خدمات الیو وتزل دنیس، بانویی که سفر با قطار را متحول کرد

در مقاله رابطه الیو وتزل دنیس و ریاضیات آمده که الیو وتزل دنیس (Olive Wetzel Dennis) سال های زیادی را به آزمایش ریل های راه آهن گذراند و تلاش کرد که همه چیز را از کنترل آب و هوا گرفته تا ماشین غذاخوری چینی در مسیر راه بهبود دهد. اگر شما گاهی اوقات بین دهه 1920 تا 1930 از راه آهن اوهایو و بالتیمور در شمال شرقی آمریکا استفاده کرده بودید، ممکن بود با مسافری روبرو شوید که به نظر می رسید در محیط اطراف خود به سرمایه گذاری مشغول است. درحالیکه شما در حال چرت زدن در مسیر بودید و یا به نزدیک شدن افق آسمان در شیکاگو نگاه می کردید، این خانم در حال اندازه گیری دقیق ارتفاع صندلی ها و یا پهن کردن پارچه برای کنترل کردن رنگ آن ها بود که خود از خدمات الیو وتزل دنیس می باشد. زمانی که شما شام خود را در ماشین غذاخوری انتخاب می کردید، می توانستید ببینید که او چگونه همه جزئیات را در نظر می گیرد. صبح روز بعد هنگامی که از اتاق خود خارج می شدید او به شما خوش آمد گویی دوباره می گفت و از شما درباره چگونگی خواب می پرسید. این خانم، Olive Wetzel Dennis اولین مهندس خدمات در جهان بود. در آن زمان که کمتر خانمی حتی وارد قطار می شد، این خانم بیشتر زمان خود را در B&O می گذراند و تمام تلاش خود را برای بهبود تجربه سفر مسافران انجام می داد. این بانوی مهندس در طول حرفه طولانی مدت خود بهسازی های بسیاری را در شرکت راه آهن از پایه و صندلی های استراحت تا طراحی دستگاه های تهویه انجام داده و کیفیت قطارها را بسیار بالا برده است. به همین دلیل روزنامه Baltimore Sun بعد از فوت او عنوان کرد که این بانو درد و سختی را از قطار بیرون کرد. اگرچه این خانم در اواخر زندگی خود وارد عرصه مهندسی شده اما شارون هاروود، مورخی که اغلب در زندگی دنیس در موزه راه آهن B & O در بالتیمور حضور دارد، می گوید او یک مهندس به دنیا آمده بود. در هنگام کودکی زمانی که اقوام به او عروسک هدیه می دادند که که با آن بازی کند، او برای آن ها خانه و مبلمان درست می کرد و زمانی که از مدرسه دیر به خانه می رسید، حتما در راه مشغول حرف زدن با کارگران ساختمانی بود که این از نکات مثبت زندگی نامه الیو وتزل دنیس می باشد.

زندگی نامه الیو وتزل دنیس و جذابیت آن

در سال 1896 که الیو وتزل دنیس 10 ساله بود، پدرش که از استفاده دنیس از وسایلش خسته شده و در عین حال به او افتخار می کرد، یک مجموعه کامل از تجهیزات را به او داد و دنیس سریعا برای برادر کوچکش یک ماشین کوچک درست کرد که صندلی هایش کاملا می چرخید و به سمت بالا و پایین حرکت می کرد. دنیس به کالج Goucher در بالتیمور و سپس به دانشگاه کلمبیا در نیویورک رفت. او سپس به مدت یک دهه مشغول آموزش ریاضی در یک دبیرستان فنی در واشنگتن دی سی شد. او بعدها به روزنامه SUN گفت "ایده مهندس عمران شدن من را رها نکرد". در سال 1919 وی در برنامه مهندسی عمران دانشگاه کرنل ثبت نام کرد و در سال 1920 در نصف زمان معین شده فارغ التحصیل شد. دنیس دومین خانمی بود که توانست این مدرک را بگیرد. در روز جشن فارغ التحصیلی یکی از مردها فریاد زد و گفت: "یک خانم مهندس چه کاری می تواند انجام دهد؟". اگرچه که این یک سوال بی ادبانه است اما در آن زمان این کار برای خانم ها تعجب آور بود. هاروود می گوید: "کار در راه آهن و قطار همیشه یک صنعت مردانه بوده است". اگرچه خانم ها کارهایی از قبیل کار در رستوران، کار اداری و نگهبان ایستگاه را انجام می دادند اما این که یک خانم کار عملی انجام دهد، بسیار نادر بود. بنابراین هنگامی که راه آهن بالتیمور و اوهایو دنیس را به عنوان یک پیش نویس در بخش مهندسی پل استخدام کرد، مدیران تغییر نظر دادند. مقاله ای در روزنامه SUN منتشر شد که عنوان آن "مهندس عمران خانمی که از کارهای فنی لذت می برد" بود و در آن دنیس را به عنوان معدود مهندسین عمران خانم فعال در کشور و شناخته شده در بالتیمور " معرفی کرد. اگرچه دنیس همواره می گفت که همکارانش به او احترام می گذارند اما این مقاله ایده خوبی درباره محیطی که او با آن مواجه است، به مخاطبان می دهد. می دانید، به نظر نمی رسد که خانم ها ذهن ریاضیاتی داشته باشند. گزارشگر SUN می گویند دنیس روحیات مردانه ندارد و به خوانندگان اطلاع می دهد که خواننده خوبی است و می تواند دوخت و دوز کند، از موش و مار نمی ترسد اما به شدت از حشرات وحشت دارد. این چیزها باعث عقب نشینی دنیس نشد. در زندگی نامه الیو وتزل دنیس آمده است که او بلافاصله پس از شروع کار خود اولین پل راه آهن را در Painesville، Ohio طراحی کرد و در عرض یک سال توانست دیداری با دانیل ویلارد رئیس راه آهن داشته باشد.

الیو وتزل دنیس و ریاضیات، موضوعی عمیق و قابل فهم

برای اولین بار در زندگی نامه الیو وتزل دنیس، او خودش را در موقعیتی قرار داد که جنسیت او در آن به جای مسئولیت به عنوان یک دارایی حرفه ای دیده می شد. از آنجایی که جاده های آمریکا با ماشین و اتوبوس پر شده بود، B & O در تلاش بود تا مسافران را حفظ کند و ویولارد تصمیم گرفته بود به این موضوع که آن ها قبلا نادیده گرفته شده بودند، توجه زیادی نشان دهد. دنیس بعدها یادآوری کرد که به او گفته شده بود که ایده هایی بدهد تا خانم ها بیشتر از قطار برای سفر رفتن استفاده کنند. او در ادامه گفت که ویلارد تحت این فرضیه عمل کرد که اگر خانم ها از قطار استفاده کنند، آقایان هم از آن ها پیروی می کنند. او دنیس را به جایگاه جدیدی معرفی کرد که شامل ایده های جدیدی برای راحت تر کردن سفر بود و این طور شد که او به اولین مهندس سرویس B & O تبدیل شد. مطمئنا به منظور بهبود تجربه مسافرتی دنیس مجبور بود که تجربه مسافرتی داشته باشد و بنابراین برای چندین سال مجبور شد بیشتر وقت خود را صرف راندن ریل کند. او یک قطار B & O را تا انتهای خط می برد، بیرون می آورد و بلافاصله بر روی مسیر دیگری به حرکت در آورد. او همچنین از قطارهای رقیب مانند راه آهن پنسیلوانیا و مرکز نیویورک استفاده می کرد و آن ها را به دقت بررسی می کرد که این از خدمات الیو وتزل دنیس بود. دنیس در دوران حرفه ای خود بین یک چهارم تا نیم میلیون مایل را به سفر گذراند و در حال شناسایی و حل مشکلات میان راه بود. اتاق های رخت کن و مخصوص آرایش بسیار کم و محدود بودند؟ وی آن ها را گسترش داد و دستمال های کاغذی، صابون مایع و فنجان های یک بار مصرف را اضافه کرد. پنجره ها بسیار کوچک هستند؟ وی دستگاه تهویه ای را اختراع کردکه دمای هوا را ثابت می کند و خاکسترها را از قطار خارج می برد. دنیس یک بار مسیر رفت و برگشت به شیکاگو را فقط خوابید تا مارک تشک ها را در طول مسیر امتحان کند. به لطف خدمات الیو وتزل دنیس در سال 1931 B & O اولین قطار جهان مجهز به تهویه مطبوع کامل را معرفی کرد. یکی دیگر از مقاله های مجله تایمز می گوید بدون شک، خانم دنیس بزرگترین خانم خانه دار جهان است. با این حال، این کار برابر با مهندسی طراحی و تحقیق اجتماعی بود. اگرچه در ابتدا اول به او گفته بودند که بر روی مسافران خانم تمرکز کند اما بعدها وی متوجه شد که نیاز است که شرایط برای تمام مسافران بهبود پیدا کند. زمانی که گروهی از بازرگانان به او گفتند که جلسه بسیار مهمی دارند اما بعد از خوردن شام احساس خواب آلودگی بسیاری داشتند او به منوی شام، سالاد و سوپ هم اضافه کرد. بعد از گذراندن چند شب در واگن او صندلی های خوابیده، چراغ های کم نور سقف و شمارنده هایی را برای نوبت دهی ساندویچ و قهوه تعیین و طراحی کرد. هاروود می گوید: هیچ جزئیاتی در نظر وی ناکارآمد نبود. هنگامی که ظروف چینی درخشندگی خود را از دست دادند، مجموعه جدیدی از آن ها را با طرح هایی از مناظر در داخل بشقاب ها خریداری کرد. بهبودهای دیگری که وی انجام داد شامل جدول های زمان بندی ساده شده، اثاثیه ای با تمیز کردن راحت، پرستار در داخل قطار، اجرای تنظیمات ماشین های ناهارخوری که نیازمندی صندلی های بلند برای کودکان را از بین می برد و خانم ها می توانند پاهای خود را به راحتی بر روی زمین بگذارند، می شود. نیویورک تایمز گزارش داد که دنیس بعضی از این مشاغل را به دیگران ترجیح داد: او برای جلوگیری از مسیرهای مسدود شده یا شناسایی نقص در ساخت اسکله Pullman بیشتر ترجیح داد به جای از ساختن یک طرح رنگی برای ماشین، از درها و کابینت ها استفاده کند. اما دنیس هر دو را کنار گذاشت. در نهایت B & O او را مسئول طراحی کل قطار Cincinnatian کرد که شامل ترکیبی از خدمات الیو وتزل دنیس بود و هاروود آن را افتخار حرفه او نامید. دنیس در سال 1951 و در سن 65 سالگی بازنشسته شد. او در شش سال بعد در خانه خود در بالتیمور فوت کرد. وی در هنگامی که با B & O کار می کرد، با گروه های مختلفی از خانم ها درباره الیو وتزل دنیس و ریاضیات صحبت کرد و آن ها را تشویق کرد تا علایق خود را به بالاترین سطح ممکن برسانند. هاروود می گوید: "شکی نیست که زنان دیگر از اشتیاق او برای مهندسی عمران الهام گرفته اند. الیو وتزل دنیس و ریاضیات یک مدل عالی برای اشتیاق و رسیدن به خواسته بود. با این حال میراث مستقیم او عمدتا نامرئی باقی مانده است. دنیس بسیاری از اختراعات خود را به نام راه آهن امضا کرده است. نام او در تبلیغات سینسیناتی، قطاری که او طراحی کرده است ظاهر نشده است. همچنین در آگهی های تبلیعاتی هم نام او ذکر نشده است. همانطور که هاروود در حرف هایش می گوید، بیشتر افراد خارج از جامعه راه آهن اطلاعی از الیو وتزل دنیس و ریاضیات ندارند. بنابراین دفعه بعدی که سوار قطار شدید، در صندلی خود نشستید و کمربند را بستید، به خدمات الیو وتزل دنیس فکر کنید و اگر شکایتی داشتیید می توانید به راحتی به او فکر کنید که اگر آنجا بود می توانست مشکل شما را رفع کند.