کشف یک گور عصر وایکینگ ها در غرب پایتخت نروژ

ایسنا/ براساس آخرین خبرهای بدست آمده، کشف یک گور عصر وایکینگ ها در غرب پایتخت نروژ صورت گرفت.

«عصر وایکینگ» (793 تا 1066 میلادی) پس از «عصر مهاجرت» و «عصر آهن اسکاندیناوی» شکل گرفت. در این دوران بود که نروژی هایی که با نام وایکینگ ها شناخته می شوند، یورش و تجارت در بخش های اعظم اروپا و آمریکای شمالی را آغاز کردند.

غرب اسلو سکونتگاه بزرگی در عصر وایکینگ ها بوده است. با این حال آثار تاریخی بسیار اندکی از این دوه تاریخی در این محوطه کشف شده و در نتیجه، کشف یک گور در این مکان بسیار نادر است.

به گفته یک باستان شناسان در دفتر میراث فرهنگی اسلو، پیش از کشف این گور دست نخورده، فقط بقایای تکه تکه شده آثار تاریخی مخصوص خاکسپاری و استخوان های سوخته و شکسته از 58 گور وایکینگی در این شهر کشف شده بود. بیشتر این گورها بطور اتفاقی توسط کارگران و در حوالی 1800 میلادی کشف شده اند.

در دهه 30 میلادی، یک شمشیر وایکینگی در عمق یک متری تالار شهر اسلو کشف شد. پیش تر در سال جاری میلادی نیز یک سنجاق سینه تاریخی در جریان ساخت و ساز در اسلو کشف شد. باستان شناسان کشف شمشیر و سنجاق سینه را اکتشافی نادر توصیف کرده اند اما ارزش گنجینه تاریخی که اخیرا در گور وایکینگی واقع در این شهر کشف شده، بسیار فراتر است.

این گور تاریخی در جریان کاوش باستان شناسی پیش از ساخت و ساز خانه ای جدید کشف شد. باستان شناسان در داخل این گور تکه هایی از یک ظرف سنگی، یک سنجاق سینه مجلل سلتی، یک داس، دو چاقو، لوازم اسب سواری و بخشی از یک سپر را کشف کردند. در طراحی سنجاق سینه از اشکال مدور استفاده شده بود و محققان با توجه به همین نکته موفق شدند زمان ساخت آن را تشخیص دهند. این سنجاق سینه در حوالی 850 میلادی ساخته شده است. محققان همچنین با توجه به طراحی سنجاق سینه دریافتند که یک مرد در این گور دفن شده است.

نکته قابل توجه درباره گورهای کشف شده متعلق به عصر وایکینگ بیشتر بودن تعداد گورهای مردان نسبت به زنان است. در داخل گورهای زنان وایکینگ اغلب جواهرات وجود دارد، این در حالی است که مردان وایکینگ اغلب با تبر و سلاح دفن می شدند. از بین 58 گوری که تاکنون در اسلو کشف شده، 54 مورد به مردان و 4 مورد به زنان تعلق دارد. با اینکه ممکن است دلایل زیادی برای نابرابر بودن تعداد گورهای کشف شده وجود داشته باشد اما باستان شناسان معتقدند این مسأله به این معنا نیست که در عصر وایکینگ مردان بیشتری به نسبت زنان دفن شده اند. علت اصلی این مسئله راحت تر بودن کشف سلاح هایی همچون تبر و شمشیر به نسبت اشیای ظریفی همچون زیورآلات است.