روستای گدار یکی از روستاهای دیدنی کرمان است

ایرنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده و گزارشات منتشر شده، روستای گدار یکی از روستاهای دیدنی کرمان است.

گدار سبز روستایی است که به علت جاذبه های خاصش هر کرمانی و غیرکرمانی معرفی میکنم، البته دلیل دارد و همه اینها به سفری یک روزه به این منطقه بر می گردد، سفری در نوروز 1402 با جمعی از خانواده به جایی که نمی شناختمش؛ منطقه ای بکر و دست نخورده در مسیر جاده ای خاکی، نه از آن جاده های خاکی صاف که در ذهنتان می آید؛ جاده ای با فراز و نشیب های متعدد که هر بار بند دل آدم را پاره میکرد اما نمیشد که از این جاده دست کشید.

آسمان آبی با تکه هایی از ابر، کوهستان های مملو از سروهای کوهی و زمینی سبز و پوشیده شده از لاله های وحشی حواسمان را از جاده ناطراز و تکان های ماشین پرت میکرد.

مگر می شود همه زیبایی در یک جا جمع باشد، اینجا نه شمال بود و نه کوهستان های غرب کشور، اینجا روستایی در قلب کرمان است.

سروهای کوهی که به گویش محلی بافتی به آنها اُرس یا وُرس می گوییم با تنه های تنومندتر و قامتی استوارتر و البته خشن تر از سرو شیراز، کوههای اطراف جاده را پوشانده بود. هرچه جلوتر می رفتیم منطقه سبزتر و دست نخورده تر بود تا جایی که با رفتن، آنتن گوشی ها به همان چیزی که می خواستیم رسیدیم و آن همان آرامش بود. فارغ از هیاهوی دنیا در آنجا فقط صدای پرندگان و هوهوی باد شنیده میشد، چه خوب کردیم به اینجا آمدیم، با هم این را می گفتیم و هر کدام جایی را نشانه می رفتیم، آن درخت را می بینی آن کوه را می بینی؟!

پدربزرگ بزرگ شده منطقه است، سالهاست در این کوهها زیسته و زندگی کرده، البته در روستایی کمی آن طرف تر، ولی گدارسبز را خوب می شناسد و زیاد آمده؛ همه جا را معرفی می کند، از کوهستان های مملو از درخت می گوید که پشت کوه می نامندشان از درختان اُرسی که در اثر صاعقه آتش گرفته اند، از روزی که بخشی از این منطقه طعمه حریق شده بود و آتش آن کیلومترها آن طرف تر هم دیده میشده، از شبهایی که در این کوهستان ها خوابیده و از جدالی که با طبیعتی خشن شب داشته است.

قدیمی ترها می گویند گدار سبز در اثر خشکسالی، البته تغییر زیادی کرده ولی همچنان پا برجاست و حرف ها برای گفتن دارد ؛ اینجا هنوز چیزی از زیبایی کم ندارد، از روستاهایی مناطق سردسیرتر کشور نیز هم.

حال چطوری به گدار سبز سفر کنیم؟ سفر به گدار سبز کار سختی نیست و شما با طی مسیری 156 کیلومتری کرمان به بافت و بعد از آن مسیر جاده بافت به شهرستان ارزوئیه به دو راهی زرآب می رسید.

کمی جلوتر از این دوراهی، جاده روستایی طرنگ و گوشک قرار دارد که باید به اواسط این جاده برسید تا تابلوی گدار سبز را ببینید.

ممکن است کمی دیدن این تابلو سخت باشد به خاطر همین پیشنهاد می کنم از اهالی روستاهای طول مسیر مثل گلی گوران و شادیان اطلاعات تکمیلی بدست آورید و جاده اصلی را پیدا کنید. یکی از مهمترین توصیه های سفر به این منطقه استفاده از خودروهای کوهستانی است چون مسیر کوهستانی و صعب العبور (سخت گذر) جاده کمی برای خودروهای سواری معمولی دشوار است ولی با این خودروها سواری هم نشدنی نیست و کمی به احتیاط نیاز دارد.

موضوع مهم دیگر در سفر به گدار سبز این است که محدوده های بسیاری از این منطقه آنتن و اینترنت ندارد و دیگر اینکه درختان منطقه سروهای کوهی و بنه های قدیمی هستند که سالها در این منطقه استوار بوده اند پس تمهیدات لازم را داشته باشید و روی هیزم های این منطقه اصلا حساب باز نکنید.

نکته دیگر اینکه اگر به این مناطق رفتید بگذارید بکر بمانند و زباله در آنجا نریزید؛ اینجا شهرهای ما نیستند که ماموران شهرداری هر روز مشغول جمع کردن زباله ها از سطح خیابان باشند و هر زباله ای که در این منطقه بریزید زخمی بر چهره سبز آن وارد می کنید.