موزه گنجینه بابل میزبان 10 اثر پیش از تاریخ است

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست رسیده، موزه گنجینه بابل میزبان 10 اثر پیش از تاریخ است.

جام زرین کلاردشت

یکی از پرابهت ترین جام های زرین ایران مهمان موزه بابل است، جامی متعلق به 1000 تا 600 سال پیش از میلاد که در سال 1318 شمسی، هنگام کندن پی و ساخت عمارت «اوجابیت» همراه با مجموعه ای نفیس از آثار باستانی زرین، مفرغی و سفالی در کلاردشت مازندران کشف و به همین نام ثبت و شناخته شد؛ «جام کلاردشت»

شکوه این اثر علاوه بر زرین بودن آن به ظرافتی است که هنرمند در شیوه ساخت، طراحی و پرداخت جزییات بکار گرفته است. روی بدنه این جام سه شیر برجسته و پرچ شده، تصویر هر سه شیر طبیعت گرایانه بوده و به شیوه ای حکاکی شده که به نظر می رسد هیچ جنبنده ای از تیررس نگاه آنها در امان نخواهد ماند. روی بدن شیرها نمادهایی کهن مانند چلیپا، گردونه خورشید (سواستیکا) دیده می شود، روی بدنه ظرف نیز نقش زنجیره ای، طرح ترنج و گلهای شش پر نقر شده است. پیشینه جام کلاردشت با آثاری مانند جام مارلیک گیلان، حسنلو آذربایجان و سیلک کاشان برابری می کند.

براساس مقاله موزه گنجینه بابل میزبان 10 اثر پیش از تاریخ است، باید بدانید که این جام 235 گرم وزن، 5.11 سانتیمتر قطر و 9 سانتیمتر ارتفاع دارد و شماره 1688 در فهرست آثار ملی ایران مزین به نام این اثر تاریخی است.

انگشتر زرین به نگین مشبک گل

تماشای انگشتری ظریف که از اعماق تاریخ سفر کرده و حالا در مقابل چشمان شما می درخشد، فرصتی است برای آشنایی با روحیه هنرمندانی که بین ما و آنها، هزاران سال تاریخ و تمدن وجود دارد.

اثر بعدی، انگشتر زرینی متعلق به نیمه نخست هزاره اول است که از کاوشهای کلاردشت بدست آمده، فرم اصلی انگشتر دایره ای با صفحه تخت است که در میان آن، دایره کوچکتری با نگین مشبک به شکل گل پنج پر قرار دارد. برگهای این گل شبیه قلب بوده و این شی از گورستانی کشف شده که براساس اعتقادات رایج آن روزگار، همراه با مردگان اشیایی را دفن می کردند.

این اثر تاریخی 8.3 گرم وزن دارد و به شماره 3267 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.

شمشیر زرین

شمشیری کوتاه، زرین و با جزییات اندک که بیشتر شبیه به یک اثر هنری مینیمالیستی است، شمشیر موسوم به «آکیناکه» از پس هزاره ها، صنعت فاخر فلزکاران عصر هخامنشی را به نمایش میگذارد. این اثر تاریخی از کلاردشت کشف شده و ساخت آن به دوران هخامنشی بازمی گردد. فرم ظاهری آن شبیه درخت کاج بوده و اندازه این گونه از شمشیرها، از 35 تا 50 سانتیمتر متغیر است. این اثر تاریخی به شماره 1687 در فهرست آثار ملی ایران قرار دارد.

ظرف به شکل برگ مو

تصور کنید اواخر قرن چهارم میلادی است و شما هنرمندی ساکن کرانه های جنوبی دریای خزر هستید، شاید برگهای زیبای درخت مو گزینه مناسبی باشد تا شما هنر و مهارت فلزکاری را به آیندگان نشان دهید. اثر بعدی ظرفی مکشوفه است از ساری به شکل برگ مو و از جنس نقره مرغوب. بر روی این ظرف نفیس که از نمونه های بسیار نادر نقره های ساسانی بشمار می آید، تکنیک چکش کاری و صیقل به صورت بسیار ماهرانه ای انجام شده است. به علت خلوص بالای فلز نقره، آسیب شیمیایی و زنگ زدگی در آن به حداقل رسیده و آثار طلاکاری در قسمتهایی از ظرف دیده می شود. مشخصات ظاهری این اثر تاریخی طول 5.22 سانتیمتر، عرض 2.18 سانتیمتر و ارتفاع 5.5 سانتیمتر با وزن 2. 554 گرم است که به شماره 1277 در فهرست آثار ملی ثبت شد.

بشقاب سیمین

در سال 1333 کسانی که حوالی کوره آجرپزی انتهای خیابان میرزازمانی ساری پاتوقشان بود هرگز تصور نمی کردند روزی روزگاری یکی از زیباترین آثار سیمین دوران ساسانی از محدوده همین کوره کشف شود، در یکی از روزهای سال 1333 به شکل کاملا اتفاقی سه شی نقره در این محدوده کشف شدند که از آن تعداد، بشقاب منقوش با صحنه شکار به عنوان یکی از اولین و زیباترین آثار سیمین دوره ساسانی شناخته می شود. تصویر منقور روی این بشقاب، به رسم روایتگری های تصویری آثار ساسانی، صحنه شکار شاهی سوار بر اسب با کمانی بر دوش را نشان می دهد. شاه در این اثر در حال تیراندازی به یک شیر بوده و شیر دیگری هم زیر پای اسب او به خاک افتاده است.

شخص سوار به نظر می رسد که به پشت نشسته و پشتش به سمت سر اسب باشد. تاج شاه عیناً شبیه به هیچ یک از تاج های ضرب شده روی سکه های ساسانی نیست اما، شبیه ترین گزینه به آن، تاج اردشیر دوم است. تکنیک ساخت ظرف به روش قلم زنی و ریخته گری بوده و برای ساخت آن، هنرمند ابتدا جزئیات را به صورت جداگانه قالب ریزی و سپس به سطح ظرف لحیم کرده است. پایه این بشقاب نیز جداگانه ساخته و سپس به ظرف متصل شده که در حال حاضر تنها بخش کوچکی از آن سالم مانده است.

این اثر تاریخی که به شماره 1275 در فهرست آثار ملی ایران قرار گرفته، به نوعی روایتگر شیوه شکار در دوران ساسانی نیز است و 6.28 سانتیمتر قطر، 6 سانتیمتر ارتفاع و 1302 گرم وزن دارد.

بشقاب سیمین

اثر بعدی بشقاب نقره مکشوفه از ساری و متعلق به اواخر قرن چهارم میلادی، برابر با دوره ساسانی است. در ساخت این ظرف از روش چکش کاری استفاده شده و در بخشهایی از آن، آثار طلاکاری دیده می شود. این ظرف سیمین با خلوص به نسبت بالا 30 سانتیمتر قطر و 635 گرم وزن دارد و در فهرست آثار ملی به شماره 1276 ثبت شد.

بشقاب زراندود

«بشقاب زراندود قائم شهر» اثر بعدی از جنس نقره و مکشوفه از قائم شهر است که در مرکز آن، تصویر فردی را می بینیم که به سمت چپ می نگرد و تلاش می کند تا اسب سرکشی را به کمند بکشد. این بشقاب سیمین، زراندود بوده و از تکنیک قلم زنی برای ثبت تصویر در آن استفاده شده است. شماره ثبت ملی این اثر 14194 بوده و با ارتفاع8.4 سانتیمتر، قطر دهانه 5.22 سانتیمتر و وزن 1.561 گرم بر پایه ای حلقوی به ارتفاع 2.1 سانتیمتر و به قطر 7 سانتیمتر قرار گرفت.

کاسه

کاسه ای نقره که به روش چکش کاری، قلم زنی و ریخته گری ساخته شده و در مرکز آن، مدالی بزرگ با شمایل نیم تنه یک مرد با ریش صاف و نوک تیز از نیم رخ راست دیده می شود. موهای فر خورده و بلند مرد از بالای سر آغاز شده و تا روی شانه ادامه پیدا می کند. روی پیشانی او یک نوار باریک با تزیینات مرواریدی بسیار ریز دیده می شود که ادامه آن، در پشت سر به اهتزاز در آمده است. از دیگر زیورهای این مرد میتوان به گوشواره بزرگ او اشاره کرد. در سطح خارجی کاسه خطوطی ایجاد شده که از مرکز شروع و به کناره های ظرف ختم می شود.

کاسه نویافته نقره 21 سانتیمتر قطر، 8.6 سانتیمتر ارتفاع و 5.5961 گرم وزن دارد و قطر مدال مرکزی آن 9 سانتیمتر است، 14192 شماره ثبت ملی این ظرف سیمین است.

کلاه خود

اثر بعدی کلاه خودی متعلق به دوران ساسانی است که با مفرغ و آهن ساخته و برای تزیین آن از نقره استفاده شده است. کلاه خود سیمین توسط یگان حفاظت میراث فرهنگی از قائم شهر به دست آمده اما متعلق به شرق استان مازندران است. این اثر تاریخی که به شماره 15154 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده، 18 سانتیمتر ارتفاع و قطر دهانه ای برابر با 5.21 و 5.18 سانتیمتر دارد.

بشقاب نقره

عصر ساسانی دوران درخشانی برای هنرمندانی بود که از مهارت کافی برای ثبت و روایت صحنه های شکار برخوردار بودند. بشقاب نقره کشف شده از قائم شهر صحنه شکار مرد ساسانی و همچنین صید خرگوش توسط عقاب را حکایت می کند. در نزدیکی لبه داخلی ظرف، هنرمند فضای بیرونی و درونی را به کمک نواری از میوه و برگهای انگور مجزا کرده، در بخش داخلی سوار بر اسب، تیر را از چله کمان به سمت عقابی پرتاب می کند که خرگوشی را صید کرد. روبروی سوار، درختی قرار دارد که به نظر می رسد خرگوشی در پشت آن خود را از تیررس شکارچیان پنهان کرده و در بخش پایینی، عقابی دیگر دیده می شود.

این ظرف سیمین فاخر و مصور با قطر 5.22 سانتیمتر و ارتفاع 5.4 سانتیمتر و 558 گرم وزن، به شماره 15148 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.

موزه گنجینه بابل 2 خرداد تا نخستین روز تیر امسال از ساعت 9 صبح تا 7 عصر میزبان علاقمندان بازدید از نمایشگاه موقت آثار تاریخی منتخب زرین و سیمین خواهد بود.