آخرین کاوش در گورستان مرسین چال سمنان به کشف آثاری تاریخی منتج شد
ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، آخرین کاوش در گورستان مرسین چال سمنان به کشف آثاری تاریخی منتج شد.
گورستان «مرسین چال» در حوضه آبگیر سد فینسک در شهرستان مهدیشهر استان سمنان واقع شده است که کاوش های باستان شناسی در آن بیشتر نجات بخشی دارد. این گورستان نخستین بار در فاصله سالهای 1398 تا 1390 بررسی شد و نخستین کاوش در سال 1393 به سرپرستی «مهرداد ملک زاده» انجام شد. گورستان مرسین چال تا کنون در چهار فصل، کاوش باستان شناسی شده است. فصل دوم آن را نیز ملک زاده در سال 1399 انجام داد و سومین فصل کاوش در سال 1400 و در دو فاز به سرپرستی «محمدرضا نعمتی» و «عطا حسن پور» انجام شد. نعمتی چهارمین فصل کاوش را هم در سال 1401 انجام داد که اکنون نتیجه آن کاوش و یافته های آن برای نخستین بار در موزه ملی ایران به نمایش گذاشته شده است.
در کاوش های قبلی مرسین چال، گوری متعلق به یک بانو در کنار اشیاء فاخری نظیر النگو، دستنبد، پابند، انواع سفالینه ها در اشکال مختلف و یک انگشتر مفرغی با نقش شیر بالدار یافته شد، که باستان شناسان آن را در نوع خود «بی نظیر» توصیف کردند. همچنین یک ریتون (تکوک) از جنس سفال با نقش بز کوهی با شاخ های کنگره دار متعلق به دوره اشکانی و مربوط به 2200 سال پیش کشف شد.
در فصل سوم 68 گور از نوع گورهای چاله ای شناسایی شد، که تدفین در این گورها به صورت طاق باز با جهت شرقی غربی بود. از جمله مهمترین یافته های کمیاب در این کاوش، یک سنگ گور منقوش بود. روی این سنگ گور، نقش یک اسب و سوارکار ایستاده در مقابل درختی ترسیم شده و به شیوه «کوبشی» یا «کنده» با عمق کم، روی سنگ صاف از جنس سنگ آهک نقش شده است. باستان شناسان گفته اند تاکنون نمونه این سنگ گور منقوش از دوره اشکانی در ایران گزارش نشده بود.
اما یافته های باستان شناسان در فصل چهارم که به تازگی و برای نخستین بار گزیده ای از آنها در موزه ملی ایران رونمایی شده، چه بوده است؟ باستان شناسان کاوش ها را در ادامه فصل های قبلی و با هدف شناسایی و مطالعه شیوه های تدفین و مطالعات انسان شناسی و نجات مواد فرهنگی و تاریخی انجام دادند.
در این فصل دو ترانشه ایجاد و 36 گور کاوش شد که 6 گور فاقد گورنهاده بودند و باقی گورها اغلب دارای یک یا چند شیء از جنس سفال، نقره، مفرغ، شیشه، سنگ و قیر بودند.
اشیاء سفالی بیشتر شامل انواع کاسه های پایه دار، کف تخت، کف محدب، پیاله ها، ظروف دسته راستی با آبریز کوچک، کوزه های کوچک و سردوک ها هستند. خمیره و پوشش بیشتر آنها نارنجی و تعدا کمی هم قرمز آجری و یا از نوع آشپزخانه ای هستند. برخی از کاسه ها و یا پیاله ها در داخل یا بیرون و هر دو قسمت داغ دار هستند. اشیاء فلزی از جنس آهن، مفرغ و نقره و شامل انواع خدنگ، خنجر، کارد، پیکرک، مهره، دستبند، النگو، پابند، گوشواره، حلقه، انگشتر، مهر، گل سینه و زنگوله هستند. اشیاء شیشه ای هم به طور کل انواع مهره ها را در بر می گیرند.
گورهای کاوش شده بین 190 تا 215 سانتیمتر طول دارند. عرض گورها بین 40 تا60 سانتیمتر و دارای عمقی بین30 تا 65 سانتیمتر هستند. کف گورها در عمق های مختلفی قرار دارد.
باتوجه به گورهای کاوش شده به نظر می رسد بیشتر سنگ های موجود در باﻻ و پایین اسکلت ها در زمان تدفین در زیر خاک بوده و روی گورها به صورت پشته خاک بوده است، که محدوده گور را مشخص کرده است. هیچ یک از گورها با هم تلاقی نداشته و هیچ یک از تدفین های جدید تدفین قدیم تر را تخریب نکرده است. محدوده برخی از گورها با هم تداخل داشته است ولی اسکلت های هیچ یک از گورها تخریب نشده است. اسکلت های موجود در گورها اغلب به دلیل نوع خاک منطقه و همچنین فعالیت های کشاورزی در وضعیت مناسبی نبودند و بیشتر پوسیده و یا خرد شده اند.
شیوه تدفین در گورها به صورت طاقباز بوده که تنها در نحوه قرار گرفتن سر، دست ها و پاها با هم متفاوت هستند. سر اسکلت ها بیشتر به سمت باﻻ بود ولی برخی از آنها بعد از تجزیه گوشت بدن بر اثر فشار وارده، صورت به راست یعنی جنوب شرقی و یا به چپ در جهت شمال شرقی قرار گرفته است.
نتیجه کاوش های باستان شناسان در گورستان مرسین نشان می دهد که بیشتر گورهای بزرگساﻻن از نظر ابعاد تقریبا به یک اندازه و شکل و تقریبا در یک جهت جغرافیایی هستند و به نظر می رسد که افراد خاصی آنها را آماده می کردند. فرد تدفین شده چنانچه بزرگتر از گور کنده شده بود، از قسمت پاها جمع میشد. برخی از تدفین ها هم کوچکتر از گور بودند. گورهای متعلق به کودکان در اندازه کوچکتر کنده شده است.
تدفین در گورها به شیوه طاقباز انجام می گرفت، ولی از نظر نحوه قرارگیری، دست روی لگن یا ران، یا سینه و پاها که موازی هم بوده و یا اینکه پای راست روی پای چپ و یا برعکس قرار گرفته، تفاوت هایی داشته است.
با توجه به مطالعات اولیه باستان شناسان روی بقایای استخوانی بر جا مانده، جامعه مورد مطالعه در گورستان مرسین چال شامل 23 زن است، که از نظر سنی شامل 14 جوان و 6 میانسال بوده که سن3 اسکلت هم نامشخص بود. 11 گوری که متعلق به مردان بودند از نظر سنی شامل 7 جوان، 3 میانسال بوده و سن یک اسکلت نامشخص بوده است.
از نظر تاریخ گذاری گورها، با توجه به یافته های بدست آمده از گورها و همچنین نمونه های تاریخ گذاری شده در فصول قبل کاوش میتوان گفت که این گورستان متعلق به دوره هخامنشی و اشکانی است.
کاوش ها در این گورستان به گفته باستان شناسان درحالی ضروری است که ادامه داشته باشد، مسئولان استان سمنان از جدیت در اجرای پروژه سد فینسک، بدون هیچ گونه تغییری سخن گفته اند. گورستان مرسین چال در حوضه آبریز این سد قرار گرفته و کاوش ها در آن نیز بیشتر به انگیزه نجات بخشی مواد فرهنگی این منطقه انجام می شود. ساخت این سد به رغم تمام هشدارهایی که درباره تخریب و آسیب آن به زیست جنگلهای هیرکانی مازندران داده شده است اما از سال 1389 آغاز شده و با هدف تأمین آب استان سمنان در حال پیگیری است.