غار نعیم یکی از دیدنی های آذربایجان شرقی به شمار می رود

سیری در ایران/ براساس آخرین گزارش های منتشر شده، غار نعیم یکی از دیدنی های آذربایجان شرقی به شمار می رود.

غار نعیم سردرود در حوالی این شهر و در دامنه کوه سهند که جز قسمتهای پربار آذربایجان شرقی از نظر تاریخی و مدنیت بوده، واقع شده است. غار نعیم اثر فاخر معماری صخره ای این منطقه بوده که مشابه آن در شهر کاشان کشف شده است. این غار سه طبقه بوده که در سالن هر طبقه در سمت چپ و راست آن اتاق هایی دو یا سه نفره به اندازه دو در دو و نیم متر و به ارتفاع یک و نیم متر ساخته شده اند. حتی، به نظر می رسد شاید بیشتر از سه طبقه نیز باشد.

طبقه اول به طول سه و نیم کیلومتر و دارای 200 اتاق در اطراف است که در هر اتاق محل هایی برای استراحت، قرار دادن شمع و تأمین روشنایی تعبیه شد. همچنین، رودی به طول 300 متر برای تامین آب آشامیدنی افراد ساکن در غار مابین اتاقها در سالن جریان دارد. این طبقه به هواکش بزرگی که اهالی به آن برج می گویند، ختم می شود.

ورودی طبقه دوم از راه سقف طبقه اول، بعد از طی 15 متر از ورودی اصلی غار دیده می شود که موقع ورود به این طبقه فرد با سه راهی مواجه شده که یکی آن را به ورودی بر می گرداند، یکی به مکانی نامشخص که احتمالا چاه است، هدایت می کند و دیگری نیز فرد را به طبقه دوم می رساند که به طول 200 متر و دارای 20 اتاق است. به گفته اهالی منطقه، از طبقه دوم به سوم مسیر دسترسی وجود دارد که امروزه به دلیل رسوبات مسدود شده است.

این غار در چهار شاخه ساخته شده است. بخشی از غار در زیر خانه های شرقی خلجان قرار گرفته که اهالی برای نگهداری آذوقه و انباری از آن استفاده می کنند و بخشی نیز در زیر روستای ورنق به طول یک کیلومتر واقع شده است. بخش دیگر به قسمتی مرطوب در شرق متصل و بخش چهارم به منطقه ای بنام میندوش منتهی می شود. در این غار محفظه های هوا و نور به طرف بیرون از طریق سقف غار وجود دارد. در هر 50 متر محفظه هایی به ارتفاع دو تا پنج متر و قطر نزدیک 70 سانتیمتر برای تهویه هوا و تامین روشنایی ساخته شده و نیز بیرون هر اتاق و راهروها جای پیه سوزها دیده می شود. مکانهایی نیز برای نگهداری حیوانات و همچنین اجاق برای پخت و پز به همراه ظروف قدیمی در غار مشاهده می شود.

در خصوص ظروف و سفال های کشف شده از غار باید گفت سفال ساده نخودی، قرمز و خاکستری رنگ با نقوش مختلف، سفال ساده لعاب دار، سفال لعاب دار گلدار تزیینی و سفال سوخته از محل کشف شده که تخمین زده می شود مربوط به صده های قبل از اسلام تا دوره اسلامی باشند. طبق مشاهدات چنین بر می آید که غار به صورت معماری صخره ای و دستکند و با هدف استتار و در امان ماندن از خطرات دشمن و ناملایمات طبیعی ساخته شده است.

دهانه غار به عرض چهار متر و ارتفاع یک و نیم متر است ولی مدخل ورودی 60 در 60 سانتیمتر هست که در موقع ورود باید 10 متر سینه خیز طی کرد. پس از طی این مسافت، میدان بزرگی دیده می شود که وسط آن چاهی با دهانه ای به قطر دو متر و به عمق چهار متر قرار گرفته که به طبقات زیرین دیگر متصل است. غار دارای چندین ورودی بوده که اهالی روستا بسیاری از آنها را مسدود و برایشان درب ساخته و قفل زده اند. غار از سمت شمالی به خانه های مردم راه دارد که به دلیل حریم خصوصی امکان ورود وجود ندارد و مشخص نیست این غار به کجا منتهی می شود. برخی از راههای دسترسی دچار رسوب گرفتگی شده و بطور کامل و دقیق کشف و تاریخ نگاری نشده اند و بدون بررسی و پژوهش نیز نمیتوان در مورد قدمت و نوع کاربری آن نظری اظهار کرد.