت و در نتیجه، نام خانه حسین خداداد به نام موزه تماشاگه زمان تجریش تغییر یافت که مورد توجه علاقمندان به تاریخ این دیار هست.

آدرس: تهران، خیابان زعفرانیه، نبش خیابان پرزین بغدادی

تلفن: 02122417336