سبک نقاشی خواکین سورولا در زیرمجموعه امپرسیونیسم قرار میگرفت

ایسنا/ براساس آخرین گزارش های منتشر گشته، سبک نقاشی خواکین سورولا در زیرمجموعه امپرسیونیسم قرار میگرفت.

«خواکین سورولا» نقاش اسپانیایی بود. بهترین آثار او در فضای باز نقاشی شده اند و ساحل آفتابی والنسیا را به زیبایی به تصویر می کشند. عمده شهرت «سورولا» برای نقاشی های ماهرانه اش از مردم و مناظری است که زیر نور درخشان خورشید سرزمین مادری اش به تصویر کشیده شده اند.

تابلو نقاشی «ثبت لحظه» که در پایین مشاهده می کنید، یک اثر هنری بسیار معمولی از «خواکین سورولا» است. جذاب است، اینطور نیست؟ حالا که زمستان فرا رسیده، شاهکارهای گرم «سورولا» بیش از پیش جذاب به نظر می رسند. در ادامه گزارش با زندگی و فعالیت های این هنرمند بزرگ اسپانیایی بیشتر آشنا می شوید.

«سورولا» کودکی غم انگیزی را سپری کرد. او در خانواده فقیری متولد شد و در دو سالگی والدینش را بر اثر بیماری احتمالی وبا از دست داد و یتیم شد. پس از آن، دایی و خاله «سورولا» از او و خواهرش مراقبت کردند. خوشبختانه استعداد هنری او از همان دوران کودکی مشخص بود و او از سن 9سالگی در شهر محل زندگی اش به یادگیری هنر مشغول شد.

همانطور که اشاره شد، ویژگی های یک هنرمند بااستعداد از همان دوران کودکی در «سورولا» آشکار شد و در سن 15سالگی به «آکادمی سن کارلوس» واقع در «والنسیا» پیوست.

او که برای تحصیلات تکمیلی به مادرید رفته بود و شاهکارهای هنری موزه پرادو را بررسی کرده بود، در ادامه به «رم» و «پاریس» رفت و دوباره به والنسیا بازگشت. او در ابتدا آثار تاریخی و رئالیستی اجتماعی کشید که یکی از آنها «مارگریت دیگر» (1892) بود که نخستین اثر هنری موفقیت آمیز او محسوب میشد. این نقاشی در نمایشگاه ملی مادرید مدال طلا دریافت کرد، سپس در نمایشگاه بین المللی شیکاگو جایزه نخست را کسب کرد و فروخته شد و متعاقبا به «موزه هنر میلدرد لین کمپر» واقع در ایالات متحده اهدا شد.

او اغلب خانوده اش را نقاشی میکرد. در سال 1888 میلادی «سورولا» ازدواج کرد و بعد از مدتی صاحب دو دختر و یک پسر شد. اعضای خانواده او از سوژه های محبوب او برای نقاشی کردن بشمار می رفتند.

«سورولا» به امپرسیونیسم روی آورد. در سال 1906 میلادی «سورولا» برای نخستین بار در گالری «ژرژ پتی» یکی از گالری های اصلی امپرسیونیست ​​در پاریس شرکت کرد. این یک موفقیت چشمگیر بود و به اعتبار بین المللی این هنرمند کمک کرد. این نمایشگاه نزدیک به 500 اثر، نقاشی های دوران ابتدایی فعالیت و همچنین صحنه های ساحلی، مناظر و پرتره ها را شامل میشد. تعداد نقاشی های او حیرت منتقدان را به همراه داشت.

«سورولا» در ایالات متحده آمریکا به یک ستاره تبدیل شد. او در سال 1908 میلادی با یک مجموعه دار به نام «آرچر میلتون هانتینگتون» ملاقات کرد که او را به عضویت انجمن اسپانیایی آمریکا در شهر نیویورک درآورد و از او دعوت کرد تا آثارش را در سال 1909 در این شهر به نمایش بگذارد. این نمایشگاه شامل 356 نقاشی بود که 195 نقاشی از آنها فروخته شد. سورولا پنج ماه را در آمریکا گذراند و در این مدت بیش از 20 پرتره کشید.

موزه ای مختص آثار «خواکین سورولا» ساخته شده است. در سال 1932 خانه این هنرمند در مادرید به موزه ای تبدیل شد که امروزه به عنوان «موزه سورولا» شناخته می شود. این خانه معمولی اسپانیایی متعلق به نیمه اول قرن بیستم، خانه و کارگاه او در یازده سال آخر عمرش بود. خانواده اش املاک او را به دولت اسپانیا سپردند و دولت تصمیم گرفت آن را به موزه ای تبدیل کند که نقاشی ها و وسایل شخصی او (مجسمه ها، نامه ها، منسوجات، مبلمان و غیره) که «سورولا» در طول زندگی اش جمع آوری کرده بود را به نمایش بگذارد.