آشنایی با تعدادی از بهترین جاهای دیدنی ونیز

با شهری پر از جاذبه های توریستی مثل ونیز سخت است که بدانید گردشتان را از کجا باید شروع کنید. شاید بهترین راه آن باشد که خیلی ساده چند ساعتی به دل شهر بروید تا از خیابانها و معابر کوچک و جذاب آن بگذرید، در کنار آبراه های آن قدم بزنید و گوشه کنارهای پنهان آن را پیدا کنید. در هر گوشه ای از این شهر چیزی را خواهید دید که ارزش ثبت آن در خاطرات شما را دارد. با ما در مقاله بهترین جاهای دیدنی ونیز همراه شده تا شما را با شماری از برترین جاذبه های گردشگری ونیز آشنا کنیم. قطعا، آشنایی با دیدنی های مشهور ونیز برایتان جالب خواهد بود.

کلیسای سنت مارکو

کلیسای سنت مارکو در واقع کلیسای خصوصی دوک بوده و با گنجینه های هنری روم شرقی که بخشی از غنیمت جنگی بود و به وسیله کشتی های ونیزی بعد از سقوط قسطنطنیه به اینجا آورده شد، تزئین شده است. تصاویر موزاییکی با پشتی طلای بالای نمای درگاه ورودی تنها اشاره به هنر کار موزاییک داخل بنا دارد، جایی که 4240 متر مربع از موزاییک های طلایی گنبدها و دیوارهای آن را پوشانده است. این موزاییک ها رنگ و بویی کاملا رومی به فضای داخلی این مورد از دیدنی های مشهور ونیز داده اند اما گنجینه هایی از دورانهای دیگر نیز در آن پیدا می شود از جمله موزاییک هایی که به وسیله تیسین (Titian) و تینتورتو (Tintoretto) طراحی شد.

شاهکار طلایی عالی محراب یعنی Pala d'Oro که یکی از بهترین ها در اروپا بوده، ساختش به وسیله صنعتگران ابتدای قرن 12 آغاز شد و قرنها بعد نزدیک به 2000 سنگ گرانبها و ارزشمند زینت بخش آن گشتند. اگر توانستید چشمتان را از گنبدهای موزاییکی و چندین محرابی که دکوراسیون کامل و بی نقصی دارند بردارید، نگاهی به کف این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز بیندازید تا شاهکار سنگ مرمر طلاکوب را ببینید.

میدان سن مارکو

وسعت زیاد میدان سن مارکو سبب شده که بزرگترین میدان ونیز باشد و با معماری زیبای یکسان سه طرف آن به گونه ای ساخته شده که ساده به نظر برسد. اما مهمتر از معماری زیبای میدان سن مارکو آن است که برای ونیز مثل یک فضای پذیرایی برای خانه هست، جایی که همه نوع افرادی دور هم جمع می شوند، قدم می زنند، قهوه می خورند، می ایستند تا با هم گپ بزنند، با دوستان و رهبران تور دیدار می کنند یا فقط از آن عبور می کنند تا به سر کار یا بازی بروند.

سه سمت این مورد از برترین جاذبه های گردشگری ونیز به شکل دالان است که در زیر آنها فروشگاه های مد روز و حتی کافه های شیکی قرار دارد. سمت باز دلان با موزاییک های نامنظم، منحنی های خارجی، پیچش ها و سنگهای تزئینی بنددار توری تزئین شده است. در بالای برج های این مورد از دیدنی های مشهور ونیز هم محور آجری ناقوس کلیسا قرار دارد.

قصر دوج ها و پل افسوس

بازدیدکنندگانی که به ونیز می رسیدند، زمانی را به کنار ساحل می آمدند و زیر نمای قصر دوج ها می گذراندند. امکان نداشت که با اندازه و معماری زیبای آن تحت تاثیر قرار نگیرند. اگر آنها به وسیله دوکها به داخل راه می یافتند، بیشتر تحت تاثیر قرار می گرفتند، چون از طریق دروازه کارتا وارد می شدند، مثالی عالی از سبک گوتیک ونیزی به بهترین نحو خودش و از پله های Scala dei Giganti شگفت انگیز و پلکان با طاق طلایی Scala d'Oro بالا می رفتند تا به جایی وارد شوند که خیلی ها تصور می کنند زیباترین تالار این مورد از دیدنی های مشهور ونیز است یعنی تالار Sala del Collegio. حتی مسافران خسته قرن 21 با عظمت و دکوراسیون مجلل قصر حیرت زده می شدند.

موردی که جزء تورهای عمومی نیست ولی در تورهای اختصاصی موجود است، قدم زدن روی پل افسوس بوده که به سلولهای تاریک زندان پریونی، زندانهایی که کازانووا فرار مشهور خود را از آن انجام داد، راه می یابد.

گرند کانال

گرند کانال که از دل شهر ونیز می گذرد و به شکل یه S برعکس است، مسیر اصلی شهر بوده که میدان سن مارکو و نقاط دسترسی ایستگاه راه آهن و پل را به خشکی متصل می کند. تنها چهار پل بر طول 3.8 کیلومتری آن قرار دارد اما قایق های روبازی که traghettishuttle نام دارند، بین چندین نقطه در حد فاصل پلها رفت و آمد می کنند. این مورد از دیدنی های مشهور ونیز چیزی است که اگر از هر کسی که به ونیز سفر کرده بپرسید، حتما نام آن را بر زبان می آورد. قصرهای تمام خانواده های مهم به سمت آبراه راه دارد و نماهای زیبای سبک گوتیک ونیزی و مربوط به اوایل رنسانس رو به آب است، درست همانجایی که بازدید کنندگان از آن بازدید می کنند. این قصرهای بزرگ یا حداقل نمای آنها امروزه به خوبی محافظت می شوند.

پل ریالتو

پل ریالتو که زمانی تنها پل بر روی آبراه گرند بود. این کمان سنگی که در سال 1588 و حدودا 150 سال پس از خراب شدن پل چوبی پیش از آن ساخته شده، تکیه گاه دو خیابان شلوغ است و چندین فروشگاه دارد. در کنار اینکه به عنوان محلی با عبور و مرور شلوغ در وسط آبراه بوده، محل مناسب و محبوبی برای گردشگرانی است که دوست دارند از این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز یا از خودشان عکس بگیرند و جای مناسبی برای تماشای مجموعه قایق هایی است که همیشه از زیر پل عبور می کنند.

کلیسای سن روکو

کلیسای سن روکو بین سالهای 1515 و 1560 ساخته شد تا موسسه خیریه ای وقف شده باشد. خیلی زود و پس از تکمیل شدنش، هنرمند بزرگ قرن 16 ونیزی تینتورتو رقابت بر سر نقاشی یک تابلوی مرکزی برای سقف Sala dell'Albergo را با وارد شدن به ساختمان و گذاشتن نقاشی روی مکان مشخص شده و قبل از قضاوت داوران برد که باعث خشم هنرمندان رقیب او شد. او بعد دیوارها و سقف های آن را با دایره ای از نقاشی ها تزئین کرد که به عنوان شاهکار این هنرمند شناخته می شود.

کارهای اولیه در Sala dell'Albergo که تاریخشان به بین سالهای 1564 و 1576 بر می گردد، شامل کارهایی چون The Glorification of St. Roch، Christ before Pilate، Ecce Homo و برجسته تر از همه The Crucifixion می شود. آنهایی که در سالن بالایی قرار دارند، تصاویری از عهد جدید را به نمایش گذاشته اند که بین سالهای 1575 و 1581 نقاشی شده اند. روشنایی مناسب نیست و خود نقاشی ها هم تاریک هستند ولی همچنان نوآوری های تینتورتو در استفاده از رنگ و نور تحسین برانگیز است. می توانید سقف های این مورد از برترین جاذبه های گردشگری ونیز را هم با آینه هایی که تدارک دیده شده، ببینید.

قصر کادورو

ملیله کاری ظریف سنگ مرمر ساخته بارتولومئو بن بسیار شبیه به توری هایی است که روی سنگ حک شده باشند. این قصر که در کنار Porta della Carta در میدان دوک قرار دارد، جزو عالی ترین نمونه از سبک گوتیک ونیزی است. فضای داخلی این مورد از دیدنی های مشهور ونیز تحسین برانگیز بوده و فرد خبره ای که مسئول حفاظت از قصر بود یعنی بارون جورجیو فرانچتی، کلکسیون هنری خود را در سال 1922 به این مجموعه داد که شامل کارهایی از تیسین، مانتنیا، فان دیک، تولیو لومباردو و برنینی است.

مورانو و بورانو

سفر به ونیز بدون گشتی در این خلیج برای رسیدن به مورانو، جزیره صنعتگران افسانه ای شیشه گری سوار بر وپورتو کامل نخواهد بود. آنها در قرن 13 به امید اینکه خطر آتش سوزی ناشی از کوره های شیشه گری که در سراسر مرکز متراکم ونیز موجود بودند را کاهش دهند، به اینجا فرستاده شدند یا حداقل اینطور ادعا می شود. با سفری سریع می توانید به جزیره بعدی یعنی بورانو هم بروید؛ یک دهکده ماهیگیری با خانه های نقاشی شده باشکوه که از نظر تاریخی به توری دوزی شناخته می شود. Scuola dei Merletti (مدرسه توری دوزی) و موزه کوچک آن به شما کمک می کنند تا اجناس واقعی را از اجناس وارداتی ارزان که در فروشگاه ها پیدا می کنید، تشخیص دهید.

کلکسیون پگی گوگنهایم

کلکسیون پگی گوگنهایم در خانه قبلی او یعنی Palazzo Venier dei Leoni در کنار آبراه گرند قرار دارد. اگرچه بیشتر موزه های هنری ایتالیا پر از شاهکارهای قرون وسطی و رنسانس است، ولی این موزه هنرهای آمریکایی و اروپایی از نیمه اول قرن بیستم را در بر دارد. ساختمان پایینی با فضای داخلی سفید و ظریفش مکان این کارهای برجسته و اغلب دراماتیک است که نقاشی ها و مجسمه های کوبیسم، فوتوریسم، اکسپرسیونیسم انتزاعی، سورئالیسم و آوانگارد را شامل می شوند. این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز کارهایی از پیکاسو، دالی، باروک، لژه، موندریان، کاندینسکی، کله، ارنست، ماگریت و پولاک را شامل شده و در باغ مجسمه های موزه نیز کارهایی از کالدر، هالزر، کارو، جاد و هیپورث وجود دارند.

کلیسای Santa Maria Gloriosa dei Frari

ساخت این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز در حدود سال 1340 به وسیله فرانسیسکویی ها آغاز شد و تکمیل نما، فضای داخلی و دو کلیسای کوچک در اواسط قرن 15 پایان یافت. ناقوس کلیسای حیرت انگیز آن که مربوط به قرن چهاردهم بوده، دومین ناقوس بلند در شهر است. اگرچه فضای داخلی آن با سبک ساده کلیساهای فرانسیسکویی حفظ شد ولی گنجینه ای هنرمندانه نیز دارد. در بازوی سمت راست این مورد از برترین جاذبه های گردشگری ونیز تندیس چوبی مهمی از یحیی اثر مجسمه ساز فلورانسی دوناتلو قرار دارد که در سال 1451 تکمیل شد.

در محل نگهداری ظروف مقدسه کلیسا قاب سه لوحی از Madonna and Child Enthroned with Four Saints ساخته جئوانی بلینی است. در بازوی سمت چپ این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز هم تندیس یحیی روی قدح آب مقدس Cappella Cornaro قرار دارد که به وسیله مجسمه ساز و معماری به نام جاکوپو سانسووینو ساخته شد. Monks' Choir نمونه ای برجسته از حکاکی روی چوب اثر مارکو کوتزی بوده که برجسته کاری هایی از سنتها و مناظر ونیز دارد و جایگاه مقدس شامل آرامگاه دو دوک است که به وسیله آنتونیو ریزو ساخته شده و در بالای محراب اصلی اثر Assunta از تیسین قرار دارد.

آرامگاه بزرگ تیسین در راهروی جنوبی هدیه ای از فردیناند اول اتریش بود، وقتی که پادشاه لومباردی ونتو گشت. قطعا نمی توانید توجهتان را از آرامگاه بزرگ هرمی شکلی که به وسیله شاگردان مجسمه سازی آنتونیو کانووا در راهروی شمالی ساخته شده، بردارید. در سمت مخالف این مورد از دیدنی های مشهور ونیز هم بنای یادبود تیسین به وسیله شاگردان کانووا ساخته شده است.

موزه هنرهای ظریف

این مورد از بهترین جاهای دیدنی ونیز بر روی آبراه گرند واقع گشته و مهمترین و جامع ترین کلکسیون از نقاشی های موجود قرون 15 تا 18 را دارد. بیشتر کلکسیون از صومعه ها و کلیساهایی جمع آوری شده که بسته شده اند و از تخلیه قصرهای خانواده های اشرافی بدست آمده است و حالا در Santa Maria della Carità جایی که پیشتر صومعه بود، به نمایش درآمده است. برخی از گالری ها مثل گالری اول که شامل نقاشی های سبک گوتیک ونیزی بوده، سقف های مطلا که به زیبایی حکاکی شده اند، دارد.

کلیسای Santa Maria dei Miracoli

کلیسای Santa Maria dei Miracoli از سنگ مرمر میناکاری شده رنگی در سال 1481 تا 1489 ساخته شد تا تصویر معجزه مریم مقدس را به نمایش بگذارد. برخلاف دیگر کلیساها که نمای آنها با نقش و نگارهای معماری و تندیس ها تزئین شده، لومباردو با تلاش زیاد از سنگ مرمر با رنگهای هماهنگ استفاده کرد تا الگوهای ظریفی از گل و بوته، دایره ها، هشت ضلعی ها و صلیب ها را روی نمای آن ایجاد کند. این سبک به فضای داخلی نیز راه پیدا کرده که تاثیر سقف گنبدی طلایی را که بر بالای دیوارهای مرمر خاکستری و سرخ مایل به زرد قرار دارد، دوچندان می کند.

جزیره تورچلو

شما می توانید اهمیت تورچلو را از کلیسای جامع آن که در سال 639 به Santa Maria Assunta وقف شد، بفهمید. این اثر بهترین نمونه باقیمانده از معماری ونیزی روم شرقی است. این بنا در سال 834 و 1008 بازسازی شد و سرسرا و دو محراب جانبی در قرن نهم به آن اضافه گشت. بیشتر این بنا به قرن یازدهم بر می گردد و موزاییک هایی که در فضای داخلی آن استفاده شده، فوق العاده است. قدیمی ترین اثر در کلیسای کوچک سمت راست محراب اصلی قرار دارد، جایی که فرشته های قرن یازدهمی یک مدالیون با طرح حضرت عیسی را نشان می دهند. در کنار این کلیسای جامع هم کلیسای کوچک قرن یازدهمی Santa Fosca بر روی یک سطح مرکزی خالص رومی با یک سرسرا قرار دارد. بلیت ورودی شما بازدید از موزه ای تاریخی با صنایع عتیقه ای از قرن شانزدهم را شامل می شود.

جزیره لیدو

باریکه شنی طولانی که خلیج ونیز را از دریای آدریاتیک جدا می کند، اولین تفریحگاه ساحلی واقعی اروپا بوده و شیک ترین محل شنا در اروپا برای اشراف زادگان و جشنهای روزانه بود. امروزه، هتلهای بزرگی که آنها اوقاتشان را در آن گذرانده اند هنوز پذیرای میهمانان بوده و هنوز همان سواحل شنی زیبا را دارد. سواحل عمومی در سمت شمالی جزیره هست و در نزدیکی کلیسای San Nicolo که در آن آثار مقدسی از St. Nicholas حفاظت می شود. شما می توانید لیدو را با پای پیاده یا دوچرخه بگردید. جزیره پر از ویلاها و هتلهای به سبک هنر نو است. برای دیدن ویلاها هم می توانید گشتی در خیابانهای اطراف بزنید. در آگوست و سپتامبر لیدو سالن جشنواره بین المللی فیلم است که در Palazzo del Cinema برگزار می شود.

زرادخانه نیروی دریایی و موزه تاریخ نیروی دریایی

زرادخانه نیروی دریایی یا کشتی سازی جمهوری ونیز یکی از بزرگترین و شلوغ ترین ها در جهان تا پایان قرن 17 بود. از زمان تاسیسش در سال 1104 به طور پیوسته گسترش یافته و تا زمان اوجش تا 16000 نفر کارگر داشته است. این زرادخانه تنها از یک راه خشکی و یک راه دریایی قابل دسترس بوده و امنیت آن بقدری بود که این جمهوری توانست تا هنر کشتی سازی آن را تا حدود سال 1550 حفظ کند. در ورودی حیرت انگیزش در خشکی طاق پیروزی به سبک رنسانسی قرار دارد که به وسیله شیرهایی که از یونان به عنوان غنیمت جنگی بعد از تسلط دوباره بر پلوپونز در قرن هفدهم آورده شده، احاطه شده است.

در کنار این کشتی سازی موزه تاریخ نیروی دریایی قرار دارد که غنیمت های جنگی حیرت انگیز آورده شده از چندین جنگ دریایی جمهوری همراه با کلکسیون های جالبی که شامل نقاشی های اهدایی ساخته شده روی صفحات چوبی بوده، به نمایش گذاشته شد. تصاویر این مورد از برترین جاذبه های گردشگری ونیز بیشتر به سبب به تصویر کشیدن زندگی دریایی بسیار جالب هستند نه به خاطر ظرافت هنرمندانه شان.