جشن آبانگان | جشن آبان روز آبان ماه

در ایران باستان، آب پس از آتش، دومین عنصر مقدس مردم بود و تاکید بر پاکیزه نگاه داشتنش جز آموزه های زرتشتی بوده است. در همین راستا، در آبان روز آبان ماه یا دهمین روز از هشتمین ماه سال به پاس احترام به عنصر و موکل آب، جشن آبانگان برپا میشد. آبانگان جشنی همگانی بود که در کنار آب روان برگزار میشد و در آن، بهدینان به جشن و پایکوبی می پرداختند. در این جشن اگر باران ببارد، مردان به آب می زنند و اگر باران نبارد، زنان! مانند سایر جشن های ایران باستان، هدف علاوه بر شادمانی، سرور، داد و دهش به فقرا، ستایش و بزرگداشت ایزد نگهبان آب ها، آبان یا آناهید و خواندن اردویسور نیایش یا آبزور بود. با ما در این مقاله جذاب و خواندنی همراه شوید تا بدانید جشن آبانگان چه روزی است و پی به زیبایی هایش ببرید.

اردویسور نیایش یا آبزور

نیایشی زیبا: درود و ستایش و توانایی و زور و آفرین باد به اهورامزدای فروغمند باشکوه و به امشاسپندان، به آبهای خوب مزدا داده، به آب اردویسور آناهیتای پاک، به همه آبهای مزدا داده، به همه گیاهان مزدا داده، به همه ستودگان مادی و مینوی و به فروهرهای پاکان و راستان که پیروز و پرتوان هستند. می ستایم آب اردویسور آناهیتا را که در همه جا گسترده شده و تندرستی بخش است و بداندیشان را دشمن است و اهورایی کیش است و در خور ستایش و نیایش در جهان مادی.

آن پاکی که جان افزاست، پاکی که فزاینده گله و رمه است، پاکی که گیتی افزاست، پاکی که خواسته افزاست. اردویسور آناهیتا که دارای هزارها دریاچه و هزارها نهر است که هریک از این دریاچه و نهرها به اندازه چهل روز راه هست برای کسی که با اسب راهواری براند. آب ما از آن بداندیش نیست، از آن بدگو نیست، از آن بدکردار نیست، از آن بدبین نیست، از آن کسی که دوست را بیازارد نیست، از آن کسی که همراهان را بیازارد نیست، از آن کسی که کارکن را بیازارد نیست، از آن کسی که خویشان را بیازارد نیست. ای آب ستوده، به من بزرگترین دارش ها، تن درست و اندام درست ارزانی دار. ای آب ستوده، به من خواسته فراوان ببخش، گله و رمه گوناگون و فرزندان دلیر همانگونه که پیش از من به کسانی که از تو خواستند، بخشیدی.