5 تجربه متفاوت در سفر شمال

ایسنا/ این خبر پیرامون 5 تجربه متفاوت در سفر شمال برای شما مخاطبان گرامی نگارش شده است.

استانهای شمالی تقریبا به یکی از مقاصد سفر چهارفصل در ایران تبدیل شده اند که در عین حال، طیف گسترده ای از تجربه های متفاوت برای گذراندن یک تعطیلات کوتاه یا بلند مدت را در اختیار می گذارند، اما بیشتر سفرها، به چند شهر محدود شده، که البته معمولا تمام این شهرها «شمال» خطاب می شود و بیشتر فعالیت ها هم شکل سنتی دارد. اوج ماجراجویی ها شاید به چشیدن طعم خوراک های محلی، کمپینگ و شب مانی در طبیعت، پیاده روی در ساحل و جنگل و یا کوهنوری محدود شود، در حالی که اگر در جست و جوی کشف اسرار زندگی در مناطق شمالی ایران باشید، میتوان سفر متفاوتی را رقم زد.

مقصد این سفرنامه تنکابن است؛ منطقه ای میان رامسر، عباس آباد و چالوس و چند تجربه ای که می تواند سفر به این منطقه را اندکی متفاوت کند، به اشتراک گذاشته شده است. تنکابن در همسایگی دریای کاسپین (خزر) و جنگل های هیرکانی با قدمتی چند ده میلیون ساله قرار دارد و مقصدی جذاب برای شیفتگان چای، مرکبات و گیاه خواران است.

بشقاب غذای شمالی

غذاهای غرب مازندران خیلی شبیه غذاهای گیلان است. ماهی سفید کباب شده، مرغ دشتی و مرغ ترش شکم پر از جمله خوراک هایی است که محلی ها حتما پیشنهاد می کنند و در بیشتر رستوران های تنکابن هم پیدا می شوند، اما شاید خوشمزه ترین آنها را در آشپزخانه های خانگی و بومگردی ها بتوان پیدا کرد، مثل آشپزخانه بومی در عسل (اِسل) محله که غذاهای آن قبل و بعد از کوه پیمایی در دشت دریاسر و احتمالا بعد از صعود به قله سیالان، حسابی به جان می نشیند. آشپزخانه بانویی که فقط آشپزی نمی کند، با مسافرانش گپ می زند، داستان تعریف می کند و گاهی هم راز خوشمزه شدن غذاهایش را افشا می کند.

براساس مقاله 5 تجربه متفاوت در سفر شمال باید بدانید که طعم متفاوت ترین بشقاب غذای شهسوار (تنکابن) را هم در قلب جنگل های چند میلیون ساله هیرکانی میتوان چشید، در خانه روستایی بانویی که سفره رنگین آن برای مهمانانش معمولا ترکیبی از غذاهای گیاهی مثل پولا سرتره، بادمجان کباب و پنیر برشته و نان محلی کلوا است که برای گیاه خواران می تواند جذاب باشد.

اما کوچه کبابی ها که شبیه تمام راسته های خوراکی است، جاذبه دیگر تنکابن است که دوستداران گوشت و کباب نباید از کنار آن ساده گذر کنند. این کوچه از بازارهای قدیمی شهسوار به شمار می آید و کبابی های آن از جمله قدیمی ترین کسبه این شهر هستند. کوچه کبابی ها که بوی دود آن هفت کوچه آن طرف تر هم به مشام می رسد، در کنار گشت شهری و برای بعد از پیاده روی کنار رودخانه «چشمه کیله» پیشنهاد می شود.

ملاقات با آخرین نسل از ساکنان جنگل های چند میلیون ساله

براساس مقاله 5 تجربه متفاوت در سفر شمال باید بدانید که خانه ای که در روستای حاجته واقع شده است و از جاده لشتو دسترسی دارد، تنها یک مقصد خوشمزه نیست؛ جایی است که میتوان تجربه هم زیستی با خانواده ای را که جزو آخرین نسل از روستاییان ساکن در جنگل هستند، بدست آورد. روستایی هایی که هنوز بخش زیادی از مواد مورد نیاز زندگی را خودشان تأمین می کنند و جمعیت روستایشان شدیدا رو به کاهش رفته است.

در همین خانه میتوان در فرآیند تهیه چای به سنتی ترین شکل ممکن مشارکت داشت. در جریان تولید چادرشب بافی و پارچه های منقرض شده ای که احیا شده اند، قرار گرفت و زیستن با روستاییان ساکن در جنگلی را که از عصر دایناسورها باقی مانده است، تجربه کرد. مهمتر آن که برای بدست آوردن این تجربه بکر در عین احترام به جامعه میزبان، لازم است با راهنماها و آژانس های گردشگری محلی هماهنگ کرد تا آرامش و نظم روستا و اهالی آن بر هم زده نشود.

خواب عمیق در باغ چای

باغات چای در تنکابن گسترده است، هرچند بیشتر آنها به ویلا تبدیل شده اند، اما هنوز هم این منطقه به چای و مرکباتش معروف است. اگر در روستای حاجته میتوان در فرآیند تولید دستی چای مشارکت داشت و در بازار سنتی ماهیگیران تنکابن میتوان طعم چای دمی ایرانی را نوشید، در روستای گرماپشته میتوان چای چینی و البته عمیق ترین خواب را در باغ پرشیب چای تجربه کرد؛ باغی که حالا کندوج ها و کلبه های کاهگلی و چوبی آن به بومگردی تبدیل شده و یکی از بکرترین تجربه ها را برای مسافران ماجراجو، ورزشکار و طبیعت دوست رقم زده است.

براساس مقاله 5 تجربه متفاوت در سفر شمال باید بدانید که سپری کردن اوقات در باغ چای و مشارکت در چیدن برگهای چای که البته این مورد باید در فصل برداشت اتفاق افتد، برای مسافران شمال حتما تجربه ای متفاوت است. برگ سبز چای را هر سال در سه چین بهاره، تابستانه و پاییزه برداشت می کنند و فقط سه رخ برگ سبز چای چیده می شود.

کدام انتخاب شماست؛ انبار شالی، خانه اعیانی یک خان یا هتلی لوکس؟

تنکابن فقط حدود 60 بومگردی و 16 هتل، متل و مهمانپذیر دارد و تقریبا پاسخگوی هر سلیقه ای است، که یک ویژگی خاص در میان شهرهای گردشگری محسوب می شود و از این نظر می تواند تجربه متفاوتی را در سفر رقم بزند. این اقامتگاه ها از همه نوع و هر شکلی هستند؛ از کندوج ها تا خانه های اعیانی و هتل ویلاهای ساخته شده.

کندوج، سازه ای است که شالیکاران از آن برای نگهداری و انبار کردن ساقه های شالی برنج استفاده می کنند، اکنون در بسیاری از روستاهای تنکابن نمونه ای از این کندوج ها به اقامتگاه بومگردی تبدیل شده است. در یکی از باغ های چای روستای گرماپشته، نمونه ای از کندوج ها برای اقامت گردشگران و مسافران ساخته شده است تا ناآرامی های روزمره را با باغ سبز چای دفع کنند.

در روستای چلاسر، خانه اعیانی یک خاندان نیز به بومگردی شده است؛ خانه ای با قدمت حدودا یک قرن که در باغ حدودا دو هکتاری مرکبات واقع شده و یک حمام صد ساله قدیمی دارد که قرار است به کاربری اصلی خود بازگردد. معماری این خانه بدون تغییر حفظ شده که ضمن تجربه اقامت متفاوت در خانه اعیانی روستایی خاص شمال غرب ایران، چیدن چای و مرکبات را هم میتوان تجربه کرد.

در دل جنگل سه هزار، در روستای کلاچ پا بعد از امامزاده یحیی توساکلام، جایی که جاده تمام می شود و اثری از زیست دائم انسان مشاهده نمی شود، معدود اقامتگاه هایی هستند که تجربه خلوت گزینی و دوری از شهر را در اختیار می گذارند. این اقامتگاه ها در عمق جنگل، زیست متفاوتی را برای مسافرانی که عادت به هتل یا ویلاهای کرایه ای دارند، رقم می زنند.

درباره بومگردی های جنگلی و روستایی لازم به بیان است که بیشتر این اقامتگاه ها برای همه افراد مناسب سازی نشده، اغلب آنها پله دارد و با توجه به اینکه در محیط جنگلی و روستایی بکر قرار دارند، از گزند حشرات در امان نیستند و یا تمام این اقامتگاه ها دارای سرویس بهداشتی و حمام اختصاصی نیستند، بنابراین مسافر باید تمام این شرایط را در نظر بگیرد و یا نهایتا سراغ اقامتگاه هایی با شرایط هتلی برود.

دهکده ملی سفال

در دره ای سبز در روستای سلیم آباد، خانواده بزرگ حدودا چهل نفره ای زندگی می کنند که شغل همگی آنها سفالگری است. پدر خانواده که اکنون دهکده محل سکونتشان، نامش را از او گرفته است، «بابا محب» سبب این سبک از زندگی در این روستا شده است. مردی که سفالگری پیشه اجدادش بوده اما حالا همسر، فرزندان، عروس ها، نوه ها و نتیجه هایش را هم درگیر سفالگری کرده و باعث شده روستای سلیم آباد با عنوان روستای ملی سفال در سال 1399 ثبت شود.

روستای سفال بابا محب یک مقصد گردشگری است و هر بار که سر بزنید حتما گروهی از گردشگران و مسافران را ملاقات خواهید کرد که به تماشای مرد کهنسالی نشسته اند که همچنان با انگیزه پشت چرخ سفال می نشیند و در چشم برهم زدنی اثری را خلق می کند. این خانواده علاوه بر اینها در کار تولید کوزه های بزرگ جثه و کلاهک های سفالی سقف های آلاچیق ها هستند. سوای تماشای دلچسب یک روستای سفالی، قرار گرفتن در جریان زندگی یک خانواده بزرگ، که در عین حال ساکنان یک روستا را تشکیل می دهند، به طوری که محوطه روستا حکم حیاط خانه را برای این خانواده بزرگ پیدا کرده است، به نظر جذاب می آید و ارزش سفر به این دهکده صنایع دستی را دارد.

برای سفر به این منطقه بهتر است وسیله نقلیه مناسب همراه باشد و یا پیشنهاد می شود از راهنماها، آژانس های گردشگری و یا راننده های محلی کمک گرفته شود. اطلاعات اولیه درباره اقامتگاه ها، راهنماها و آژانس های گردشگری محلی در وبسایت شهرداری این منطقه قرار گرفته است.

هزینه سفر

طبق گفته الهام کریمی، راهنما و فعال گردشگری تنکابن گردی معمولا رایگان انجام می شود و برای پیدا کردن مسیر پیاده روی در شهر هم نقشه هایی تهیه شده که به زودی در اختیار مسافران این شهر قرار داده می شود، اما هزینه سفر تجربه گرایی به منطقه تنکابن با محور تجربه هم زیستی، گیاه شناسی، رد پای حیوانات، چیدن چای و موارد مشابه متأثر از تعداد روز و تعداد شرکت کنندگان است که این هزینه برای یک سفر کوتاه با یک شب اقامت در خانه روستایی و دو روز تجربه گرایی همراه با کارشناس و متخصص و وعده های کامل غذا، برای هر نفر حدود یک و نیم میلیون تومان تمام می شود.