موزه لوور خانه پیروزی بالدار ساموتراس است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای واصله و گزارش های منتشر شده، موزه لوور خانه پیروزی بالدار ساموتراس است.

با اینکه شاهکار مرمرین «پیروزی بالدار ساموتراس» در زمره مشهورترین مجسمه های تاریخی قرار می گیرد، اما ممکن است بسیاری از مردم از تاریخچه آن از جمله ریشه باستانی این مجسمه، کشف آن در قرن نوزدهم میلادی و تأثیرگذاری این اثر مرمرین بر هنر مدرن و معاصر آگاه نباشند.

منشأ اصلی «پیروزی بالدار ساموتراس» مشخص نیست. با این حال باستان شناسان و مورخان هنری به طور دقیق این مجسمه را مورد بررسی قرار داده اند تا قدمت آن، دلیل ساخت و معنای آن را شناسایی کنند.

براساس اطلاعاتی که توسط موزه لوور منتشر شده است، این مجسمه احتمالا در اوایل قرن دوم پیش از میلاد توسط مردم «ردس» جزیره ای واقع در یونان خلق شده باشد. بر این اساس، این مجسمه در قلب «عصر هلنیستی» (323 پیش از میلاد تا 31 میلادی) ساخته شده است. این جنبش هنری باستانی به خاطر مجسمه های خیره کننده با سوژه های اساطیری در حال حرکت مشهور است. این رویکرد هنری در «پیروزی بالدار» هم تجلی یافته است.

این مجسمه حدودا 5.5 متری، «نایکی» الهه پیروزی یونان باستان را به تصویر می کشد. «پیروزی بالدار ساموتراس» به صورتی ساخته شده است که لباس خیس و وزش باد قابل مشاهده باشد و این شخصیت بالدار پیروزمندانه به سمت جلو یک کشتی قدم می گذارد. بر این اساس، مورخان به این نتیجه رسیده اند که این کشتی برای بزرگداشت یک نبرد دریایی موفق ساخته شده است.

براساس مقاله موزه لوور خانه پیروزی بالدار ساموتراس است، باید بدانید که این مجسمه یکی از چندین شی مرمرینی است که در «مجموعه معبد ساموتراس»، معبد باستانی واقع در «ساموثراکی» قرار داشت. این عبادتگاه ساحلی برای فرقه مخفی «مادر اعظم» ساخته شده بود.

با توجه به افزایش نبردهای دریایی در آن مقطع از تاریخ و نزدیکی این عبادتگاه به مسیرهای دریایی پرکاربرد دریای اژه، در این عبادتگاه چندین سازه تاریخی با الهام از دریا ساخته شده بود که از جمله آنها به ستونهای خاص، کشتی های مهم و البته «پیروزی بالدار» میتوان اشاره کرد که در یک فرورفتگی سنگی مشرف به عبادتگاه قرار داده شده بودند.

«چارلز شامپوزیو»، دیپلمات فرانسوی و باستان شناس آماتور «پیروزی بالدار» را در آوریل سال 1863 میلادی کشف کرد. او 23 تکه سنگ که در کنار همدیگر یک کشتی را تشکیل می دادند، جمع آوری کرد و مجسمه را درست همانطور که پیدا کرده بود، یعنی به صورت سه تکه مجزا به پاریس فرستاد.

پایه، تنه، پاها و بال چپ در نهایت از «لوور» سر درآوردند و در سالن آثار تاریخی کلاسیک سر هم شدند. این موزه همچنین یک بال گچی به مجسمه اضافه کرد اما سر و بازوی این مجسمه را بازسازی نکرد.

با این حال، حدود 90 سال پس از کشف این مجسمه توسط «شامپوزیو»، باستان شناس اتریشی بخشهای گمشده این مجسمه از جمله دست راست این الهه کشف شد. متاسفانه هیچ راهی برای اتصال دست راست به مجسمه وجود نداشت و به همین دلیل این مجسمه همچنان بدون دست باقی مانده است.

کشف دست راست پیروزی بالدار بسیار مهم بود؛ چرا که انگشتان این دست بسته نشده است و نظریه اولیه مبنی بر اینکه این مجسمه یک شی را نگه داشته بود، رد شد.

«لوور» در توضیحاتی درباره این مجسمه نوشته است: «این نظریه مطرح شده بود که «پیروزی بالدار» یک شیپور، تاج گل یا سربند را با دست راستش نگه داشته است. با این حال دستی که در سال 1950 میلادی در «ساموثراکی» کشف شد، به نحوی ساخته شده که کف دست مشخص است و دو انگشت باز شده اند که نشان می دهد او چیزی را نگه نداشته و فقط دستش را به نشانه درود بالا گرفته بود.»

امروزه این دست در نزدیکی محل نصب «پیروزی بالدار» در «لوور» به نمایش گذاشته شده است.

«پیروزی بالدار» همچون سایر مجسمه های «هلنیستی» به دلیل آناتومی طبیعی و در نتیجه به تصویر کشیدن واقع گرایانه حرکت اعضا و اجزای بدن تحسین برانگیز است.

این هنرمند برای نشان دادن بدن در حال حرکت «نایکی» را در وضعیت نامتقارن قرار داد. این ژست که به عنوان «متقابل» (contrapposto) شناخته می شود، به معنای حرکت با استفاده از توزیع وزن واقعی و یک بدن S شکل است. از مجسمه های معروف دیگری که این رویکرد کلاسیک را برای به تصویر کشیدن بدن انسان اتخاذ کردند، به «مرد متحرک» اثر «رودن» و «داوود» اثر «میکل آنژ» میتوان اشاره کرد.

عنصر دیگری که به نشان دادن حرکت کمک می کند، پارچه ای است که روی سراسر بدن مجسمه قرار گرفته است. همانطور که «نایکی» در حال حرکت است، لباس دور او می پیچد.

«پیروزی بالدار ساموتراس» یکی از مشهورترین مجسمه های روی زمین شناخته می شود و از زمان نخستین نمایش این مجسمه در موزه لوور در قرن نوزدهم، این اثر هنری الهام بخش هنرمندان بیشماری بوده است.